Wie zich afvraagt waarom en hoe de kerk zich bezig zou moeten houden met karaktervorming, kan uitstekend terecht bij Tom Wright. Hij publiceerde in 2010 zijn prachtige boek After You believe. Why Christian Character Matters. Hij stelt ons in zijn boek voor aan James, een jongeman die kort geleden Jezus heeft ontmoet en tot geloof is gekomen. Maar toen hij eenmaal was ‘ingestroomd’ in het leven met God en met elkaar, zoals dat in de geloofsgemeenschap vorm en inhoud krijgt, merkte hij dat hij worstelde met een grote vraag (blz. 2):
What am I here for now. What happens after you believe?
Hij ontdekte dat het niet bevredigend was om zich, net als veel van zijn nieuwe christelijke vrienden, maar te houden aan alle morele regels van de kerk. En ook had hij de indruk dat zijn nieuwe geloof toch beslist meer moest inhouden dan het instemmen met aan aantal waarheden (blz. 3):
If we’re not careful, the opening act of belief can become simply a matter of assent to a proposition, with no need for transformation.
In een meeslepend en altijd sprankelend betoog neemt Wright de lezer mee in het antwoord dat hij op de vraag ‘what happens after you believe?‘ geeft. Nadat hij de valkuilen heeft laten zien van een een wettisch leven, gebaseerd op regels waaraan je moet houden, en een leven dat vooral gekenmerkt moet worden door het authentiek volgen van je eigen hart, stelt Wright dat het in het christelijke leven ‘after you believe‘ erom gaat dat je karakter wordt gevormd (blz. 7, 25, 28):
Character – the transforming, shaping, and marking of a life and its habits – will generate the sort of behavior that rules might have pointed toward but which a ‘rule-keeping’ mentality can never achieve. And it will produce the sort of life which will in fact be true to itself – though the ‘self’ to which it will at last be true is the redeemed self, the transformed self, not merely the ‘discovered’ self of popular thought. (…) In the last analysis, what matters after you believe is neither rules nor spontaneous slef-discovery, but character.
After you believe, you need to develop Christian character by practicing the specifically Christian ‘virtues’. To make wise moral decisions, you need not just to ‘know the rules’ of ‘discover who you really are’, but to develop Christian virtue.
The qualities of character Jesus and his first followers insist on as the vital signs of healthy Christian life don´t come about automatically. You have to develop them. You have to work at thems. You have to think about it, to make conscious choices to allow the Holy Spirit to form your character.
Als we met elkaar iets willen leren over christelijke karakters en over karaktervorming, laten we dan Tom Wrights boek lezen en bestuderen én kijken hoe kerken in de praktijk karaktervormend kunnen worden en zijn.
In het slothoofdstuk wordt Wright daar ook specifiek in. Er verschijnt zelfs een schemaatje in zijn boek (en daar kun je Wright volgens mij niet zo vaak op betrappen). Het is een cirkel – ’the virtuous circle’ – die gevormd wordt door deze vijf woorden (blz. 260):
1. Scripture
2. Stories
3. Examples
4. Community
5. Practices
Nog één citaat om je te verleiden dit boek te gaan lezen en de lessen toe te gaan passen (blz. 261):
The practice of reading scripture, studying scripture, acting scripture, singing scripture – generally soaking oneself in scripture as an individual and a community – has been seen from the earliest days of Christianity as central to the formation of Christian character.
19/06/2012 op 18:49
De kerk is ook een prima plaats wanneer je aan je karakter wilt werken, of zaken die je bij jezelf ontdekt wilt “bijschaven”. Wie, wat of hoe je bent wordt ook vaak bepaald door je biografie, en het is altijd goed om daar oog voor te hebben. Gelukkig kom ik in de kerk heel veel verschillende karakters tegen, en gelukkig maar, want kerk ben je samen en zo kun je altijd van elkaar leren, en de verscheidene “ambten” vervullen. Je komt ook karakters tegen waar je het moeilijk mee kunt hebben, als je het zo bekijkt is de kerk niet anders dan de maatschappij.