Een van de schriftelijk vragen op de Mannendag in Wezep van 5 februari luidde zo:

Kun je nog wat meer vertellen over de oproep ‘Volg mij’. Hoe kan ik dat concreet maken in mijn leven van alledag?

Achter die vraag vermoed ik ook deze gedachte: ‘Toen Jezus op aarde was, kon je hem zien, naar hem toegaan, hem aanraken. Maar hij is nu lang zo concreet niet meer aanwezig. Hoe moet je hem dan volgen?’ En dat is een herkenbare gedachte. De vraag is dan eigenlijk: Waar is Jezus nu? Waar kunnen we hem ontmoeten?

Vandaag twitterde David Heek: “Ben je leerling van Jezus als je gelooft, hem hoort of hem ’s wilt horen? Nee, een leerling wil hem blíjven horen. http://tiny.cc/5firq“. Als je klikt op de link kom je bij dit Bijbelwoord (Johannes 8:31): “En tegen de Joden die in hem geloofden zei Jezus: ‘Wanneer u bij mijn woord blijft, bent u werkelijk mijn leerlingen.'” Daar zit in alle eenvoud het belangrijkste antwoord dat we kunnen geven. We vinden Jezus in zijn woorden. Als we in zijn woorden blijven en als zijn woorden in ons blijven, dán zijn we bezig te reageren op Jezus’ oproep om hem te volgen.

Misschien vind jij (vragensteller en meelezer) dat niet concreet genoeg. Dat snap ik. Maar dan zeg ik op mijn beurt: misschien moeten we maar gewoon weer eens hardop tegen elkaar zeggen hoe belangrijk het is om naar de woorden van Jezus te luisteren door dagelijks om te gaan met de Bijbel en ons dagelijks te laten verrassen door wat God te zeggen heeft. Als je daar (weer) een gewoonte van maakt, en zorgt dat het gelezene ook met je mee gaat, in je gedachten en in je hart, dan ben je bezig Jezus te volgen, dan ben je bezig zijn leerling te blijven.

Ons antwoord op het ‘Volg mij’ van Jezus luidt in de eerste plaats dus heel eenvoudig: ‘Ik wil dat uw woorden in mijn oren klinken en dat mijn hart vervuld wordt van uw gedachten.’ Zomaar een paar woorden van Jezus:

– ‘Je hebt niet meer dan mijn genade nodig’

– ‘Vrienden noem ik jullie.’

– ‘Verzamel geen schatten op aarde.’

– Ik ben de weg, de waarheid en het leven.’