In het christelijke geloof staat het kruis centraal als het symbool van onze redding door Jezus Christus. Dat kruis staat in het centrum van het leven van Jezus, in het centrum van de Bijbel, in het centrum van de wereldgeschiedenis en daarom ook in het centrum van dit boek. De opmerkzame lezer had het al gezien: dag 17 is precies de middelste van de 33 dagen.

Vandaag overwegen we wat Paulus onder woorden brengt: ‘Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde’ (1 Korintiërs 2:2). Ik dacht eerder altijd dat dit betekende dat de opstanding dan blijkbaar minder belangrijk was, en dat het eigenlijk altijd moest gaan over zonden en over vergeving van zonden. Maar Paulus maakt hier in de eerste plaats duidelijk dat het hem in alles gaat om Jezus Christus! Hem verkondigt hij: ‘Voor wie geroepen zijn, zowel Joden als Grieken, is Christus Gods kracht en wijsheid’ (1 Korintiërs 1:24). Maar tegen de Joden en tegen de Grieken en ook tegen jou en mij zegt hij erbij: het gaat om Jezus Christus – de dekruisigde! Want het gaat niet om schittering van woorden, het gaat niet om een succesverhaal, het gaat niet alleen maar om wonderen en bijzondere tekenen (dat hoort er trouwens wel allemaal bij), maar het gaat om de Christus die we hoe dan ook altijd weer moeten leren kennen als de gekruisigde.

Er bestaat wel de neiging om van het kruis iets moois te maken. Je kunt ook kruisjes en kruizen in allerlei formaten kopen om ze om je hals te hangen. En daar is niets op tegen. Maar er is wel wat op tegen als van dat kruis iets prachtigs wordt gemaakt. Want dat is het niet. Het kruis is niet prachtig. Het kruis is lelijk. Het kruis is afzichtelijk. Het kruis is aanstootgevend.

Als je Jezus wilt vinden en volgen, zul je moeten beseffen dat je een gekruisigde Heer zult vinden en volgen. Want het kruis op Golgota en het werk dat Jezus aan dat kruis volbracht, verlaten door zijn Vader, is het meest fundamentele wat je je kunt voorstellen. Christelijk geloof zonder het kruis in het centrum is geen christelijk geloof meer. Het is daarom ook terecht dat het symbool van het kruis het meest centrale symbool is (naast vele andere zoals de vis of het Christusmonogram). En nogmaals: dat kruis is niet mooi. De voet van het kruis staat echt in de modder.

Het kruis staat voor onze zonden. Omdat wij moedwillig de verbondenheid met God in het paradijs hadden verbroken, moest Christus komen om de kloof tussen God en ons te dichten.

Het kruis staat voor onze verlorenheid. Zonder de dood van Jezus aan het kruis zouden wij verloren gaan en duizend doden sterven.

Het kruis staat voor onze zwakheid. Wij zijn van onszelf geen krachtige schepsels, mensen die er wezen mogen, maar gebroken, aarden potten.

Het kruis staat voor onze pijn. Zolang we leven in een wereld waarin het kruis als een omgekeerd zwaard in de aarde staat gestoken, zal er pijn zijn waarvoor genezing nodig is.

Het kruis staat voor Gods woede. Want God is verschrikkelijk kwaad over de zonde, over alles wat kapot is gegaan, over de verdorvenheid van mensen, over onrecht en geweld, over harde harten, harde woorden en harde oordelen. God is daar woedend over.

Het kruis staat voor Gods pijn. Want God lijdt verdriet vanwege de onvolmaaktheid die deze wereld beheerst, vanwege de kapotheid van de schepping die zo mooi en goed was. Alle kruiken van de wereld samen kunnen Gods tranen niet bevatten.

Het kruis staat voor Gods rechtvaardigheid. Want God kan de zonde niet over zijn kant laten gaan. Daar is hij te eerlijk voor. De waarachtigheid van zijn recht vraagt erom dat deze wereld weer recht wordt gezet.

Het kruis staat voor Gods liefde. ‘Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Johannes 3:16). 

Jezus Christus is Gods offer. 

Jezus Christus is Gods lam.

Jezus Christus is Gods prijs.

Ik zou je willen vragen om daar vandaag diep over door te denken. Er stil van te worden. Verbijsterd. Proef alsjeblieft ook dat het kruis een aanstoot is en een ergernis. Want we kunnen onszelf niet redden. Geef toe dat je dat ten diepste wel wilt. Belijd dat je het vaak ook denkt te kunnen. En kijk dan naar Jezus. 

Hij is jouw redder.

Hij is jouw verlosser.

Hij is jouw heiland.

Door het kruis. Alleen door het kruis. Dat lelijke kruis, dat vervloekte kruis waarvan de voet in de modder staat. Kniel neer aan de voet van het kruis, in de modder en merk dat je schoongewassen wordt door het kostbare bloed van Gods Zoon. En ontdek dat dat kruis midden in deze wereld staat als een schreeuw om herstel van heel de schepping.

Om te doen

Niks doen vandaag. Want Jezus heeft alles gedaan.

Om te leren

Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, beschikte ook ik niet over uitzonderlijke welsprekendheid of wijsheid. Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde.

1 Korintiërs 2:1-2

Om te bidden

Jezus, heiland, dank u voor uw bittere en bange dood aan het kruis. Druk dat kruis als een zegel op mijn ziel, zodat ik er nooit meer los van kom. Bewaar me voor een gemakkelijke en oppervlakkige omgang met de ergernis van het kruis, en leer me om daarin al mijn heil te vinden. Dank u, Heer Jezus, dat ik u, samen met mijn broeders en zusters, mag kennen als de gekruisigde. Helpt u ons om u als gekruisigde Heer te vinden en te volgen en intens lief te hebben. Amen.