Denk jij wel eens na? Ik verwacht nu niet dat je nee zult zeggen. Iedereen denkt na. We kunnen ook niet veel anders. Want het denken in ons hoofd gaat eigenlijk altijd door.

We denken wel eens te weinig na over een beslissing of een reactie. En daar hebben we dan soms spijt van. We doen ook wel eens iets onnadenkends. Ook spijt. Of we dwalen gedachteloos wat rond. Geen spijt, maar misschien wel het gevoel dat je daar niet zoveel aan hebt.

Hoe dan ook: nadenken is een vrij normale bezigheid voor iedereen. Je hebt gedachten en ideeën. Er zit soms een lijn in. Maar vaker gaan je gedachten alle kanten op.

Stel je nu eens voor dat je al die gedachten denkt, terwijl je je er ook, vaag misschien, van bewust bent dat God erbij is. Zou dat dan eigenlijk niet ook een vorm van bidden zijn? Gewoon nadenken dus. Je gedachten laten gaan. Je gedachten ordenen of op een rijtje zetten. Terwijl je gelooft dat God er ook bij is.

Ik zou zeggen: vertrouw erop dat ook dat een vorm van bidden is. Opnieuw: ‘low profile’. Maar wel: bidden. Als jij denkt en denkt en nog eens denkt – God is erbij. Al je zorgelijke, verlangende, verdrietige, opgewekte gedachten – God is erbij.

> Dit is een hoofdstukje uit het boek Zin in bidden