Zin in bidden #15 – Onophoudelijk 2 | Bos

Onderaan deze pagina vind je extra input.

Reflectie: Onophoudelijk 2

‘Bid onophoudelijk.’ Kan dat eigenlijk wel? En hoe dan? In mijn zoektocht naar een antwoord op deze vraag ben ik een viertal handreikingen op het spoor gekomen die ik graag met je deel.

We kunnen in elk geval wel onophoudelijk denken. Ons verstand is voortdurend in de weer. Soms zouden we wel eens even willen stoppen met denken. Dat zou ons veel zorgen, schuldgevoelens en angsten besparen. Maar we kunnen al dat denken ook tot een gebed samenbundelen en God aanbieden. Dan vormen we onze innerlijke monoloog om tot een aanhoudend gesprek met God. Onophoudelijk denken wordt dan onophoudelijk bidden.
Bidden is de ultieme uitdrukkingsvorm van afhankelijkheid. Bidden zonder ophouden betekent dat je je er voortdurend van bewust bent dat je een kwetsbaar en afhankelijk mens bent. Je kunt slechts leven op de adem van Gods stem. Wie voortdurend in nood is, leert onophoudelijk te bidden. Bid onophoudelijk is dan zoveel als: elk moment van de dag weten dat je afhankelijk bent van God in de hemel.
Er bestaat een mooie bijbelse uitdrukking: wandelen met God. Dat gaat over een manier van leven die wordt gekennmerkt door verbondenheid met de Heer in het alledaagse leven. Wandelen met God is dat je op een ontspannen manier met hem oploopt. Hij is er altijd bij. Misschien komt dat wel heel dichtbij onophoudelijk bidden: wandelen met God.
Augustinus, een kerkvader uit de vierde eeuw, zag het hartstochtelijke verlangen als het onophoudelijke gebed: we zijn niet in staat zijn om voortdurend bewust tot God te spreken, of onze handen op te heffen of neer te knielen. Maar het hartstochtelijke verlangen kan wél altijd in ons zijn. Wanneer je het bidden niet wilt onderbreken, onderbreek dan het verlangen niet. Jouw ononderbroken verlangen is je ononderbroken gebedsstem!

Praktijk: Bos

Er is een verhaal waarin een man vertelt dat hij altijd naar een open plek in het bos gaat om tot God te bidden. ‘Waarom doe je dat’, vraagt iemand hem, ‘God is toch overal?’ De man antwoordt: ‘God is wel overal bij mij, maar ik ben niet overal bij God.’

Herken je dat? Dat er plekken zijn waar het makkelijker is om in een houding van gebed te komen? Zelf houd ik ervan gewoon even op mijn werkkamer in een stoel gaan zitten en daar tijd door te brengen met God. Ook vind ik het mooi om in een kerkruimte of een kloosterruimte te zijn.

Maar ik weet dat heel veel mensen God vooral in de natuur vinden. Daarom moedig ik je in dit hoofdstukje aan: ga het bos in!

Ik bedoel natuurlijk niet dat het per se een bos moet zijn. Je kunt ook naar het strand gaan, een heideveld, een heuvel in een verder vlak landschap. Of je gaat wandelen tussen de weilanden of zelfs door de weilanden, met laarzen aan. Of je gaat naar en rivier of kanaal.

Of: ga een berg op! Dan bevind je je in elk geval op een plek die dichter bij de hemel is. Dat zie je in de bijbel ook voortdurend: de berg als plek om God te ontmoeten.

Hoe dan ook: de natuur, door God geschapen, zo veelkleurig, zo altijd weer anders in de wisselende seizoenen – de natuur is echt een plek om te bidden. Een plek waar de schepper van hemel en aarde je tegemoet komt. Een plek om te wandelen, te zijn. Met woorden. Zonder woorden. Het maakt niet uit.

Ga het bos in!

Gebed: Morgengebed

John Stott was een bekende bijbelleraar. Dagelijks bad hij het gebed dat hieronder volgt als zijn morgengebed. Het is een gebed waarin het verlangen doorklinkt om zich te laten leiden door de aanwezigheid van God en om te groeien in de vrucht van de Geest.

De mensen die John Stott kenden begrepen hoe het kwam dat hij zo zachtmoedig, zo vol van God, zo nederig en dienstbaar was. Dat kwam door dit gebed:

“Hemelse Vader, u aanbid ik,
schepper en onderhouder van het heelal.

Heer Jezus, u aanbid ik,
redder en Heer van de wereld.

Heilige Geest, u aanbid ik,
vernieuwer van het volk van God.

Glorie aan de Vader,
de Zoon
en de heilige Geest.

Hemelse Vader,
ik bid dat ik vandaag leef in uw aanwezigheid
en u meer en meer verheug.

Heer Jezus,
ik bid dat ik vandaag mijn kruis op me neem
en u volg.

Heilige Geest,
ik bid dat u me vandaag vult met uzelf
en dat u uw vrucht in mijn leven laat groeien:
liefde, vreugde en vrede,
geduld, vriendelijkheid en goedheid,
geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

Heilige, gezegende en glorievolle Drie-enige God,
ontferm u over mij.

Amen.”

Extra

Reflectievragen

Welke van de gegeven mogelijkheden om het ‘onophoudelijk bidden’ uit te leggen spreekt je het meeste aan?
Op welke plek kun jij het beste bidden? Hoe vaak kom je daar?

Wandelen: een Ommetje met Jezus

Je kunt vandaag of op een ander moment eens een wandeling maken (in het bos of ergens anders) terwijl je luistert naar een Ommetje met Jezus-Podcast die je helpt om op de manier van lectio divia naar een bijbeltekst te luisteren. Bijvoorbeeld deze: