Gelukkig wie nederig van hart zijn (In de Jezusruimte 4)

Waar en hoe gaat die Jezusruimte open? Waar ontdek en ervaar ik de Jezusruimte het meest? Daar zal ieder een eigen antwoord op kunnen geven. Mijn antwoord brengt je naar de Bergrede en en speciaal naar het begin en het midden ervan.

Als Jezus gaat zitten op de berg om onderwijs te geven over Gods nieuwe wereld, gaat de Jezusruimte open: de ruimte die zichtbaar en ervaar wordt als Jezus aanwezig is, mensen aankijkt en aanspreekt en aanraakt.

Het horen klinken van de woorden van de acht gelukkigprijzingen vormt voor mezelf daarom een fundamentele manier om me open te stellen voor de Jezusruimte. Hier geeft Gods Zoon woorden aan hoe het leven is bedoeld, aan hoe Gods nieuwe wereld eruit ziet, aan hoe Jezus zelf het leven leeft. Ik geef die woorden hieronder door in een wat aangepaste weergave:

Gelukkig mensen die nederig van hart zijn:
zij zullen het koninkrijk van de hemel binnengaan.
Gelukkig mensen die treuren:
zij zullen getroost worden.
Gelukkig mensen die zachtmoedig zijn:
zij zullen het land bezitten.
Gelukkig mensen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid:
zij zullen verzadigd worden.
Gelukkig mensen die barmhartig zijn:
zij zullen barmhartigheid ondervinden.
Gelukkig mensen die zuiver van hart zijn:
zij zullen God zien.
Gelukkig mensen die vrede brengen:
zij zullen kinderen van God genoemd worden.
Gelukkig mensen die vervolgd worden vanwege de gerechtigheid:
zij zullen het koninkrijk van de hemel binnengaan.

Deze woorden vormen dus het begin van de Bergrede, dat fundamentele onderwijs van Jezus over leven in Gods koninkrijk, dat is de wereld waarin Jezus stralend aanwezig is. Er is een uitlegger van de Bergrede die zegt: ‘De eerste zin van de Bergrede is het belangrijkst, de rest is daarvan een uitwerking’. Dat lijkt me het overwegen meer dan waard.

Gelukkig mensen die nederig van hart zijn:
zij zullen het koninkrijk van de hemel binnengaan

De Jezusruimte gaat voor mij ook op een heel bijzondere en krachtige manier open in wat precies het midden van de Bergrede is, waar Jezus ons oproept om te bidden in de binnenkamer. Jezus nodigt mij hier uit om te ontdekken hoe zijn eigen binnenkamer eruit ziet, wat er gebeurt als hij tijd doorbrengt met zijn Vader. ‘Kom maar kijken,’ zegt hij, ‘dan laat ik je zien hoe mijn binnenkamer eruit ziet en wat er gebeurt als ik bij mijn Vader ben.’ De woorden die Jezus aanreikt laten dan zien wat er in die binnenkamer gebeurt, welke levensthema’s daar aan de orde komen. Het voert nu te ver om dat hier verder te beschrijven (ik ben net gisteren een prekenserie over het Onze Vader begonnen). Daarom nu alleen de zeven beden van Het Onze Vader (waarbij ik de ‘aanspraak’ ook zie als een bede, wellicht zelfs de meest fundamentele bede – waar ik ‘Onze Vader in de hemel’ leer zeggen, daar komt al het andere ook wel goed):

1. Onze Vader in de hemel,
2. laat uw naam geheiligd worden,
3. laat uw koninkrijk komen,
4. laat uw wil gedaan worden
op aarde zoals in de hemel.
5. Geef ons vandaag het brood
dat wij nodig hebben.
6. Vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij hebben vergeven
wie ons iets schuldig was.
7. En breng ons niet in beproeving,
maar red ons uit de greep van het kwaad.