In de vorige blogpost vertelde hoe ik tot de keuze voor teksten en thema’s was gekomen in de voorbije maanden. Nu iets over Kerst en Oudjaar.

Kerst

Kerst valt dit jaar op een zondag. We hebben als Fonteinkerk geen Kerstnachtdienst (het aanbod op dit gebied is in Haarlem en omgeving al zeer groot) en we hebben deze keer, nu Kerst op een zondag valt, geen middagdienst gepland omdat het te verwachten aantal kerkgangers buitengewoon laag zal zijn. Dat betekent dus wel dat ik de ene Kerstdienst op zondagmorgen heel veel moet gebeuren;-)

Ik heb gekozen voor een thematiek die nog verband houdt met gastvrijheid, waar ik eerder een serie preken over hield. De vraag is nu dan vooral: hoeveel ruimte is er in onze levens voor de Ander, voor Jezus? We lezen het verhaal van Matteüs 2:1-12 over de Wijzen uit het Oosten. En ik ga me concentreren op de overweldigende wijze waarop de Wijzen Jezus welkom hebben geheten in deze wereld (2:11). Het thema voor de dienst is geworden: Hoe zal ik u ontvangen? De liedkeuze zal in afstemming met de musici van deze dienst vooral klassiek zijn (geen Opwekking dus).

Ik merk dat ik op het punt van klassiek en eigentijds ook steeds op zoek ben naar evenwicht. Soms kan dit binnen een dienst. Soms is het evenwicht aanwezig als je naar een paar achtereenvolgende diensten kijkt. Zo is de liedkeuze in de morgendienst van 18 december, waarin een bandje zal spelen, meer Opwekking georiënteerd. Dat heeft ook consequenties voor het thema. Ik zou niet hebben gekozen voor ‘Hoe zal ik u ontvangen?’ als in de dienst vooral Opwekking werd gezongen.

Oudejaarsavond

De keuze voor de preektekten en -thema’s voor Oudejaarsavond en Nieuwjaarsmorgen (zondagmorgen deze keer, anders hebben we op 1 januari nooit een kerkdienst), kwam weer heel anders tot stand.

Ik wilde Oudejaarsavond – de dienst heeft wat mij betreft dan altijd een wat meditatieve kleur – iets doen met de aandacht voor spiritualiteit en rust en stilte en dacht erover om aandacht te vragen voor Christfulness (als de christelijke variant van mindfulness). Ik dacht eraan dat te combineren met een zinswending uit 1 Korintiërs 2:16: ‘Onze gedachten zijn die van Christus’. Mijn intentie daarmee is om onze gedachten, die op een avond als deze toch vooral uit neigen te gaan naar wat er allemaal gebeurd is in het voorbije jaar, vooral te richten op wat Christus in ons heeft gedaan en doet. Bij nader inzien wilde ik toch graag ook de klassieke Psalm 90 inbrengen en dan vooral vers 12: ‘Leer ons zo onze dagen te tellen dat wijsheid ons hart vervult’. Daarmee laat ik de aandacht voor Christfulness los (misschien nog wel als een zijspoortje) en richt ik me op de combinatie van Psalm 90 en 1 Korintiërs 2:16 (de beide SChriftlezingen) met als verbinding de wijsheid van Christus. De boodschap wordt ongeveer: je dagen tellen zodat je wijs wordt, betekent vooral op zoek zijn, dag in dag uit, naar de wijsheid van Christus.

(De volgende blogpost gaat over mijn themakeuze voor Nieuwjaar: ‘Dit wordt (jo)uw jaar!?‘)