Vanmorgen las ik een blogpost van Ernst Wiskerke (@ErnstWiskerke) waarin een paar opmerkingen werden gemaakt die me troffen. Lees even mee:

Ik snap nog steeds niet hoe eat-pray-love kan staan voor iets dat het christelijke leven samenvat? Het komt op mij over als een simplificatie van de vele kanten en doorwerkingen van het evangelie. Ik kan de gedachtensprongen die worden gemaakt niet volgen. Ik mis een motivatie, een allesoverstijgende hartsvervullende doel. Iets waar ik voor wil sterven, maar moeilijker misschien nog wel, waar ik voor wil leven! Iets dat mij alles waard is om het te krijgen. Waar kan ik dat vinden? Ik weet maar een plaats. Of nee beter zelfs, maar 1 persoon. Dat is Jezus Christus!

Het is lang geleden dat ik iemand vol met passie over Jezus heb horen spreken die voor mij staat. Ik ben ernaar opzoek. Ik probeer het bijna uit mensen te trekken. Wat is voor jou de reden om christen te zijn vraag ik dan of waarom ben je bezig met gemeentestichting? Zelfs als ik ernaar vraag hoor ik bijna niemand spreken over hun diepe ontzag of liefde voor Jezus, hoe ondersteboven ze zijn door hun beginnend begrip van wat het betekend wat Hij heeft gedaan.

Het lijkt me dat Ernst Wiskerke hier iets heel wezenlijks zegt c.q. vraagt. Waar is onze passie voor Jezus gebleven? Ik kan voor niemand anders antwoorden dan voor mezelf. En mijn eerste gedachte was: ‘Ernst, lees mijn boekjes over Jezus eens: Jezus ontdekken, Jezus aanbidden, Jezus uitstralen.’ Maar direct daarna dacht ik: ‘Waarom verschuil ik me eigenlijk achter een paar boekjes die al weer een tijd geleden zijn verschenen?

Jos, waar is nu op dit moment jouw passie? En als Ernst zondag bij je in de kerk zou zijn, zou hij dan ook niet naar huis gaan zonder gevonden te hebben wat hij zocht: passie voor Jezus?’ Dat zijn pittige vragen. En het is goed dat ze gesteld worden. En ik moet er zelf (weer) een antwoord op vinden. Maar geloof me: als je je laat meeslepen door alles wat er moet gebeuren aan ongetwijfeld goede en belangrijke dingen in het alledaagse kerkelijke leven, raak je heel gemakkelijk uit de buurt van die kern: passie voor Jezus omdat hij passie voor jou heeft.

Ik ben momenteel een boekje aan het klaar maken waarin ik drie preken omwerk tot een wat meer leesbaar geheel. De drie preken gaan over 2 Korintiërs 3 vers 18 en dus over de schoonheid van Jezus. Drie jaar geleden hield ik die preken. Ik was gegrepen door die Bijbelse belofte en door de belangrijkheid van de glorie van onze Heer. Maar ik merk dat ik nu zomaar bezig ben met gewoon wat teksten reviseren zodat ze in boekvorm kunnen verschijnen, zonder dat er op dit moment dan veel passie stroomt. Ik vond ook weer tekst terug die ik toen alleen voor mezelf geschreven had, om iets vast te leggen van het inspiratiemoment van toen. Lees maar mee (ik citeer het stuk maar even helemaal):

Wat er vooraf ging

In de loop van de voorbije tijd (weken, maanden, jaren) is mij helder geworden dat 2 Korintiërs 3 vers 18 een cruciale Bijbeltekst is als het gaat om geestelijke veranderingsprocessen die ik graag zou zien in mijn eigen leven, in het leven van medechristenen en in het leven van kerkelijke gemeentes.

De eerste keer dat ik preekte over deze tekst was in het najaar van 2003. Ik hield toen in de Fonteinkerk in Haarlem een prekenserie over ‘De heerlijkheid van God’. De preek over 2 Korintiërs 3:18 vormde de laatste van een serie van vijf.

Vervolgens speelde (en ik zie dat vooral na afloop terug) in alle drie de boeken van mijn Jezustrilogie deze tekst een belangrijke rol. Verder sprak ik over het thema van deze tekst tijdens een conferentie van Gods Geest werkt (11 maart 2006).

Toen ik over deze tekst preekte in de Gereformeerde Kerk van te Zuidhorn (30 maart 2008) en tijdens een lustrumviering van de Navigator studenten in Utrecht (1 april 2008) en de reacties merkte, werd mij duidelijk dat dit Bijbelvers een heel belangrijke kern raakt die voor het christelijke en kerkelijke leven van vandaag van groot belang is.

Roeping

Ik wil dat nu (na overweging op donderdag tot zaterdag 3 tot maandag 5 april 2008) als volgt onder woorden brengen: ik geloof dat het mijn roeping is om de boodschap van deze Bijbeltekst uit te dragen onder christenen en in kerken. Dat wil ik vanaf nu doen door te spreken over “De tweekorintiërsdrieversachttien-belofte: een hoopvolle boodschap” (met een vette knipoog naar het boek van Max Lucado over Johannes 3:16).

Mijn doel:

Zo veel mogelijk christenen uitdagen om 3vers18 te kiezen als bron voor hun persoonlijke geestelijke groei; zij leren deze woorden zo uit hun hoofd dat ze in hun hart komen en bestuderen en bemediteren deze woorden vanuit hun verlangen naar persoonlijke geestelijke groei en geestelijke gemeentegroei.

Middelen

Drie preken over 3 vers 18, een webpagina waar ik alle relevante materiaal een plaats geef, de Jezustrilogie (jezusontdekken.nl) en andere ondersteunende materialen.

Focus

In een context waarin de ontwikkeling van de gemeente vaak sterk gezocht wordt in missionaire relevantie en managementachtige methodieken dit appèl laten uitgaan: het gaat om geestelijke groei in Christus. Dat is de bron van alle andere vormen van groei en verandering. Gemeenten moeten leren hier in de allereerste plaats op te focussen (dus niet: organisatorisch of missionair).

Geloof

Ik geloof dat dit een krachtig middel zal zijn die een krachtige Geestesbeweging kan veroorzaken omdat dit Gods eigen Woord is. Dit is krachtig omdat de focus op Jezus is gericht; dit is mooi omdat we zo kunnen groeien in het zien van de luister van de Heer: zijn indrukwekkende schoonheid en zijn krachtige aantrekkelijkheid.

Soms denk je met weemoed terug aan enthousiasme en passie die na verloop weer wat is weggeëbd. Of toch niet? Is de passie snel weer aan te raken? Of moet dat juist niet? Want voor je het weet staat je passie centraal en niet Jezus.

Ik hoop dat het boekje ‘Kijken naar hem. Veranderen door zijn schoonheid’ alsnog een plek mag krijgen in een vernieuwende Geestesbeweging die de focus scherp op Jezus richt. Omdat hij zo ongelooflijk mooi is, zo vol glorie en luister, zo liefdevol en levend, zo leeuw en zo lam, zo goed en zo gaaf en zo groot en zo gul en zo genadig, eindeloos genadig.