Ik heb dorst.
(Johannes 19:28)
Jezus is stervende. Hij lijdt intens. Zijn pijn is ondraaglijk. Hij schreeuwt het uit: ‘Ik heb dorst’. Het is een fysiek dorst die gelest kan worden met wat water of wat wijn.
Maar deze woorden van Jezus raken ook een geestelijke dorst, zoals bijvoorbeeld verwoord in Psalm 63:
God, u bent mijn God, u zoek ik,
naar u smacht mijn ziel,
naar u hunkert mijn lichaam
in een dor en dorstig land, zonder water.
De fysieke dorst van Jezus is het topje van de ijsberg van zijn geestelijke dorst naar verbondenheid met zijn God en Vader.
Zo raken deze woorden ook onze dorst: ons intense verlangen om God te kennen, te ontmoeten, te beminnen. Leven in het koninkrijk is: altijd meer willen. Meer van God. Meer van Jezus. Meer van de Geest. Meer genade. Meer liefde. Meer kracht.
En deze woorden van Jezus gaan meeklinken als we kijken naar de gekruisigde (Joh. 7:37-38):
Laat wie dorst heeft bij mij komen en drinken!
‘Rivieren van levend water zullen stromen
uit het hart van wie in mij gelooft.’
Leven in het koninkrijk is een diep verlangen naar de krachtige en liefdevolle aanwezigheid van Jezus als de enige die ons geestelijke dorst kan lessen.
21/04/2011 op 12:32
Immer mehr von Dir, immer mehr, immer mehr, sein wie Du,
immer mehr, immer mehr Deine Worte verstehn, Deine Werke tun, O Herr, immer mehr.
Du bist ein Gott der seine kinder liebt, der wie ein Vater ihr verlangen sieht, niemand und nichts ist Dir jemals gleich,O Herr, Du zeigst Dich und als ewig treuer Freund,
und weisst genau wie unser herz es meint, gib uns mehr von Dir, immer mehr…..
Deze dorst naar meer von hem in mijn leven moet blijven en mij steets dieper in de gemeenschap met hem brengen.
21/04/2011 op 20:42
Ik heb persoonlijk nooit de verbinding gelegd naar psalm 63. Erg mooi…
dank.
henk