Onlangs verscheen ‘Het Geel-Witte Boekje: Eerste hulp bij katholieke begrippen’. Het doet wat de titel belooft: hulp bieden bij het zoeken naar de betekenis van de belangrijkste uitingen van het katholieke jargon. Het is samengesteld door Eric van den Berg (@katholiekpuntnl), Frank Bosman (@frankgbosman) en Peter van Zoest (@PetervanZoest).

Ik heb het boekje zelf niet, maar maakte er via twitter (@GeelWitteBoekje) kennis mee en vroeg aan een van de auteurs of ik de definitie van Lectio Divina even mocht zien. Dat mocht. En ik mocht de definitie ook op mijn weblog zetten en de aandacht vestigen op het Geel-Witte Boekje.

Lectio divina
Vorm van  ‘spiritueel lezen’, meestal toegepast door religieuzen (zie: religieus*). Niet actief en verstandelijk met een geestelijke tekst bezig zijn, maar stil erbij ‘verwijlen’ en woorden beschouwend ‘herkauwen’. Doel ervan is God door een tekst te laten ‘spreken’. Lectio divina wordt steeds meer door niet-religieuzen toegepast om tot geestelijke verdieping te komen.

Dat is best een korte definitie, maar als ‘eerste hulp’ heel geschikt. De kern is: ‘niet actief en verstandelijk’ maar ‘stil verwijlend en beschouwend herkauwend’. Als doel zou ik niet geformuleerd hebben ‘God door een tekst te laten “spreken”‘, maar: ‘Doel ervan is dat de lezer in een spiritueek omvomringsproces wordt gebracht’ of iets dergelijks.

Desalniettemin, hier is meer informatie over: Het Geel-Witte Boekje! En kijk ook even naar dit (wel wat erg langzame) Youtubefilmpje en/of luister even naar dit interview met Frank Bosman over het Geel-Witte Boekje.