Als we op zoek zijn naar een duurzame, praktische spiritualiteit is Brian McLaren een goede gids. In de vorige blogpost introduceerde ik hem en ook de twaalf eenvoudige woorden die hij aanreikt voor een spiritueel novitiaat. Het eerste van die twaalf woorden werk ik hier iets verder uit om te illustreren hoe deze ‘naakte’ spiritualiteit werkt.

‘Hier.’ Dat is het eerste woord. Geen lange zinnen en lappen tekst dus, maar één enkel eenvoudig woord. ‘Hier.’ Dat woordje wordt het aangrijpingspunt voor het beoefenen van de tegenwoordigheid van God. Je hoeft niet naar een kerk te gaan, een bijzondere spirituele ervaring te zoeken of een lange tekst uit de Bijbel te lezen om jezelf er bewust van te worden dat God aanwezig is.

De geestelijke oefening die McLaren vanuit dit eenvoudige woord beschrijft noemt hij: wakker worden voor de aanwezigheid van God. En daarmee krijgt het woord ‘hier’ ook direct een spirituele betekenis. Het gaat er niet om exact aan te wijzen waar God is, alsof wij hem kunnen vangen, vast leggen, fixeren, definiëren. Het woord ‘hier’ is vooral aanduiding van de plaats waar we zelf zijn en van de keuze om ons in het hier en nu verlangend open te stellen voor Gods allesoverstijgende tegenwoordigheid.

Brian McLaren wijst in dit verband ook op de ‘thin spaces’ of ‘thin places’ die een belangrijk aspect vormen van de Keltische spiritualiteit. Een dunne ruimte of een dunne plaats is daar waar hemel en aarde elkaar raken, waar de grens tussen het zichtbare en het onzichtbare flinterdun is of zelfs wegvalt. En dunne plaats is dus de ruimte of de ontmoeting waar je verwonderd fluistert: ‘Hij is hier’. Een dunne plaats is daar waar je Gods tegenwoordigheid ervaart, gezocht of ongezocht.

De spirituele oefening die wordt opgeroepen door het woord ‘hier’ wordt ook heel concreet gemaakt. ‘Hier’ creëert een ruimte voor de ziel, waar en wanneer dan ook, zodat je gaat bidden:

Hier ben ik, Heer.
(Waar ben je? Fysiek? Emotioneel? Persoonlijk? Sociaal? Siritueel?)
En u bent hier, Heer.
(Beschrijf hoe je God op dit moment ziet, ervaart. Welke naam geef je God, welk beeld is op dit moment belangrijk?)
Samen zijn we hier.
(Hoe zou je je samen-zijn met God omschrijven?)

Deze eenvoudige, uitvoerbare, duurzame oefening rond het woord ‘hier’ biedt heel concrete handvatten om het leven met de Heer te verrijken. En dat geldt ook voor de andere eenvoudige woorden die McLaren aanreikt.

Zou in deze eenvoud niet een aanknopingspunt kunnen liggen voor christenen die op zoek zijn naar een nieuwe spiritualiteit, waarin eenvoud, ascese en discipline een belangrijke rol spelen?

(In de vierde blog ga ik terug naar de vraag van James Kennedy: ‘Welke kerk leert mij ascese?’)