Op woensdag 10 mei 2017 gaf Thomas Quartier een lezing in de Zwolse Opstandingskerk. En dag later reflecteerde hij op zijn Facebookpagina op de ontmoeting die plaats vond. Hieronder vind je die reflecties.

“Waar je ruimte maakt voor je droom van kerk, daar ís hij al werkelijkheid. Plekken en gemeenschappen die door de weg naar binnen te bewandelen naar buiten uitstralen, overstijgen alle aardse verschillen. Het zijn KLOOSTERS ZONDER GRENZEN. Bij mijn lezing in Zwolle mocht ik met een grote groep deelnemers ervaren hoe oecumene in het licht van monastieke spiritualiteit een vanzelfsprekendheid is.

De prachtige liturgische ruimte van de Opstandingskerk, de locatie waar de lezing plaatsvond, werd op het einde van de avond een klooster in ons aller leven: we baden een psalm, zongen en vertrouwden op Gods aanwezigheid.

Ik was geraakt hoe veel verschillende mensen de uitnodiging van predikanten Jos Douma en Wim Noordzij, broeders op de monastieke weg, waren gevolgd. Jong en oud bij elkaar, op zoek naar een basis voor hun droom van kerk.

Die droom kan soms uitdrukkelijk, soms verborgen en sluimerend zijn. Maar hij is reëel zodra mensen samen luisteren naar wat in hun innerlijk klinkt, in hun gemeenschap waar zij kunnen verblijven en aarden. Sint Benedictus heeft ons een model achtergelaten dat al 15 eeuwen grenzen overstijgt. Onttrek je aan de aardse beslommeringen die verdeeldheid laten ontstaan!

Maar zijn niet juist kloosters afgezonderd van de samenleving? Zeker, maar de grens van de kloostermuur is niet het doel, ze helpt alleen om een stap terug te kunnen zetten, samen met je broeders en zusters. Dat zouden ook kerken in de wereld moeten doen! Wordt een biddende gemeenschap, bezin je op je kerntaak, maak ruimte waarin God aanwezig kan komen.

Is dat niet te zeer op jezelf gericht, bijna narcistisch naar binnen? Niet wanneer je goed voor ogen houdt dat het geen navelstaarderij is – je kijkt niet naar jezelf! – maar een utopische blik op het Rijk Gods, de betere wereld die er nog niet is. Of toch wel?

Dat is mijn droom van kerk. Gisteren werd hij, samen met alle broeders en zusters die aanwezig waren, een beetje werkelijkheid. Over alle grenzen heen.

Met dank aan Pieter de Boer, mijn uitgever van Bernemedia van de Abdij van Berne – voor zijn aanwezigheid gisteren en de mooie foto’s. De lezing was voornamelijk gebaseerd op mijn boek KIEMCELLEN.