De preken die ik drie jaar geleden hield over 2 Korintiërs 3 vers 18 worden regelmatig in kerkdiensten gelezen, en soms preek ik er zelf ook weer over als ik als gastpredikant voorga.
Wij allen die met onbedekt gezicht
de luister van de Heer aanschouwen,
zullen meer en meer door de Geest van de Heer
naar de luister van dat beeld veranderen!
Wat ik het vaakst terugkrijg van die preken is de suggestie die ik doe om regelmatig 3vers18momentjes in te bouwen in je leven. Wat bedoel ik daarmee (er volgt nu een tekst uit het boekje wat ik aan het maken ben over 2 Korintiërs 3:18)?
Je kent misschien wel het fenomeen momentsoep. In een al wat oudere televisiecommercial van Honig: klonk aan het einde deze slogan: ‘voor ieder moment dat je aan iets pittigs toe bent’. Ik varieer daar nu maar even op door je te adviseren regelmatig 3vers18momentjes in te bouwen in je dag (en eventueel je nacht: slaploosheid kan ook een uitnodiging tot aanbidding van Jezus zijn). Dat zijn momenten waarin je je richt op de boodschap van dit Bijbelvers. En dat kan dus overal en altijd, als een soort tussendoortje.
Dat kan nu op dit moment dat je dit aan het lezen bent, maar je kunt nu ook even stoppen met lezen en een moment vrij maken. Het kan als je op de fiets zit, als je op bed ligt, als je onderweg bent in de trein, als je in de wachtkamer van de dokter zit. Je wordt even stil in je gedachten en overweegt (3vers18gedachten): ‘geestelijke verandering gebeurt als ik kijk naar de luister van de Heer. Laat ik mijn aandacht een moment op Jezus richten.’ En dan kun je bijvoorbeeld zachtjes zeggen of denken: ‘Jezus wat bent u groot’. Of: je noemt eerbiedig een van zijn namen: ‘Heer Jezus, u bent mijn goede herder’. Of: ‘Jezus, u bent het licht voor de wereld’. En op het moment dat je dit zo zegt of denkt, begin je (van binnen) al een beetje te stralen.
Je bent misschien wel bezorgd over van alles en nog wat, je hebt het gevoel dat je er in vast draait. Neem een 3vers18momentje en geloof dit echt: ‘Jezus, u zegt: maak je geen zorgen’. Of je moet een moeilijk gesprek voeren en je ziet er tegenop, ook omdat je bang bent dat je boos zult worden. Of je hebt gewoon geen zin in het gesprek maar het moet wel gebeuren. Of je hebt een hekel aan de persoon met wie je gaat speken (dat mag natuurlijk niet, je mag geen hekel hebben aan mensen, maar we hebben het soms gewoon wel…). Kortom, je voelt heel veel weerstand als het gaat om dat gesprek. En dan kies je ervoor om een 3vers18momentje te nemen: ‘Ik ga spreken met iemand, ik heb er geen zin in, ik hou niet van hem. Heer Jezus, u bent liefdevol. U hebt mij onvoorwaardelijk lief.’ En dat komt dan binnenstromen, die liefde. Je merkt dat er van binnen iets verandert en dat je in staat bent om het gesprek toch liefdevol in te gaan.
Ik hoop dat je er wat mee kunt: 3 vers18momentje inbouwen in je leven. Nu bijvoorbeeld, op dit moment.
22/06/2011 op 12:37
Mooie gedachten, om mensen die “opzien tegen” de weg te wijzen om voor sie specifieke situatie een andere insteek te nemen die ook zeker zal helpen. Volgens mij geeft de tekst toch een wat langere houdbaarheid. De verandering waarvan gesproken wordt lijkt niet op een tijdelijke verandering die je telkens weer opnieuw moet bewerken, maar een blijvende waarin we “meer-en-meer” zullen lijken op de Heer. Het klinkt toch meer naar wat Jezus zei: “Wie drinkt van het levende water zal nooit meer dorst hebben”.
Ook vind ik de toevoeging “… met ongedekt gezicht….” heel fascinerend. Dat roept direct de herinnering op aan Mozes, van wie het gezicht wel werd afgedekt toen hij Gods heerlijkheid mocht zien.
Ik kan mij niet herinneren ooit een preek over dit onderwerp gehoord te hebben, maar ik ben wel heel benieuwd wat daarin dan naar voren komt over onze vrije omgang met de Geest.
22/06/2011 op 14:27
Lieve Broer,
Ik merk in mijn leven dat God zo’n moment GEEFT! Dan zoek ik het niet bewust maar hoor ik dat God zegt: ‘Annet, dit was het moment dat je weer aan iets pittigs toe was… Zie je mijn groot(s)heid weer?!’ Gek genoeg gebeurt dit meestal op momenten dat ik aan anderen het evangelie aan het vertellen ben. Ik denk op zo’n moment: ‘Wie heeft hier nou eigenlijk meer van geleerd? Ik of mijn luisteraars?’ Wat op zo’n moment nog het meest boeiend en bijzonder is; dat God vaak op mijn vragen, twijfels, verdriet, onrust, enz. antwoord geeft door wat ik zelf vertel. Laatst vroeg een meisje uit groep 8;’Juf als u om de Heilige Geest bidt, merkt u dan ook dat God Hem aan u geeft.’ Toen gaf ik dit voorbeeld: ‘Zoals iedereen heb ik veel vragen in mijn leven. God geeft mij antwoord doordat ik aan jullie dingen vertel waardoor ik zelf mag ontdekken hoe het zit! Ik geef door mijn mond Gods woorden door en zo geeft God mij antwoord op mijn vragen. Daarna dank ik God! Hij heeft mij weer iets van Zijn groot(s)heid laten zien!’
Groetjes, Annet