De zomerstilte zit erop. De stilte was heerlijk, de zomer ook. En nu staat er een nieuw seizoen op het punt van beginnen. Al een paar jaar gebruik ik de zomer ook om goed te overwegen waar de focus het komende seizoen moet komen te liggen.

Lezend, denkend, biddend, (spoor)zoekend, terugkijkend komt daar dan iets uit. Want ik heb sterk behoefte aan een focus, omdat mijn agenda zich anders voortdurend vult met wat zich aandient. Dat hoort er trouwens ook bij: dat er ruimte is voor wat zich aandient, ruimte voor mensen die een vraag hebben, ruimte voor plotselinge situaties in het pastoraat, ruimte voor nieuwe thema’s die actueel zijn.

Maar dat staat niet op gespannen voet met ook helder hebben waar je echt voor wilt gaan. Bij mij staat dat trouwens al een tijdje in het teken van de missie ‘Mensen bij Jezus brengen, te beginnen bij mezelf‘. Dat is heel ruim en omvat alles wat er zich dagelijks aandient in persoonlijke leven en in het werk. Daarbinnen wordt de focus voor 2012-2013 wordt tweeledig:

1. Pastorale zorg

Dit seizoen begint met een maand van het pastoraat (1 – 30 september). In de Fonteinkerk staan we een maand lang stil bij de betekenis van het (onderlinge) pastoraat in de gemeente. Ik geloof dat pastorale zorg een zeer wezenlijke dimensie van kerk-zijn vormt en dat deze dimensie, in een tijd waarin missionair zijn hoog op de kerkelijke agenda staat, het gevaar loopt om wat uit beeld te raken. Dat moet niet gebeuren. Want Jezus is de goede herder. EN als je hem wilt volgen, kan het niet anders of je wilt ook pastor(aal) zijn. In de woorden van Henri Nouwen (in ‘Creative Ministry’, vertaald in: ‘Pastoraat en spiritualiteit’, blz. 232):

Pastoraat is op geen enkele manier een privilege. Het is in tegendeel de kern van het leven als christen. Geen christen mag zich christen noemen zonder pastor te zijn.

Concreet betekent deze aandacht voor pastorale zorg dat ik er in september vier keer over preek, dat de bezinningsdag van de kerkenraad op 15 september erover gaat, dat we als gemeente hopelijk gemotiveerd en geïnspireerd worden om een pastorale gemeente te zijn en dat ik in de loop van het jaar een aantal preken ga wijden aan specifieke pastorale thema’s.

Daarnaast ga ik op de studiedag ‘Midden in het leven‘ op zaterdag 22 september een pleidooi voeren voor pastoraat als het kloppende hart van de missionaire geloofsgemeenschap’. Lees hier meer.

En dan is er ook nog de weblog van de Maand van het pastoraat waar inmiddels 22 gastblogs zijn verschenen van vrouwen en mannen die iets delen over hun visie op of passie voor pastoraat: www.maandvanhetpastoraat.wordpress.com.

2. Spirituele vorming

Steeds meer geloof ik dat een van de belangrijkste dingen die de kerk vandaag te doen staan is: mensen helpen om op Jezus te gaan lijken. Veel mensen worstelen met de druk van de prestatiemaatschappij die vooral een appèl doet op actie en hard werken. Bezig zijn met je eigen identiteit en de wijze waarop je van binnenuit van betekenis kunt zijn voor anderen is naar de marge geduwd.

Onze maatschappij heeft niet primair mensen nodig die heel veel doén en heel veel kúnnen, maar vooral mensen die durven te zíjn en die daarom verlangen naar de vorming van hun karakter. Ik dit verband vind ik deze uitspraak van C.S. Lewis in deel 4 van zijn ‘Mere Christianity’ zeer inspirerend:

The church exists for nothing else but to draw men into Christ, to make them little Christs.

Het is een voorrecht om in dit najaar aan de ETF in Leuven colleges te mogen geven over spiritualiteit. Daarbij zal ik uiteraard ook aandacht hebben voor spirituele vorming. Daarnaast heb ik samen met Hans Burger het initiatief genomen voor een studiedag over ‘Spirituele vorming in de lokale geloofsgemeenschap‘. Op deze weblog vind je daar al wat informatie over.

Een dubbele focus dus. Daar doorheen, min of meer er ook mee samenvallend, diende zich dit thema aan: ‘Christusgelijkvormigheid voor beginners‘. Hier lees je daar al wat meer over. De volgende blogpost zal ik er nog iets meer over vertellen.

Trouwens, wat is jouw focus in het nieuwe seizoen?