abdijsionBinnenkort gaat er een wens van mij in vervulling. Al jarenlang ben ik bezig met lectio divina als monastieke manier van bijbellezen. Graag help ik anderen om die manier van langzaam, luisteren en liefdevol lezen te leren. Tot nu toe deed ik dat in kerken en klaslokalen.

In kerken: veel workshop die ik geef over lectio divina vinden plaats in kerkzalen of zalen in een kerkgebouw. Gemeenteleden komen dan bijvoorbeeld in een leerhuis-setting bij elkaar om aan de slag te gaan met lectio divina.

In klaslokalen: ik geef ook colleges en gastlessen over lectio divina, onder andere aan de ETF in Leuven de TU in Kampen en de CHE in Ede. Ook ga ik aan medewerkers van het Praktijkcentrum een cursus van drie ochtenden over lectio divina. En ruim een half jaar geleden was ik zelfs in de klaslokalen van een middelbare school waar ik HAVO-3 leerlingen inwijdde in de geheimen van de lectio divina.

Maar naast de kerkelijke en klassikale setting verlangde ik er ook naar om bezig te zijn ket lectio divina in een kloosterlijke setting. En dat gaat binnen kort gebeuren! Ik mag mee leiding geven aan een van de eerste groepsretraites in Nieuw Sion, dat klooster waaruit de broeders zijn vertrokken naar Schiermonnikoog en waar nu een groep protestanten en katholieken bezig is om er opnieuw een bestemming aan te geven die alles te maken heeft met Godzoeken, stilte, verdieping en ritme.

Ik geloof dat het goed en vruchtbaar is alle drie de types locaties te hebben als context voor de lectio divina: klooster, kerk en klaslokaal. Het klooster is eigenlijk de meeste natuurlijke context. In het klooster kon de traditie van de lectio divina zich ontwikkelen. De kerk is vervolgens dé aangewezen plek voor de lectio divina, juist ook de protestantse kerk die het sola scriptura altijd hoog heeft gehouden. En tenslotte het klaslokaal, en dan vooral ook in academische zin: de lectio divina is het waard om ook op academisch niveau te worden bestudeerd en ervaren omdat we hierin met niets minder dan fundamentele bouwstenen voor een spirituele hermeneutiek te maken hebben.

Kortom: een lang gekoesterde wens gaat in vervulling als ik op vrijdag 9 en zaterdag 10 december 2016 inhoudelijk leiding mag geven aan de retraite: Lectio divina als leefregel. Ik hoop dat er meer retraites zullen volgen.

Nu ga ik ook nog een ander verlangen koesteren: ik hoop dat er binnen nu en een jaar een keer een protestants-katholiek inspiratiedag wordt georganiseerd waar katholieke en protestantse monastieken (mannen en vrouwen die een monastiek verlangen koesteren) elkaar wederzijds inspireren om deze manier van bijbellezen te koesteren en verder te verbreiden, gedachtig de woorden van Paus Benedictus XVI:

‘Speciaal wil ik in herinnering roepen en aanbevelen de oude traditie van de Lectio Divina: deze zorgvuldige lezing van de Heilige Schrift die gepaard gaat met gebed, leidt tot die intieme dialoog waarin degene die leest de sprekende God hoort, en waarin hij biddend antwoord geeft met een vertrouwensvolle openheid van het hart.’

‘Als deze Lectio Divina op effectieve wijze wordt verbreid, dan zal deze geestelijke oefening – daarvan ben ik overtuigd – een nieuwe geestelijke lente brengen.’