[Deze blog wordt als gastblog geplaatst op www.staatgeschreven.nl vrijdag 10 december om 12.00 uur; daar vind je ook een reactie van theoloog Erik Drenth.]
De laatste maanden ben ik intensief bezig met nadenken over de doop. Ik maak deel uit van een kinderdopend kerkgenootschap (GKV) en kom, nu ik me wat structureler in de thematiek van de doop verdiep, steeds meer tot de ontdekking dat de praktijk van de kinderdoop ertoe leidt dat belangrijke aspecten van de werkelijkheid van de doop buiten beeld zijn geraakt. Kinderen dopen betekent in de praktijk vooral dat er veel nadruk wordt gelegd op Gods verbond met gelovigen en hun kinderen, op de afwassing van de zonden en op Gods beloften.
Er is echter veel meer te zeggen over (en te beleven met) de doop. Voor mij speelt de doop van Jezus in de Jordaan daarbij ook steeds meer een grote rol. Helemaal als ik die gebeurtenis parallel laat lopen met andere Bijbelse gegeven als ‘sterven met Christus’ en ‘opstaan met Christus’. Ik geloof dat de doop van Jezus de ‘doop aller dopen’ is en dat elke doop vandaag een verbinding heeft met die doop. Dan komen de volgende belangrijke betekenisaspecten van de doop aan het licht. Gedoopt worden met Christus betekent:
– met Jezus worden geïdentificeerd die zich op zijn beurt identificeerde met zondige mensen die gehoor gaven aan de oproep tot bekering;
– met Jezus echt mens zijn, want Jezus presenteerde zich daar bij de Jordaan niet als de grote uitzondering, maar als één van ons;
– met Jezus ondergaan in het water (onderdompeling) en ervaren dat daar een kruis wordt gezet door je leven;
– met Jezus opstaan uit het watergraf en de Geest ontvangen die op hem en op mij rust;
– met Jezus de hemel zien open gaan en de stem van de Vader horen: ‘Jij bent mijn geliefde zoon/dochter, ik vind vreugde in jou’;
– met Jezus ervaren dat God ons bevestigt en waardeert in ons kindschap nog voordat we iets hebben ‘gepresteerd’ (Jezus’ openbare bediening moest nog beginnen);
– met Jezus een bronervaring ontvangen waarop we heel ons leven terug kunnen grijpen;
– met Jezus getuigen en belijden: ‘Het koninkrijk van God is nabij!’
10/12/2010 op 11:25
Amen.
Maar hoe je dan op de babydoop uitkomt is mij één groot misterie. In elk aspect zit een ‘actie’ verstopt:
– gehoor geven aan…
– presenteren…
– ondergaan en ervaren
– opstaan
(HG ontvangen = aannemen?)
– zien en horen
– ervaren (bevestiging en waardering)
– bronervaring ontvangen
– getuigen en belijden
???????????????????????????????????????????????????
11/12/2010 op 16:10
De verbinding tussen onze doop en Jezus’ dood/opstanding lijkt centraal te staan in Paulus’ visie van de doop. Ik ben het met je eens dat we ons daar meer rekenschap van zouden moeten geven.
De verbinding tussen onze doop en Jezus’ gedoopt worden zie ik niet zo. (1) Die doop van in veel opzichten uniek; (2) De christelijke doop (a la Mat 28, Mk 16) is anders van karakter dan “de doop van Johannes”, die Jezus onderging.
Verder kan ik me ook goed vinden in de gereformeerde traditie die de nadruk legt op wat de doop te zeggen, te betekenen heeft; meer dan op de ervaring. Het duidt een begin aan van een leven met God. Dat omvat zowel beloften voor ons als gehoorzaamheid aan hem. Het valt mij bijv. op dat Paulus de doop ter sprake brengt wanneer hij zijn lezers gaat aanmoedigen om een heilig leven te leiden. “Je bent gedoopt– je bent dood en weer levend in Christus– doe daar nu wat mee!” En dat is een boodschap die we, God zij dank, aan onze kinderen kunnen voorhouden, hoe jong ze ook zijn.
15/12/2010 op 12:30
Hoi Jos,
Bij de doop van Jezus zou ik verschil willen maken tussen
– het unieke van Jezus: Jezus wil via de doop zich met ons identificeren en zoals het past (voor ons) Gods gerechtigheid volbrengen (Matt 3,15). Daar kunnen wij nooit in delen, en in die zin is de doop van Jezus door Johannes uniek – de doop van Johannes als doop van bekering en nieuwe intocht in het land verschilt daarin van onze doop
– onze eenheid met Jezus: onze doop laat zien dat wij met Jezus één worden, betrokken zijn en gaan delen in wie Hij is en wat Hij heeft gedaan
– het inclusieve van Jezus: wij worden net als Hij – rechtvaardig, sterven en opstaan met Hem, kind van de Vader worden
Het gedoopt worden met Jezus is dus – zou ik zeggen – niet het eerste wat over de doop van Jezus te zeggen is.
Jezus’ doop laat als eerste zijn identificatie met ons zien.
Onze doop laat als eerste onze identificatie met Jezus zien.
Daarin verschillen beide dopen van elkaar. Pas in tweede instantie kun je zeggen: wij worden met Jezus gedoopt – als je het mij vraagt.
Hartelijke groet, Hans
10/01/2011 op 01:20
Lieve Jos, Lieve mensen, God bedacht de doop, niet als.. maar een symbool. Petrus zegt dat we zijn gered door het bad van de wedergeboorte…! Het gaat niet om de vraag of u of uw ouders geloven, maar over wie u bent IN Christus. U MOET gedoopt zijn in Zijn dood (besnijdenis niet met mensen handen) en met Hem zijn opgestaan in een nieuw leven. Wedergeboren dus! Niemand wordt door zijn vleselijke geboorte kind van God. Tot drie maal toe wordt de lijn van de geslachten uitgezet in Joh1:13. Lees het! Kind van God wordt je door wedergeboorte, die volgt op het aannemen van Jezus Joh1:12 (johannes 112 daar redt je levens mee!) Daarom hebben mensen ‘uit de besnijdenis’ (oude verbond) wel een bijzondere positie. Maar voor ‘grieken’ betekent besneden zijn of niet besneden zijn helemaal niets, het gaat erom of je een nieuwe schepping bent. Van de kinderdoop wordt je geen nieuwe schepping. Het is een vervanging van de besnijdenis, die nergens in de schrift wordt geleerd en, (het spijt met dat ik het zo zeggen moet), door de tegenstander wordt gebruikt om mensen van de doop in Christus dood, zoals opgedragen, af te houden. Precies daarom ontstaat er altijd strijd rond de doop. Het gaat echt ergens over. Ik roep u op: bekeert u en laat u dopen, gehoorzaam aan de Zoon van God die Zijn leven voor u gaf, en op stond uit de dood…. daar wil je toch deel aan krijgen! Luister dan naar Zijn opdracht: Laat je dopen, zoals het er staat: door onderdompeling.