Morgen ontmoet ik Hans Boersma. Onlangs sprak hij in Kampen de Herman Bavinck-lezing uit: Zegen en glorie: Abraham Kuyper over de “gelukzalige aanschouwing”. Een bijzonder inspirerend verhaal waarin hij onder meer aangaf hoe belangrijk het is om weer meer aandacht te hebben voor contemplatie. Een van zijn stellingen was: uiteindelijk is contemplatie belangrijker dan actie omdat we als mensen uiteindelijk geschapen zijn voor de beatifica visio Dei (de gelukzalige aanschouwing van God) die we eens zullen meemaken.

Ik kwam erachter dat Boersma aan het Regent College in Vancouver waar hij doceert (en de J.I. Packer leerstoel bezet) een Seminar Lectio Divina gaat geven. Hoe boeiend en inspirerend! Ik ben zelf al jaren bezig om de praktijk van de lectio divina te verspreiden, maar heb wel eens wat de indruk dat ik in de theologenwereld daarmee een wat eenzame positie inneem. Prachtig dus om te ontdekken dat Boersma een twaalf weken durend seminar gaat geven over deze spirituele praktijk. Summiere informatie over het seminar vind je hier.

Zo kwam ik ook weer op het spoor van wat literatuur. Onder andere: Susan S. Phillips, Cultivated Life. From Ceaseless Striving to Receiving Joy. En daarin kwam ik een korte en krachtige handreiking tegen voor lectio divina die ik hier graag in vertaling doorgeef.

LEIDRAAD VOOR LECTIO DIVINA (Susan Phillips)

Stilte. Ik bereid me voor op het spreken van God door me open te stellen voor de ervaring van Gods aanwezigheid. Ik verschuif mijn aandacht naar mijn zintuigen, lichaamshouding, ademhaling, hartslag en de aanwezigheid van God.
Wat voel ik op dit moment?

Lectio. Ik luister naar het Woord, naar Gods spreken tot mij in deze woorden. Ik stel me ervoor open dat ik getrokken word door het woord of zinsdeel dat mij in mijn zintuigen, gevoelens, verbeelding of gedachten raakt, treft, vasthoudt, roept, verontrust, wakker schudt of in de greep krijgt.
Welk woord of zinsdeel raakt me het meest?

Meditatio. Ik luister opnieuw naar het Woord, en open mezelf om de essentie van wat God tegen mij wil zeggen te ontvangen. In ontvang gevoelens, gedachten, beelden en sensaties die me uitnodigen tot een dieper begrijpen van mijn relatie met God, mijzelf, anderen, de wereld en de natuur.
Welk woord of zinsdeel benoemt het gevoel, de gedachte, het beeld, de sensatie of het verlangen waardoor ik word geraakt?

Oratio. In stilte antwoord ik (eventueel schrijvend) op God, en breng mijn gedachten, gevoelens en verlangens tot uitdrukking met betrekking tot de betekenis die voor mij naar boven is gekomen, bijvoorbeeld door dankzegging en lofprijzing, gebed om hulp, schuldbelijdenis of overgave.
Ik communiceer met God.

Contemplatio. Ik rust woordeloos in de ervaring van Gods aanwezigheid. Ik open mijn hele wezen voor wat God in me heeft aangeraakt.
Ik rust in stilte bij God.

Achteraf. Ik breng de ervaring die ik had tot uitdrukking in mijn dagelijkse leven, bijvoorbeeld door het met iemand anders te delen. Ik merk de vrucht van het gebed op in mijn leven, met aandacht voor intenties, besluiten en acties.
Wat zou ik in mijn dagelijkse leven tot uitdrukking willen brengen van deze ervaring?