Via een artikel in het Nederlands Dagblad van zaterdag 21 januari ‘90 km/uur geeft rust‘ maakte ik kennis met de ‘Club van 90’: een club mensen die er voor kiest om langzamer te rijden, niet harder dan 90 kilometer per uur. Met de woorden van de website www.clubvan90.org: de clubvan90 is een initiatief dat mensen wil inspireren om gezamenlijk wat gas terug te nemen op de snelweg.
Nu gaat het me niet direct om die 90 km/uur, maar wel om de weg waarlangs de initiatiefnemer Matthijs Lievaart uit Utrecht deze inspirerende visie verspreidt, namelijk in drie stappen: ‘Het gaat er mij om dat je gewoon doet waarin je gelooft, dit zichtbaar maakt, en het vervolgens deelbaar maakt’. Dus:
- doen
- zichtbaar maken
- deelbaar maken
Ik realiseerde mij dat veranderingsprocessen in de kerk volgens dezelfde stappen werken. Zo heb ik aan het begin van 2012 dit als mijn goede voornemen geformuleerd: ‘Meer gebed, meer bijbel, meer Jezus’. Dat is allereerst mijn persoonlijke voornemen, maar omdat ik predikant ben heb ik de neiging om zo’n voornemen ook een bredere uitstraling te laten krijgen, allereerst in de gemeente, maar ook via bijvoorbeeld internet.
En toen ik dat verhaal over de club van 90 las, dacht ik: dat is dus precies wat ik ook probeer te doen:
- doen: zelf meer bidden, meer bijbellezen en meer gericht zijn op Jezus (door daar dagelijks echt tijd voor te maken, door intensief met het Marcusevangelie bezig te zijn, door spirituele lectuur die me laat groeien in mijn bewondering voor Jezus);
- zichtbaar maken: erover vertellen in een kerkdienst, er iets over schrijven op mijn weblog, een bijbelleesrooster aanbieden die ik zelf ook volg;
- deelbaar maken: de sociale media inzetten om anderen mee te laten bewegen en met elkaar in contact te brengen om hen zo te inspireren om in hun eigen leven te komen tot meer gebed, meer bijbel en meer Jezus.
Ik merk dat ik dus steeds weer op zoek ben naar concrete antwoorden op de vraag hoe (spirituele) veranderingsprocessen werken, hoe mensen in de kerk meegenomen worden in een veranderingstraject en hoe mensen geïnspireerd kunnen worden voor datgene waar ik zelf ook inspiratie uit haal. Het verhaal van de club van 90 reikte zo weer een stukje van het antwoord aan:
- doen
- zichtbaar maken
- deelbaar maken
24/01/2012 op 22:12
Grappig, het stuk in het ND riep bij mij iets dergelijks op. Vooral het strandafval rapen en het effect daarvan (waarover Lievaart vertelt) laat zo mooi zien wat een goed voorbeeld wel niet los kan maken. Een goed voorbeeld zijn – dat is in het NT ook zo belangrijk.
25/01/2012 op 12:21
De voorbeeldfunctie speelt in het NT inderdaad een heel belangrijke rol. Is naar mijn idee wat onderbelicht in onze kerkelijke cultuur. Staat wat op gespannen voet met de veelgeroemde bescheidenheid (‘je bent maar een dienaar’) die echter ook snel kan verworden tot onzichtbaarheid.
Ik vind het wel een spanningsveld.
Is er goede literatuur over de voorbeeldfunctie van de voorganger in het NT?
26/01/2012 op 04:36
“Wees mijn navolgers (nabootsers, μιμηταί), zoals ik Christus navolg.”
Dit vers vat volgens mij goed samen hoe Paulus zichzelf presenteert naar de gemeenten aan wie hij schrijft. Hij werkt dit regelmatig concreet uit. Bijvoorbeeld: Als ik in tongen spreek doe ik het thuis. Ik sta niet op mijn rechten maar werk voor mijn brood. — Lijkt me een aardig beginpunt voor een bijbelstudie op bijv. een bijeenkomst voor predikanten.