Ik heb de laatste tijd een paar keer gemerkt dat ik me wat ongemakkelijk voel als mensen een hartstochtelijk pleidooi voeren om ons meer door de Geest te laten leiden en om beter naar zijn stem te luisteren.
Dat gebeurde onder andere op de studiedag ‘Midden in het leven’ van ruim een week geleden. We hadden een stevig en boeiend gesprek over missionair zijn en welke vormen daarin van belang zijn. En toen stond er iemand op om te zeggen dat het eigenlijk nergens over ging omdat er niet over het werk van de heilige Geest werd gesproken. En collega Arenda Haasnoot voerde in haar toespraak ook een bewogen pleidooi om ons toch vóór alles afhankelijk te maken van de heilige Geest.
Ik was het daarmee uiteraard niet oneens, maar mij bekruipt altijd het gevoel dat je een gesprek er ook wel eens wat mee dood slaat. Een beroep op de heilige Geest kan ten koste gaan van onze menselijke verantwoordelijkheid om na te denken, plannen te maken, te onderzoeken wat goed is en wat werkt.
De ongemakkelijkheid verscherpt zich bij mij nog wat als ik het idee heb dat er een nogal zelfstandig beroep gedaan wordt op de Geest en zijn werk, los van de persoon van Christus bedoel ik daar dan even mee. En ik merkte – toen ik mijn ongemakkelijkheid wat aan het onderzoeken was – dat een uitspraak van Corrie ten Boom me dierbaar was geworden. Sprekend over de Geest in het beeld van een duif zegt ze ergens (ik weet niet meer waar):
Als je de duif wilt grijpen, dan vliegt hij weg,
maar als je je richt op Christus, dan komt hij op je schouder zitten.
Bij mij heeft deze uitspraak er toe geleid dat ik steeds meer moeite heb gekregen met een zelfstandig beroep op de Geest of met vragen als ‘Luister jij ook naar wat de heilige Geest teen je zegt?’ Alsof je naar de Geest kunt luisteren zoals je bijvoorbeeld luistert naar Radio 1.
Toch blijf ik maar een beetje in de buurt van mijn ongemakkelijkheid. Die kun je ook weer te snel wegredeneren met gezonde (christocentrische) theologie. Dus ik ga de komende tijd een aantal keren preken over de heilige Geest en over wat je van hem kunt merken, en hoe je naar hem kunt luisteren en hoe je je door hem kunt laten leiden in het dagelijkse leven. Ja, ik zou de hoe-vraag graag centraal stellen.
Ik zoek nog naar een overkoepelende titel voor deze korte prekenserie. Een paar ideeën:
– De Geest krijgen
– Gods Geest in ons leven
– Gods Geest woont in jou
– Mensen met Spirit
– De Adem van Jezus
– De Adem van Gd
– GeestKracht
Als je ideeën hebt, hoor ik het graag!
01/10/2012 op 18:27
“Gebruik spiritus enkel als schoonmaakmiddel en niet als brandstof.” Staat op de waarschuwing van het brandwondencentrum. 🙂 http://www.kindenbrandwond.nl/file.php?id=405
01/10/2012 op 19:08
De Geest werkt net als de wind,je ziet hem niet maar je voelt het wel! Misschien een idee om dit uit te werken?
02/10/2012 op 17:02
http://www.sahajayoga.be/7/nl/home.html
Dit gaat ook over een wind die je kunt voelen, Misschien ook interessant.
01/10/2012 op 19:10
De adem van God vind ik het sterkst.
01/10/2012 op 19:12
Hoor! De wind waait….
01/10/2012 op 20:42
Jos, je hebt eens geschreven en gesproken over:
1. Kijken naar de Vader
2. Luisteren naar de Zoon
3. Geleid worden door de Geest
Deze drie hangen mooi samen in een trinitarisch, Christocentrisch, spirituele spiritualiteit.
Je hebt ook een mooie boek geschreven over: Kijken naar de Heer: Veranderen door zijn schoonheid.
Het is gewoon een wonder hoe meer we naar de Heer kijken met de ogen van ons hart (net zoals de Israelieten naar de koperen slang keken met hun eigenlijke ogen), hoe meer de Geest ons verandert in zijn beeld.
Minder activisme in het vlees.
Meer contemplatief leven in de Geest
Zo maar een paar gedachten!
Warmly in Him!
