Op 22 september is er een studiedag. Midden in het leven: Is missionair denken een hype of is het meer? Op die dag hoop ik te spreken over het onderwerp: ‘Pastoraat: kloppend hart van de missionaire geloofsgemeenschap’. De dag valt in de Maand van het pastoraat die als doel heeft om de pastorale dimensie van de lokale geloofsgemeenschap wat zichtbaarder te maken te midden van alle missionaire drukte van de laatste jaren.

Doel is tegelijk ook: de missionaire kracht van het pastoraat (opnieuw) zien en praktiseren. Midden in het leven. Want pastoraat gebeurt niet alleen in de kerk (velen hebben een wat ‘verambtelijkt’ en naar binnen gekeerd beeld van pastoraat) maar ook en misschien wel juist in het alledaagse leven in de huizen, op kantoor, in de buurt, op school en waar dan ook maar.

In het boek dat op de studiedag centraal staat (Tim Chester & Steve Timmis, Midden in het leven. De kerk als levende gemeenschap) wordt ook een apart hoofdstuk gewijd aan ‘Alledaagse pastorale zorg’. Een boeiend hoofdstuk! Ik ga er in mijn lezing op de studiedag aandacht aan besteden, maar ook in de Maand van het pastoraat zoals we daarmee bezig gaan in de Fonteinkerk.

Nu alvast geef ik een paar belangrijke gedachten door over alledaagse pastoraat. Chester en Timmis benoemen namelijk 5 belangrijke principes als het gaat om ‘everyday pastoral care’:

  1. We verlenen elkaar pastorale zorg in het leven van alledag
  2. We verlenen elkaar pastorale zorg in onze gemeenschap
  3. We verlenen elkaar ons leven lang pastorale zorg
  4. We verlenen elkaar pastorale zorg vanuit de genade
  5. We verlenen elkaar pastorale zorg met het goede nieuws

Er gebeuren rondom deze vijf principes in elk geval twee heel belangrijke dingen.

In de eerste plaats: Pastoraat wordt ‘gedemocratiseerd’. Daarmee bedoel ik dat het pastoraat wordt weggehaald uit de georganiseerde en ambtelijke structuren waaraan in de beleving van veel christenen/kerkleden het pastoraat is uitbesteed. Het gaat om onderling pastoraat, midden in het leven, gericht of geloofsgenoten én niet-gelovigen. Pastoraat is dat je met Jezus’ ogen kijkt, met Jezus’ oren luistert en met Jezus’ hart ervaart als je oprechte aandacht geef aan je naaste.

In de tweede plaats: dit ‘alledaagse pastoraat’ krijgt een prachtige theologische inhoud doordat Chester en Timmis erop hameren dat het in het pastoraat gaat om het delen van het goede nieuws van Jezus Christus. Dat vullen ze nader in door te spreken over de vier G’s (de vier bevrijdende waarheden voor mensen aan wie we pastorale zorg verlenen):

  1. God is groot – dus wij hoeven niet ‘in control’ te zijn
  2. God is glorierijk – dus we hoeven niet bang te zijn voor anderen
  3. God is goed – dus we hoeven nergens anders te zoeken
  4. God is genadig – dus we hoeven onszelf niet te bewijzen

Op overtuigende manier wordt beschreven hoe deze vier waarheden het goede nieuws vertolken dat mensen nodig hebben en dat hun geboden wordt in de alledaagse pastorale zorg.

Daar valt nog veel meer over te zeggen. Dat komt dan nog wel. Het boek is de aanschaf in elk geval meer dan waard! (Misschien moet je zelfs zeggen: dit boek is een mustread voor iedereen die betrokken is bij missionair kerk zijn in het alledaagse leven.) De Nederlandse vertaling is voor zover ik weet op dit moment nog niet beschikbaar (maar als je je aanmeldt voor de studiedag krijg je een exemplaar). De Engelse versie kun je zo bestellen: Everyday Church. Mission by being good neighbours