Wie kent de uitdrukking niet: ‘Ora et labora’. Het betekent: ‘Bid en werk’. En als we de uitdrukking gebruiken bedoelen we te zeggen dat het allebei belangrijk is: aan de ene kant bidden als manier om je van God afhankelijk te maken en aan de andere kant werken om te beseffen dat God jou als mens ook inschakelt om plannen te verwezenlijken.
Misschien dat we ‘Ora’ en ‘Labora’ ook nog wel wat dichterbij elkaar mogen houden. Zou er niet zoiets bestaan als ‘bidden-als-werken’ en ‘werken-als-bidden’? Dat maakt van je dagelijkse werk een en al gebed! En het maakt van je gebed ook iets wat echt een eigen plek en tijd mag ontvangen in je werkende leven.
Benedictijns
De uitdrukking stamt uit de benedictijnse traditie. Maar ik kwam er pas onlangs achter (en nu kom ik bij wat er dan mis is met deze uitdrukking) dat de oorspronkelijk ‘slogan’ niet uit twee maar uit drie onderdelen bestaat: ‘Ora, lege et labora’! Ik las dat in een boek dat ik onlangs op het spoor kwam, geschreven door Thomas Quartier: Anders leven. Hedendaagse monastieke spiritualiteit. Dat boek bevat een prachtig hoofdstuk over de Lectio Divina: ‘Lezen: dat ene Woord’. Toen ik wat meer over deze voor mij toen nog onbekende schrijver opzocht op internet, stuitte ik op een artikel met de titel ‘De benedictijnse smaak. Monastieke perspectieven op de zintuiglijkheid in de liturgie‘. Daaruit dit citaat:
Als uitgangspunt voor die cultivering (van de zintuigen) gelden de drie zuilen van het monastieke leven: ora, lege et labora!
Drie zuilen
De drie zuilen van het monastieke leven dus. Bidden, lezen en werken. Het ‘lege’ was mij tot nog toe onbekend als een van de zuilen: Bid! Lees! Werk! Alle drie dus. Vandaar de titel van deze blogpost: ‘Ora et labora’ is in zoverre mis dat er een element is weggelaten. Het is: ‘Ora, lege et labora’. Dat geeft mij ook alle ruimte om vanuit een nog diepere overtuiging dan ik al had te pleiten voor Lectio Divina als een fundamenteel onderdeel van het leven als leerling van Jezus.
Wat dat boek van Thomas Quartier betreft: ik ontdekte ook net een bespreking ervan door Dom Bernardus, abt van Abdij Koningshoeven. Hij bevestigt wat ik al vermoedde, namelijk dat ‘Anders leven. Hedendaagse monastieke spiritualiteit’ een heel goed boek is. Lees maar even mee in zijn recensie op NieuwWij.nl:
Dit boek is voor mij als beoefenaar van de hedendaagse monastieke spiritualiteit een hele opluchting! Eindelijk een gedegen en toch leesbare inleiding in de monastieke spiritualiteit zonder te vervallen in een romantische nostalgie, in managementachtige beschrijvingen of in een infantiele betutteling van eventuele gasten of bezoekers aan monastieke plaatsen. Dit boek is niet ‘het laatste boek dat we allen in verband met monastieke spiritualiteit in handen hebben’, maar het is een ‘must’ voor iedereen met interesse voor dit onderwerp!
1 Pingback