Hoe vertellen we het evangelie?

Hebben we nieuwe taal nodig?

‘Ja’, zegt Stefan Paas in zijn nieuwe boek Vrede op aarde. Over heil en redding in deze tijd’ (en hij zei het ook al bij de opening van het academische jaar in Utrecht*): laten we spreken over vrede en loskomen van een westerse, protestantse, ’tribale’ soteriologie’. Heel boeiend, maar ook best spannend…**

In een cursus die ik momenteel geef over ‘De verborgen boodschap van Jezus’ maak ik een vergelijkbare beweging c.q. doe ik een vergelijkbare bewering:

laten we het evangelie niet langer vertellen
in termen van ‘zonde-en-genade’ maar
in termen van ‘koninkrijk-en-bekering’.

Wil je daar meer over horen? Kijk dan naar deze video waarin ik aan het slot van de onderwijsavond van vorige week woensdag 20 september in de Plantagekerk waar ik ook verwijs naar ‘Vrede op aarde’ van Stefan Paas, spreek over de tekorten van het zonde-en-genade-model:


* lees de openingsrede van Stefan Paas hier: https://tukampen.nl/…/Lezing-academisch-jaar-TUU-2023…

** spannend omdat de gereformeerde belijdenisgeschriften die al een aantal eeuwen meegaan en die een niet onbelangrijke rol spelen als de geloofspapieren van onder meer de CGK en de (nieuwe) NGK, helemaal ge-ent zijn op het ‘zonde-en-genade’-patroon of, in termen van Stefan Paas, die helemaal in het teken staan van een klassieke, traditionele, revivalistische, versmalde, dunne, individualistische, zwervende, zwevende, ’tribale soteriologie’ die ‘zich in een koloniale context kon opwerpen als universele heilsleersoteriologie’ (zie voor deze typeringen de openingsrede van Stefan Paas)

P.S. Op het moment van schrijven van deze blog heb ik het boek nog niet gelezen; wel las ik de Openingsrede door Stefan Paas bij de opening van het academische jaar en het interview met hem over zijn boek in het Nederlands Dagblad: Weinig mensen snappen het oude protestantse verhaal nog, merkt Stefan Paas. Hij doet een nieuwe poging