In het boek ‘Imitatio. Thomas a Kempis, een kroniek’ geschreven door Benjamin Louwerse vertelt een biechtvader aan een van zijn novices het volgende om te verduidelijken wat Lectio Divina is (blz. 187-188):
“Ik ben ooit begonnen met stille tijd te houden, zoals de woestijnvader ons dat hebben overgeleverd. We spreken van de Lectio Divina. Deze Lectio is een speciale manier van omgaan met het heilige Woord. Lectio Divina is een periode van persoonlijke stille tijd waarbij je stap voor stap in gebed een proces doorwandelt waarin je de leiding volgt van de Heilige Geest. Een mens heeft structuur nodig. Lectio Divina is zo’n structuur waardoor stille tijd niet doodbloedt in navelstaren, maar het meeste haalt uit de momenten waarop je toegang zoekt tot de troon der genade. Deze structuur kun je de liturgie van de Lectio Divina noemen. Ik ken monniken die spreken over de liturgie van het Woord. Zij gaat terug op de woestijnvaders. Deze liturgie is overgenomen door zowel de westerse als de oosterse kerk. Met deze wijze van stille tijd houden is er bij de woestijnvaders en -moeders geen sprake van het doorlopen van fasen. In wezen ging het hun om “een luisteren naar wat God door de tekst in het hart te zeggen heeft”, waarbij lezen, overdenken en gebed voortdurend worden afgewisseld.
Net als bij de heilige monniken in de woestijn lezen wij de tekst diverse keren hardop, niet om de tekst goed te begrijpen, maar om hem beter te horen. Het geloof is uit het horen, zegt de Schrift. We herhalen de tekst meerdere keren. Het herhaald hardop lezen van de Heilige Schrift stelt de Heilige Geest in staat om door te dringen en om op een ander niveau te leren “luisteren”. Herhaald lezen maakt ons hart gewillig voor God.
Bij de Lectio Divina gaat het om een diepere of effectievere vorm van ontvankelijkheid. Het realiseren van Gods aanwezigheid vergroot deze ontvankelijkheid, resulterend in dankbaarheid, liefde, lof en genade. Uiteindelijk resulteert dit in momenten waarop de aanwezigheid van God wordt ervaren. Op zo’n moment breek je door het gordijn van ons menselijk denken heen en nieuwe goddelijke gedachten vullen ons. De herhaalde structuur maakt het mogelijk dat we meer ter beschikking van de Geest komen te staan. Op deze wijze maakt het geschreven Woord van God ons wakker voor het innerlijke Woord van God. Deze twee kunnen elkaar nooit tegenspreken, maar werken hand in hand.’
Benjamin Louwerse
Geef een reactie