6 Alstublieft – zesde eenvoudige woord

Op deze pagina vind je al het cursusmateriaal rond het eenvoudige woord ‘alstublieft’.

• 1 De zondagmorgenvideo
• 2 Preek over ‘Alstublieft’
• 3 Luisterliederen
• 4 Oefeningen
• 5 ‘Wat is de religie van compassie?’
• 6 Met vriendelijkheid (‘With Kindness’)
• 7 Gespreksvragen

1 De zondagmorgenvideo

In onderstaande video geef ik je een introductie in het zesde eenvoudige woord: Alstublieft. [of klik hier]

2 Preek over ‘Alstublieft’

In de Plantagekerk ging het zondagmorgen 5 februari 2023 over het eenvoudige woord ‘alstublieft’. Je kunt de preek via onderstaande link terugkijken:

Beluister de preek hier als podcast:

3 Luisterliederen

‘Heer, raak mijn hart aan’

‘Heer ontferm U over ons’

‘Mijn toevlucht’

‘Heer ontferm U’

‘Ontferm U’

‘If We Are The Body’

Download: tekst met vertaling van ‘If We Are The Body’

‘Tijd’

4 Oefeningen

1 Lichaamsgebed (‘Naakte spiritualiteit’, blz. 290)

Alstublieft
Leg je handen op je hart en denk aan de naam van een persoon in nood.
Terwijl je die persoon in Gods barmhartigheid tilt,
hef je je handen op naar God alsof je een baby in Gods armen tilt.

2 Eenvoudig gebed (‘Naakte spiritualiteit’, blz. 293)

Vandaag wil ik graag bidden voor…
(Noem een persoon of groep voor wie je compassie voelt.)

Geef hen alstublieft wat ze nodig hebben, Heer…
(Noem wat ze nodig hebben.)

Ik sluit me aan bij uw grote compassie, zodat…
(Beschrijf het gewenste resultaat.)

3 Voorbede doen: de ander verbinden met Christus

Ik heb voorbede doen zelf vaak als nogal vermoeiend ervaren. Dat kwam omdat ik voorbede tot dan toe zag als het in gebed benoemen van de problemen van mensen waarvoor ik God dan vraag om er in zijn genade iets aan te doen. Maar in Henri Nouwens boek ‘De woestijn zal bloeien’ las ik iets wat me op andere gedachten bracht en me naar een andere praktijk van bidden leidde. Nouwen schrijft (blz. 92-93):

“De discipline om al onze mensen met al hun strijd binnen te leiden in het zachtmoedige en eenvoudige hart van God is de discipline van het bidden en evenzeer de discipline van het pastoraat. Zolang pastoraat niet meer betekent dan dat wij ons veel zorgen maken om mensen en hun problemen, zolang het een eindeloze hoeveelheid activiteiten inhoudt die we nog maar nauwelijks kunnen coördineren, zolang zijn we nog altijd erg afhankelijk van ons eigen bekrompen en bezorgde hart. Maar als onze zorgen naar het hart van God worden geleid en daar tot gebed worden, worden pastoraat en gebed twee manifestaties van een en dezelfde omvattende liefde van God.”

Deze gedachten, gecombineerd met de praktijk van het Jezusgebed (‘Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij’) en de noodzaak om in het gebed een veelheid van woorden te vermijden, bracht me tot de ontdekking dat mijn voorbede voor concrete mensen hierin kan bestaan:

• noem bij het inademen de naam van degene voor wie je wilt bidden
• noem bij het uitademen de naam van Jezus

Zo wordt voorbede doen: de ander verbinden met Jezus, en zo met alles wat we in Hem vinden: rust, genezing, kracht, moed, liefde, vreugde, compassie.

5 ‘Wat is de religie van compassie?’

Op blz. 160 van ‘Naakte spiritualiteit’ schrijft Brian McLaren: “Ik denk dat als je de meeste mensen tegenwoordig zou vragen: ‘Wat is de religie van compassie?’, hun eerste antwoord zou zijn: het boeddhisme, omdat de dharma (leer) van Siddharta Gautama echt op een voorbeeldige manier compassie benadrukt.” En even verder: “Ik geloof dat we allemaal moeten helpen onze religies te bekeren richting compassie, in navolging van het goede voorbeeld van de beste boeddhisten.”

In een noot bij deze paragraaf geef McLaren de inhoud van het ‘Handvest voor Compassie’ door. In een aparte podcast lees ik deze voor:

Graag verwijs ik je – met de uitnodiging om je verder te verdiepen in de thematiek van de compassie – naar onderstaande toespraak van Karen Armstrong over compassie en naar de video daaronder waarin verschillende mensen de Engelse tekst van de ‘Charter for Compassion’ voorlezen.

