Toen ik een tijd geleden door Compassion gevraagd werd om te komen spreken over ‘Kwetsbaarheid – de kracht van de kerk’ heb ik daar ja op gezegd. Maar ik had me nauwelijks gerealiseerd hoe weinig dit thema nog ontgonnen was in mijn eigen leven en mijn spreken.
Natuurlijk, ik heb vaak gehoord dat je je kwetsbaar op moet stellen, dat je authentiek moet zijn, dat je je zwakheid moet durven tonen. Maar eerlijk gezegd heb ik daar meestal niet zoveel zin in. Want de ervaring heeft me geleerd: als je je kwetsbaar opstelt, kun je gekwetst worden (je kunt erop wachten). En iets ernstiger nog: wordt je-kwetsbaar-opstellen ook niet snel een communicatief trucje? Eén van de vele presentatietechnieken die je in huis moet hebben om je publiek te raken (want tegenwoordig wil niemand meer een boodschap hóren, maar alleen nog door een boodschap geráákt worden)? Ergens in een donker maar belangrijk hoekje van mijn ziel klonk er een stem: ‘Kwetsbaarheid? Mij niet gezien!’
Intussen zijn we een paar maanden verder. Ik heb enkele persoonlijke ervaringen opgedaan met kwetsbaarheid. En ik heb iets geproefd van de waarheid van deze zin uit Anthem van Leonard Cohen: “There’s a crack, a crack in everything, that’s where the light comes in.” Ik heb ook kennis gemaakt met een paar boeken rond de thematiek van kwetsbaarheid. Brené Brown schreef erover: De kracht van kwetsbaarheid en De moed van imperfectie. En toen was daar Henri Nouwen weer. Wat een voorbeeld in kwetsbaarheid is deze (h)eerlijke man toch altijd in zijn boeken! Zijn Nederigheid en dienstbaarheid. Het neerwaartse pad van Christus is momenteel mijn dagelijkse inspiratiebron voor een leven waarin ik ontdekkingen doe rond kwetsbaarheid. Het is mooi om bij hem deze uitspraak over discipelschap te lezen:
De leerling is degene die Jezus volgt op zijn neerwaartse pad en die zo samen met Hem een nieuw leven binnentreedt.
Want inderdaad, dat is het refrein in het leven van Jezus: kiezen voor kwetsbaarheid en voor gebrokenheid, kiezen voor armoede en voor onrecht, daar steeds opnieuw contact mee maken, en er niet bij weglopen. Die Jezus wil ik volgen.
En ik ben nog iets aan het ontdekken. Dat er zoiets bestaat als geweldloze communicatie. Communicatie vanuit liefde, bewogenheid en kwetsbaarheid omdat je je gevoel ter sprake brengt en eerlijk verwoordt wat je nodig hebt. Ik ga (naast ermee oefenen in de praktijk van het dagelijkse leven) er dit boek over lezen, van Marshall B. Rosenberg: Nonviolent Communication. A Language of Life.
Het boeiende is nu dat in de Engelse taal naast ‘Nonviolent communication’ ook wordt gesproken over ‘Compassionate communication’. Dat moet heel mooi worden: op een Compassion-dag met elkaar iets delen over en ervaren van ‘compassionate communication’.
Ik zie uit naar 12 februari. Hoewel ik er ook wel een beetje tegenop zie. Want het stemmetje komt maar niet helemaal tot zwijgen: ‘Kwetsbaarheid? Mij niet gezien!’
Deze blogpost verscheen als gastblog op de Compassionblog: Kwetsbaarheid? Mij niet gezien!
Compassion presenteert:
Voorgangersseminar 2015
Kwetsbaarheid, de kracht van de kerk
12 februari 2015
13.00-16.30 uur
De Schuilplaats, Ede
Kosteloos
Met Jos Douma, Hans Maat, Kees Kraayenoord, Joop Gankema en Jimmy Mellado
Meer informatie
20/01/2015 op 10:01
Mooie woorden, die kwetsbaarheid kom je idd zo tegen bij Henri Nouwen,maar ik denk meer dat
het een gave is dan dat we het kunnen leren.Het is iets wat in een mensen leven binnenkomt
als Jezus leven in je leven weerspiegeld wordt.Dat is de kwetsbaarheid die we bij Jezus zien,
de “wounded Healer” .
Kwetsbaarheid doet me denken, aan een baby, een klein kind, in al zijn/haar kwetsbaarheid,
zie je er de levenskracht, als het huilt om voedsel bijv.,maar het roept ook emoties op,
liefde en tederheid en tegelijk voelen we de wil om te beschermen.
Het veinst niet, het leeft!Dat is kwetsbaarheid die een mens van nature heeft,ons leven is
kwetsbaar, maar we leren om weerbaar te zijn bij het opgroeien, niet huilen zeggen we als een kind gevallen is en plakken een pleister.
En we leren om ons te wapenen tegen van alles wat ons aanvalt.
Maar diep van binnen zit dat kleine kind, kwetsbaar.En dat kind hervindt zich als het bij Jezus rust en bescherming vindt.Het mag groeien en weerbaar worden,maar de compassie van Jezus, Zijn Liefde
voor Hem, maakt dat kwetsbaarheid nu een kracht in zijn leven wordt.
Dit zijn zomaar wat gedachten die boven komen bij het lezen van je zoektocht naar kwetsbaarheid
(als ik het zo mag noemen).