etenlezenlevenOpeens waren er een paar. Ik kom tot drie. Maar dat is alleen gebaseerd op een Google-zoektochtje. Drie kerken voor niet-kerkelijken. Ik zal ze strak noemen, maar beschrijf eerst even hoe ze bij mij in beeld kwamen.

In de Plantagekerk gaan we ons de komende tijd focussen op ‘Verlangen naar het goede leven’. En we gaan dat doen door een drietal ‘praktijken’ (dingen die we als christenen samen doen om te oefenen in het goede leven) een duidelijker plaats te geven in ons leven als geloofsgemeenschap: samen lezen, samen delen en samen eten.

De drieslag ontstond in een een gesprek dat Pieter Vos (theoloog en ethicus), Wolter Huttinga (theoloog en mysticus) en ik (theoloog en voorganger) – alle drie betrokken bij de Plantagekerk – samen voerden. We hadden ons voorgenomen, en waren door de kerkenraad van de Plantagekerk daartoe uitgenodigd, om een document te schrijven rond het gemeentethema voor het nieuwe seizoen. Het zou in elk geval gaan over ‘praktijken die karakters vormen’ (een Pieter Vossiaanse uitdrukking;-) om daarmee een vervolg te geven aan het seizoen over discipelschap.

Al pratend bedachten we dat het belangrijk was om die ‘praktijken’ ook te concretiseren en er een paar uit te kiezen. Het liefst drie, want dat is altijd zo’n mooi aantal. EN ik bracht in dat ik het wel waardevol zou vinden (omdat ik in het zoeken naar nieuwe dynamiek altijd op zoek ben naar verbinding met de traditie) als we konden aansluiten bij de drie kernpraktijken van de liturgie: Woord, Doop en Avondmaal. En zo werd er een drieslag geboren die de mogelijkheden in zich draagt om liturgie en leven veel meer met elkaar te gaan verbinden dan vaak gebeurt:

  • Samen lezen (Woord)
  • Samen delen (Doop)
  • Samen eten (Avondmaal)

En nu komt ik terug bij die kerken voor niet-kerkelijken. Ik kwam namelijk door een mailcontact met David Heek op het spoor van zijn nieuwe initiatief: de Bovenzaal. En de vier waarden van dit kerkplantingsinitiatief luiden: eten, lezen, leven – iedereen is maker. Verder speurend ontdekte ik dat er nog twee kerken voor niet-kerkelijken zijn. Ik zet ze even op een rijtje, met hun geformuleerde waarden:

Overigens is helder dat de Werkelijkheid is geïnspireerd door de Popup-kerk, en dat de Bovenzaal op haar beurt weer inspiratie ontleent aan de Werkelijkheid. Een soort mini-kerkverbandje dus: kerkverband van kerken voor niet-kerkelijken. Jan Wolsheimer vertelt hier het verhaal van de Werkelijkheid: PechaKucha: Kerk voor niet-kerkelijken.

Ik vind het buitengewoon inspirerend om deze nieuwe initiatieven te ontdekken en te zien dat er een diepe verwantschap is op DNA-niveau (het diepe niveau van de gekozen en uit te leven waarden). Het hoeft geen betoog dat de Plantagekerk – als een traditionele kerk met een groot monumentaal kerkgebouw en ruim 1000 leden en een hele geschiedenis en ambtsdragers en een kerkorde en noem alles maar – een totaal andere vorm van kerk-zijn representeert dan wat de Popup-kerk, de Werkelijkheid en de Bovenzaal nastreven. Kerkelijke mensen zijn in de Plantagekerk zéér welkom (niet-kerkelijken trouwens ook) terwijl de drie nieuwe kerken vriendelijk en helder melden op hun site dat kerkelijke mensen niet welkom zijn. Prima.

Maar in plaats van te letten op levensgrote verschillen, lijkt het me veel zinvoller om eens wat dieper in dat DNA van de kernwaarden te duiken.

Lees hier meer over Samen lezen, samen delen en samen eten in de Plantagekerk.

In een volgende blogpost ga ik daarmee verder.