Dick
01/10/2012 op 20:51
Hallo Jos,
Deze keer kan ik je niet zo goed volgen, letterlijk en figuurlijk. Wel, als je waarschuwt voor een individualistisch beroep op de Geest. Alsof Paulus ons niet oproept om wat je hebt gehoord te toetsen. Na een persoonlijke revelatie is het altijd goed om te rade te gaan bij hen die dezelfde Geest hebben als jij, of soms nog beter te rade te gaan bij het geschreven Woord van de Geest. Maar bespeur ik bij jou nu een soort koudwatervrees? Je kent vast wel het boek van ons aller Dallas Willard hierover: Hearing God. Dan behoef ik niets meer te zeggen.
Groet!
Henno
01/10/2012 op 22:14
Hoi Henno,
Precies dat boek van Dallas Willard ken ik nog niet! 😉
Een soort koudwatervrees bespeur je terecht, maar dat is dan een vrees die ik ook graag wil ‘aanpakken’.
Hartelijke groet!
Jos
02/10/2012 op 07:57
Beste Jos,
Normaal reageer ik niet zo heel snel, maar ik wil hierover graag wat kwijt. Ik herken je worsteling. De heilige Geest kun je volgens mij ook niet organiseren, maar gebeurd! Dat is wel heel spannend!
Dus wees niet bang! Het is spannend…
Marco
02/10/2012 op 10:48
Laten we ook het spirituele in de dogmatiek zoeken, vinden of brengen. Naast innige verbondenheid van de drie Personen Vader, Zoon en Geest is er ook onderscheid. Spreken over de Geest brengt ook het reiken naar de specifieke inbreng van de Geest met zich mee. Voorzover ik (totnutoe) zie en begrijp.
02/10/2012 op 11:46
Een paar ideejen nog. De Geest waait waarheen hij wil, Hoor wat de Geest tot de gemeenten zegt, De Geest dringt niet op maar verleidt, De Geest richt ons op Christus, De Geest pingelt overal tussendoor (naar Van Ruler), De Geest spoort ons aan en pakt op wat wij laten liggen.
02/10/2012 op 12:08
Nog 1tje, die klinkt wel triggerend: De Geest wil dat wij willen wat Hij wil.
02/10/2012 op 12:37
Hahaha, doe ik mn best deze keer of niet: `De Geest laat ons warmlopen’, `De Geest werkt aanstekelijk’.
02/10/2012 op 15:24
“Ik heb er zo’n zin in dat de Heilige Geest ook in mij komt wonen.” zei onze jongste dochter deze week aan tafel. Wat vind je van: ‘Heb lef, laat je inspireren!’
03/10/2012 op 15:32
ja, die vind ik héél mooi!
02/10/2012 op 18:39
Zelf vond ik het boek “De Geest van Christus” van Andrew Murray heel mooi om hier over te lezen. (1888 wel oud hoor) Ook in het engels als digitaal boek te krijgen. 31 hoofdstukken ca. 300blz. Een mooie uitspraak vond ik ‘Waar God woont,daar verbergt Hij zich. En het feit dat de Geest een woonplaats nodig heeft, en lees in dat licht Ezech. 36:26,27 een nieuwe geest in ons binnenste waar de Geest komt wonen.
02/10/2012 op 21:41
Beste Jos,
Ik kan je verzekeren dat de Heilige Geest niet wegvliegt als je hem zoekt. Hij is je trooster en ons gegeven nadat Jezus ons verliet. Hij is hier om ons te helpen en ons de wil van de Vader te openbaren en te doen verstaan. Hij spreekt tot ons….soms letterlijk met een zachte liefdevolle stem. Hij is niet opdringerig maar zachtmoedig.
Wees niet bang om een intieme relatie met Hem aan te gaan…..
Wees gezegend!
03/10/2012 op 15:23
Afgelopen zomer was ik op de New Wine conferentie waar ik meer heb gehoord over de Geest, de Trooster. Ik ben daar ben mijn aandacht weer eens goed op gericht, zeg maar. In mijn situatie is dat heel fijn, vooral als je bid om genezing, dan vergeet ik nog wel eens eerst de Troost te vragen!
Wat mag je van God verwachten? Wat is realistisch?
Troost!!!!
Ik denk dat veel mensen dat goed kunnen gebruiken; er weer eens op gewezen worden wat de 1e taak van de Heilige Geest is!
03/10/2012 op 16:01
Overigens; GeestKracht vind een héle mooie!!!
09/10/2012 op 10:45
Is de Trooster ook jouw trooster