Komende zondag 22 januari houd ik mijn eerste preek in de serie over het Marcusevangelie: ‘Verrast door Jezus’. Ik zal de serie dan ook kort inleiden. Dat betekent dat ik even stil wil staan bij de keuze voor het woord verrassing.

Allereerst is de titel een toespeling op de titels van drie bekende christelijke boeken:

  • Verrast door vreugde: de Nederlandse vertaling van het autobiografisch getinte boek uit 1955 van C.S. Lewis ‘Surprised by Joy’;
  • Verrast door de Geest: het boek dat Gert Hutten in 2005 publiceerde en dat een belangrijke bijdrage leverde aan de herontdekking van de persoon en het werk van de heilige Geest door gereformeerde christenen;
  • Verrast door hoop: de Nederlandse vertaling van het boek ‘Surprised by Hope’ van de nieuwtestamenticus N.T. Wright.

Vervolgens legt het woord ‘verrassing’ veel mogelijkheden open die allemaal ook van belang zijn voor de preken over het Jezusverhaal zoals Marcus dat ons vertelt. Vaak is er in dat verhaal sprake van: stomme verbazing, ontzetting, versteld staan,  geweldig onder de indruk, door schrik overweldigd zijn, met stomheid geslagen zijn enzvoort (Arjen Gelderblom schreef hier recent een korte blogpost over: Stomverbaasd, verbijsterd, ontzet).

De verrassing die Jezus teweeg brengt kan dus zowel aangenaam (onder de indruk, blij verrast) als onaangenaam (verbijsterd, ontzet). De klank van ‘Verrast door Jezus’ is primair positief wat mij betreft, maar het is heel goed (en ook nodig) dat de verrassing zich voor de lezers van het Marcusevangelie  bij tijd en wijle ook verscherpt tot verbijstering en confrontatie. Want Jezus blijkt altijd weer anders te zijn.

Het woord ‘verrassing’ nodigt tenslotte ook uit om met elkaar echt iets te beleven. Want verrassing is primair een emotie, een geraakt zijn. Verrassing heeft ook te maken met va je stuk gebracht worden door het onverwachte van de verrassing. Daarmee is de titel ook best wel een uitdaging voor mezelf als predikant: zal het daadwerkelijk gebeuren dat ik me laat verrassen door Jezus? En zal het ‘lukken’ om die verrassing over te brengen in de preek c.q. opnieuw te laten plaats vinden op het moment dat ik preek? Dat vraagt ook veel gebed.

Heer Jezus, verras me! Laten er vele aangename momenten van verrassing mogen zijn, dat ik verwonderd ben over uw vitaliteit, uw genade, uw nabijheid, uw onvoorwaardelijke liefde. Laten er ook vele schokkende momenten van verrassing mogen zijn, dat ik verbijsterd ben over uw confronterende woorden en daden, verbijsterd over mijn eigen onmacht en onwil om achter u aan te gaan.