Heb jij wel eens een engel gezien? Als je die vraag stelt aan bijvoorbeeld uit Maria uit Magdala, dan krijg je een helder antwoord: ‘Jazeker, ik heb een engel gezien!’
Geen enkel Paasevangelie kan het stellen zonder een engel:
- Matteüs 28: De engel richtte zich tot de vrouwen en zei: ‘Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken. Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft.
- Marcus 16: Toen ze het graf binnengingen, zagen ze rechts een in het wit geklede jongeman zitten. Ze schrokken vreselijk. Maar hij zei tegen hen: ‘Wees niet bang. U zoekt Jezus, de man uit Nazaret die gekruisigd is. Hij is opgewekt uit de dood!’
- Lucas 24: Plotseling stonden er twee mannen in stralende gewaden bij hen. Ze zeiden tegen de vrouwen: ‘Waarom zoekt u de levende onder de doden? Hij is niet hier, hij is uit de dood opgewekt.’
- Johannes 20: Huilend boog Maria zich naar het graf, en daar zag ze twee engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus had gelegen. ‘Waarom huil je?’ vroegen ze haar.
‘Heb jij wel eens een engel gezien?’ Die vraag stel ik al enkele weken tijdens pastorale ontmoetingen. Aanleiding: een kleine groep uit de gemeente heeft me gevraagd een keer over engelen te preken. Uit een mailtje van die kleine groep, aan mij gestuurd nadat ze hier een gesprek over hadden gehad: ‘We hebben geconcludeerd dat binnen onze traditie de engelen soms wat onderbelicht zijn. Ons vermoeden is dat dat te maken heeft met de romantisering rondom het beeld dat veel mensen van engelen hebben. Met het ontdekken in de bijbel kwamen we ook tot de conclusie dat engelen op talloze plaatsen voorkomen en dus ook om die reden niet onbelangrijk zijn.’
En nog een aanleiding: in het pastoraat heb ik kennis gemaakt met iemand die uit eigen ervaring veel verhalen kan vertellen over engelen en visioenen.
De vraag ‘Heb jij wel eens een engel gezien?’ levert in elk geval zonder uitzondering mooie gesprekken op en ook verlangen naar meer visie op wat ik graag ‘de vierde dimensie’ noem: de onzichtbare geestelijke wereld. Als engelen bestaan (en welke bijbelgetrouwe christen zal dat ontkennen) waarom zien we ze dan nooit? Of: waarom zien sommigen ze wel, soms – even, en anderen nooit?
Reden genoeg dus om me hier verder in te verdiepen. Dat ga ik de komende weken dan ook doen. Op zondag 13 mei, Hemelvaartsdag 17 mei en zondag 20 mei hoop ik er in drie preken aandacht aan te besteden.
Heb je tips, ideeën, goede literatuur? Ik hoor het graag. Een ook jouw persoonlijke antwoord op deze vraag is hieronder welkom:
‘En jij, heb jij wel eens een engel gezien?’
08/04/2012 op 22:02
Dag Jos,
Ja, ik heb een engel gezien. Het was meer een gezicht; het enige wat de engel zei was: Doe het goede.
Ik lag ’s middags op bed, omdat ik een hernia had. Je weet dat ik nuchter ben. Ik vond het een bijzondere ervaring. Soms denk ik er nog aan. Toen het gebeurde en Rita mij later zag, zei ze dat ik straalde en ze vroeg: was is er gebeurd?
Hartelijke groeten van Piet
09/04/2012 op 08:09
De ene engel is de andere niet. Misschien helpt ’t om het boek van dr. H. Kakes ‘Waar zijn de engelen nu?’ erbij te pakken.
09/04/2012 op 08:52
Op mijn web-site http://www.oecumenischfatima2017.info kan je mijn E-Book “2017” downloaden, die 10 engel-ontmoetingen en 3 grote visioenen in de periode 1960-1978 tot in detail en tot aan de betekenis beschrijft; en figuratief eindigt in 2017. Er zijn ook enkele tekenen aangegeven. De ervaring is ongeveer in de lijn van het boek Tobit.
Grüss Gott. Adrie Streefland.
09/04/2012 op 16:25
Drieënveertigjaren geleden bij een klein Noord Frans plaatsje, was zeventienjaar, zwierf in de vakantie periode rond in een tentje. Op een nacht had ik op een rustige plaats mijn tentje opgezet en werd in de nacht wakker van een klap in de verte en soort hulpgeroep. Ik naderde de plaats en een jongeman was daar uit een bocht gevlogen had hulp nodig. Het was aarde donker. Ik hielp hem zo goed en kwaad dat ging en bleef bij hem. Ik zong liedjes voor hem, brabbelde in mijn beste Frans hielp hem door zelfs ( zo’n krachtpatser was ik echt niet) mijn hemd in stukken te scheuren om zijn wonden te verzorgen. Toen het daglicht werd, zocht ik hulp voor hem. Een boer die langskwam haalde hulp.
