Het is Hervormingsdag. Uitgerekend vanavond (maar ik geloof niet dat de datum heel bewust gekozen is) mag ik spreken in de Noorderkerk (CGK) in Zwolle over het thema ‘God zoeken in de stilte’.
Is dat wel oké? Vinden we God dan in de stilte? We vinden hem – dat mag een kern van de Reformatie heten – toch in zijn Woord? En is het beoefenen van stilte niet een vorm van eigen gerechtigheid, een manier om op eigen kracht dichter bij God te komen – wat dan toch haaks staat op de genade?
De ontdekking van de Reformatie wordt wel samengevat in vijf sola’s:
- Solus Christus
- Sola Fide
- Sola Gratia
- Sola Scriptura
- Soli Deo Gloria
Vandaag is mijn stelling: laten we er als zesde sola aan toevoegen. Sola Silentio!
Juist de stilte is de plek waar we genade ervaren. we hoeven niks, we kunnen niks, God werkt door als wij stil vallen. Juist de stilte biedt de ruimte waar de Geest met zijn Woorden echt diep tot in onze ziel kan doordringen. Juist de stilte is een krachtige inoefening van geloof als je volkomen overgeven aan Christus. Juist de stilte is een weg waarop Christus ons tegemoet komt met zijn woorden: kom bij mij en ik zal je rust geven. Juist de stilte, waar je als mens helemaal stil valt, ademt de eer van God die te prijzen is tot in eeuwigheid: ‘Wees stil voor het aangezicht van God, want heilig is de Heer.’
Misschien hebben we in de kerk – de pratende en prekende kerk, de activistische kerk, de kerk van de handen uit de mouwen en het hoofd vol overtuigingen – vandaag vóór alles de stilte nodig. En laten we de al te rigoreuze vlucht van Luther uit het klooster naar de kerk toch op zijn minst een beetje te niet doen door de kerk ook te leren zien als klooster: plaats van stilte en toewijding.
Handout ‘God zoeken in de stilte’ Zwolle Noorderkerk 31 oktober 2012
31/10/2012 op 15:57
Jos, een geweldige uitdaging voor de kerk om stil te worden en stil te staan bij wie Hij is.
Hem komt de stilheid toe staat in een psalm, en in andere psalmen en gedeelten over de noodzaak om stil te zijn. Mogen wij de waarde weer (her) ontdekken van stilte als protestante kerken. De komende dagen ben ik een groep mannen in een retraitecentrum om stil te worden en naar Zijn stem te leren luisteren.
Juist in deze tijd van haast, drukte en stress echt tijd hiervoor tijd te nemen.
31/10/2012 op 16:02
Zwijg voor de Heer een lied van stilte …
01/11/2012 op 12:42
Vandaag de dag zijn we als de dood voor de stilte. Waar je ook komt, er staat muziek aan. Zelfs in kerken, als er gebeden wordt, of een moment voor God gegeven wordt, hoor je zacht gitaar- of pianospel. Stilte is doodeng. Je hebt kans dat je jezelf kan horen, of dat je heel dicht bij God kunt komen. Maar het is ook heel gaaf. Het is een mooi thema dat je onder de loupe hebt genomen.
Groet,
Michel