Afgelopen dinsdag kreeg ik van Henk Rothuizen een boek in handen gedrukt: moet je lezen, je zult het vast erg goed vinden!

En Henk heeft gelijk. Het is een boeiend boek dat Gabe Lyons schreef (oorspronkelijke titel: The Next Christians. How a New Generation is Restoring the Faith). En dat vooral omdat hij een overtuigend beeld schetst van een nieuw type christenen die ik zelf ook steeds meer om me heen zie. Lyons noemt hen de herstellers (‘restorers’). Het zijn niet de types die zich wat zuur afzetten tegen alles wat er fout is in deze wereld. Het zijn niet de evangelisten die maar één probleem kennen (onze zonde) en de enige oplossing aandragen (Jezus is voor jou aan het kruis gestorven). Het zijn ook niet de haast onherkenbare christenen die zich zo hebben aangepast (met de beste bedoelingen) dat ze wegvallen tegen de achtergrond van de hedendaagse cultuur. Het zijn de herstellers, vrouwen en mannen die het visioen van Gods koninkrijk op aarde zoals in de hemel hebben geproefd en nog maar één verlangen kennen: tekens oprichten van dit koninkrijk. Het zijn de christenen die hun hart hebben verpand aan waarheid, goedheid en schoonheid als de signalen van een heerlijke God.

Drie citaten (blz. 95, 117 en 186):

Deze nieuwe generatie christenen voelt zich aangespoord om iets te doen, namelijk het creëren van een cultuur die een inspiratie kan zijn voor verandering. Ze creëren organisaties, diensten en goederen – kunst, films, muziek, campagnes, projecten, media, kerken en bedrijven – alles wat Christus tastbaar kan maken en de boodschap uitdraagt dat herstel mogelijk is. Creëren is de kern van herstel.

Ze dragen de boodschap van Jezus uit: ze brengen herstel, vernieuwing en genezing; ze vechten tegen onrecht; ze vertellen de waarheid; ze bevestigen goedheid en ze huldigen schoonheid, op de plaats waar ze mogen dienen. Ze spelen een sleutelrol in het overwinnen van het kwaad dat alles wil overweldigen.

Herstellers proberen het beste voor iedereen te creëren, ongeacht ras, klasse of godsdienst. Christen zouden niet alleen moeten streven naar het beste voor hun eigen gemeenschap van gelovigen, hoewel ook dat belangrijk is. Ze zouden zich moeten concentreren op wat goed is voor alle mensen in Gods schepping, of ze onze waarden, nationaliteit en religie nu wel of niet delen.

De auteur verwijst regelmatig naar Tom Wright, Tim Keller, Eugene Peterson, Shane Claiborne en Lesley Newbigin, namen die garant staan voor inspirerende theologie en ecclesiologie.

Heel boeiend zijn de zes kenmerken waaraan je de nieuwe christenen kunt herkennen:

      1. Ze voelen zich uitgedaagd, niet verontwaardigd
      2. Ze zijn scheppers, geen zeurpieten
      3. Ze weten zich geroepen, niet in dienst van
      4. Ze zijn standvastig, niet wispelturig
      5. Ze leven in gemeenschap, niet op zichzelf
      6. Ze vormen een tegencultuur, en proberen niet slechts ‘relevant’ te zijn

Boeiend, en nogmaals: herkenbaar. Ik zie er steeds meer opduiken. Nieuwe christenen. Een nieuwe generatie. Nieuwe volgelingen van Jezus. Dat er nog veel meer mogen komen!