Naar een preek luisteren die gaat over vriendelijkheid heeft nog niet direct als effect dat je ook vriendelijker wordt. Tegen de achtergrond van deze waarneming schrijf ik nu vier blogposts waarin ik de waarde uitprobeer van het patroon voor spirituele gemeenteopbouw dat Larry Crabb aanreikt in zijn boek ‘De ideale kerk’ (zie de afbeelding). Deze laatste blogpost is gewijd aan spirituele missie.

In Crabbs boek ‘De ideale kerk’ vormt ‘spirituele missie’ het sluitstuk van een proces. Van ‘missionaire kerken’ (en in het bijzonder emerging churches) moet Crabb niet zo veel hebben. Of liever: hij staat er nogal sceptisch tegenover. Het werkelijke missionair zijn vindt volgens hem plaats in het alledaagse leven en in alledaagse ontmoetingen tussen mensen. Zijn visie sluit in dat opzicht nauw aan bij het adagium van de Total Church benadering: ‘ordinary people doing ordinary things with gospel intentionality’. Crabb omschrijft het kort als volgt:

Een echte kerk weet dat goed doen in deze wereld weinig verlossende kracht heeft, tenzij de goeddoeners Jezus kennen, op Jezus lijken en met mensen omgaan zoals Hij deed, thuis en in hun kerk en vervolgens in de hen omringende cultuur.

Het kennen van Jezus, het lijken op Jezus en het omgaan met mensen zoals Jezus dat deed wordt dus gevoed in de geloofsgemeenschap waar mensen de waarheid die vrij maakt horen (spirituele theologie), waar mensen gevormd worden naar het beeld van Christus (spirituele vorming) en waar mensen in kwetsbare verbondenheid samen leren te dansen met de drie-enige God (spirituele gemeenschap). En vervolgens wordt dit kennen van Jezus, lijken op Jezus en omgaan met mensen zoals Jezus dat deed gepraktiseerd in het leven van elke dag, op straat, op het werk, op vakantie, in de sportschool, waar dan ook maar.

Voor het thema van ‘vriendelijk(er) worden’ betekent dit heel eenvoudig: het alledaagse leven is de primaire en belangrijkste oefenplek om te groeien in vriendelijkheid, door vriendelijke daden te stellen, vriendelijke woorden te spreken, vriendelijke gedachten over anderen te koesteren en zo iets van de vriendelijkheid van Christus uit te delen aan mensen die Christus nog niet kennen.

Paulus bracht deze spirituele missie als volg in alle eenvoud en directheid onder woorden: ‘Laat iedereen u kennen als vriendelijke mensen. De Heer is nabij’ (Filippenzen 4:5).