Lees: ‘Charter of Compassion‘ (of als pdf)

Lees: ‘Handvest voor Compassie‘

6 Met vriendelijkheid (‘With Kindness’)

Op blz. 174 eindigt McLaren met een oproep: “Dus mijn vermoeden is dat als je nu stopt en je hart opent, je je realiseert dat er net buiten de voordeur van je bewustzijn enkele mensen in nood zijn. Bijvoorbeeld iemand over wie je hoorde op de radio, over las in het nieuws of op het internet, of zag op tv. En als je even tot rust komt, zullen ook andere naasten – niet-menselijke – je voor de geest komen: bedreigde soorten, bedreigde ecosystemen, geplunderde landschappen. Nu is je kans om ook hun pijn te voelen. Nu is je kans om de brancard te dragen, het gewicht ervan te voelen en hem bij God te brengen, hem met God te delen, en je aan te sluiten bij God in de levenbrengende verbinding van compassie, vrijgevigheid en vriendelijkheid.”

En dan volgt de vertalling van een lied dat McLaren zelf schreef en dat je hier kunt beluisteren in de oorspronkelijke Engelse versie:

De vertaling:

Christus heeft hier geen lichaam dan het onze,
geen handen of voeten hier op aarde dan de onze.
De onze zijn de ogen waardoor hij met vriendelijkheid naar deze wereld kijkt.
De onze zijn de handen waardoor hij werkt.
De onze zijn de voeten waarop hij zich voortbeweegt.
De onze zijn de stemmen waarmee hij vriendelijk tot deze wereld spreekt.
Door onze aanraking, onze glimlach, ons luisterend oor, belichaamd in ons, leeft Jezus hier.
Dus laten we nu, vervuld met de Geest, de wereld ingaan met vriendelijkheid.

7 Gespreksvragen

Hoofdstuk 14 – Alstublieft: minstens twee harten bekommeren zich

1. Heb je ooit een ervaring gehad zoals die van de auteur in zijn keuken: dat je diep geraakt werd door een overweldigend gevoel van compassie?
2. Als we geconfronteerd worden met lijden van anderen kunnen we daar op verschillende manieren op reageren, bijvoorbeeld met compassievolle voorbede. Welke alternatieven daarvoor beschrijft de auteur? Welke van deze alternatieven zijn voor jou het meest gebruikelijk?
3. De auteur gebruikt het beeld van het magnetiseren van een spijker door te suggereren dat door te ‘wrijven’ tegen ‘Gods compassie’, we zelf compassievoller worden. Als dat het geval is, wat is dan volgens jou de reden dat sommige religieuze mensen en gemeenschappen geen compassie lijken te hebben?
4. Welke van de vele manieren waarop Jezus ons een compassievol leven voorleefde, zijn het meest zinvol voor jou, en waarom?

Hoofdstuk 15 – Alstublieft: de brancard dragen

1. Wanneer heb jij op een brancard gelegen? Wie droeg die brancard voor jou? Wanneer ben jij een brancarddrager geweest voor anderen? Deel een paar verhalen.
2. De auteur vertelt een verhaal over een stervend dier dat compassie bij hem opriep. Heb jij een soortgelijke ervaring? Hoe heeft die jou beïnvloedt?
3. Welk verhaal over menselijk lijden heeft de afgelopen dagen jouw aandacht getrokken?
4. Welke woorden zouden jouw bezorgdheid vertalen in een hulpvraag of zegen voor deze mensen: vrede, bescherming, kracht, hoop, troost, uithoudingsvermogen, geduld?
5. Wie vervolgt jou of doet jou pijn of verdriet? Experimenteer met de raad van de auteur om te bidden voor deze ‘vijanden’, en deel je ervaring.
6. De auteur heeft het over onze intellectuele problemen met en onbeantwoorde vragen over bidden. Welke problemen of vragen hierover houden jou het meest bezig? Hoe heeft dit hoofdstuk je geholpen om met die vragen of problemen om te gaan?
7. Deel je ervaringen in het oefenen met alstublieft of verwante woorden.

Uit het kunstboek

Cursusdeelnemer Marian Zwartepoorte maakt naar aanleiding van de studie ‘Naakte spiritualiteit’ een kunstboek waarin zij iedere week naar aanleiding van haar gevoel en overdenking van de studie een bladzijde maakt, kleur en vorm geeft aan de woorden en de beleving van de studie.