Het is niet moeilijk om je in de kerk door van alles en nog wat te laten afleiden van waar het ten diepste om draait. Er zijn genoeg vergaderingen, events, commissies, relletjes, samenwerkingsstrubbelingen, beleidsdocumenten, klachten, zorgen en andere lopende zaken die de aandacht vragen en tegelijk (vaak zonder dat je het in de gaten hebt) de aandacht afleiden van het ene nodige. Sake Stoppels noemt het in een van zijn boeken (‘Voor de verandering’) de ver-vel-ing in de kerk: er is zo veel en het blijft zich maar vermenigvuldigen. Wat is nu het éne dat nodig is?

Dat ene wil ik in de serie blogposts waar ik nu mee begin aanduiden met Kerk 7.0. Wat bedoel ik daarmee?  Daarmee bedoel ik primair de kerk die vóór alles een actief verlangen heeft om de eigensoortige kracht van het evangelie van Jezus als inspiratiebron te gebruiken en om daadwerkelijk te geloven in de kracht van de heilige Geest die werkt.

Dat staat niet naast of tegenover bijvoorbeeld Kerk 1.0 en 2.0 en 3.0. Kerk 7.0 wil alleen heel graag op de voorgrond plaatsen wat gemakkelijk naar de achtergrond verdwijnt: dat alles in de kerk draait om Jezus en zijn Geest. De uitdrukking Kerk 7.0 kan een krachtig hulpmiddel zijn om deze centrale dimensie weer naar de voorgrond te halen en er structureel aandacht aan te besteden. Hoe ziet Kerk 7.0 eruit in de gemeente waar van jij deel uitmaakt?

Een jaar geleden vulde ik het begrip zo wat verder in:

  • Kerk 7.0 is een Geestvervulde kerk, een kerk dus waar mensen steeds weer bidden om de vervulling van de Geest en veel verwachting hebben van wat hij aan het doen is.
  • Kerk 7.0 is een spirituele kerk, een kerk dus waar mensen op zoek zijn naar een spiritueel leven (in gebed, bijbellezing, meditatie etc.) en verlangen naar spirituele vorming omdat daarin de essentie van kerk zijn tot uitdrukking komt.
  • Kerk 7.0 is een Christusgelijkvormige kerk, een kerk dus waar Christusgelijkvormigheid en de groei daarin hoog op de agenda staat.

discipelschapalalarrycrabbIk kies nu een wat andere insteek door deze afbeelding als uitgangspunt te nemen, met daarin het woord discipelschap (leerling van Jezus zijn) in een hoofdrol met daarbij een zinswendig uit het Total Church concept (midden in het leven) en daaromheen vier begrippen die ik ontleen aan Larry Crabbs ‘De ideale kerk’.

Mijn stelling is: als je hier aandacht aan geeft dan zal hierin ook groei plaats vinden. Overigens kunnen bijvoorbeeld de genoemde klachten, beleidsdocumenten en zorgen heel goed gebruikt worden als aanleiding om de focus weer te richten op dat wat echt belangrijk is. Bijvoorbeeld: als we deze klachten aangrijpen om er naar te kijken vanuit ‘Kerk 7.0’, wat zien we dan? Wat zegt de Geest dan?

In de volgende post staat het begrip discipelschap centraal.