Jaren later kreeg ik bij Assen zelf een auto ongeluk. Reed van een viaduct af doordat een andere auto mij afsneed werd ik gelanceerd als het waren. Kwam beneden in een sloot terecht. De hele auto van totaal vernield. Geen raam zat er meer in. Het dak was totaal ingedrukt. De aangesnelde hulpverleners zagen mij op een dijkje zitten. Vroegen; ” waar is de chauffeur “! Ik stak mijn hand op. Ik had geen schrammetje. De politieagent riep; ” nou jochie jij hebt geluk gehad er heeft vast en zeker een Engeltje op je schouder meegereden “. Dat denk ik ook.
01/06/2017 op 20:22
Mijn katten belichamen mijn levensvreugde. Gezegend met 3 trouwe zielsverwanten ging ik door het leven. Na een kleine 8 jaar verloor ik mijn 1 van mijn allerbeste kameraadjes. Het klinkt wellicht voor een ander vreemd, maar ik geef meer om dieren dan om mensen. De mensheid heeft mijns inziens een hoop bloed aan haar handen (oorlogen, onderdrukking, discriminatie, et cetera). Daar bovenop zijn er slechts weinigen die de belangen behartigen van dieren die immers geeneens rechten bezitten. Affijn, ik dwaal af. Mijn katten waren, zijn en blijven mijn kinderen c.q. zielsverwanten. Na een zeer naar ziektebed (oedeem wat resulteerde in longoedeem n.a.v. hartfalen) wat mij enorm aan het hart ging, heb ik het lichaampje van mijn overleden vriend opgebaard en verzorgd. Ieder uur verschoonde en verzorgde ik hem ter ere van de onvoorwaardelijke vreugde, steun, toeverlaat en trouw. Die nacht werd ik in mijn hazenslaapje ‘gewekt’ door een, ik kan het niet anders omschrijven, visioen. Erg frappant aangezien ik niet gelovig ben, mijzelf nooit verdiept heb in religie, en ben zover ik over mijzelf kan oordelen niet spiritueel aangelegd. Het beeld wat ik ervaarde was een zeer helder beeld, alsof ik participeerde binnen dit beeld. Ik keek schuin vanaf de onderkant gezien naar een blanke vrouw van tussen de 30 en 35 jaar, lang blond haar en gekleed in een wit gewaad. Ze keek met een serene rust schuin naar beneden naar mijn wijlen kameraadje wie in zeer gezonde toestand oogde, en tevreden knikte met geknepen oogjes (zoals hij vaak bij leven ook deed naar mij als teken van liefde zoals mij ooit verteld werd). Wat er achter op het witte gewaad zat, kan ik niet exact vertellen. Enerzijds oogde het als vleugels, anderzijds als wit gedrapeerde ‘ornamenten’. Heel langzaam ging dit tafereel omhoog waarna de helder blauwe lucht op de achtergrond (meer dan dit zag ik niet naast deze vrouw en mijn vriendje) vergezeld werd door een plukje witte wolk. Het was zo verschrikkelijk realistisch waardoor het leek alsof ik ze kon aanraken, ik stond er letterlijk voor (hooguit 3 meter). Na enkele seconden verscheen het silhouet van het gezicht van mijn overleden schoonvader waarna alles een helder gouden gloed kreeg. Zo plots als dat ik dit ervaarde, zo plots was ik eveneens ontwaakt. Dit was zeker geen droom, en ik beelden dit niet in door mijn emotionele instabiliteit. Dit was zo enorm helder en duidelijk. Ik drink noch rook niet en heb geen mentaal medische geschiedenis. Binnen 3 weken waren er nog enkele signalen (ruikbaar, hoorbaar en voelbaar) waardoor mijn sceptische houding welke geneigd is naar wetenschappijke onderbouwing nietig verklaard. Er is meer tussen hemel en aarde, dat is zeker. Ik achtte het leven altijd te kort om stil te staan bij dergelijke kwesties, maar ik ben overtuigd. Een bizar bijverschijnsel is dat ik mij nooit heb ingelezen in zulke ervaringen. Het leverde mij aardig wat vragen waardoor ik op zoek ging naar wat ik zag. Ik kon enkel de verhalen van een donkere tunnel met overleden geliefden met aan het einde een lichtpunt, iets totaal anders van wat ik ervaarde. Tot mijn verbazing las ik echter exact hetzelfde op de eerste zoekresultaten. Serene rust, engel(en) voor de overtocht en het gros wat ik hiervoor benoemde. Wederom beaamd ik bij deze, ik heb een engel gezien. Gezegend met deze ervaring ben ik overtuigd dat mijn overleden vriend door deze vrouwelijke engel goed overgebracht is.