Mike Breen is met zijn boek ‘Een cultuur van discipelschap‘ uiteraard niet de eerste en de enige die over deze thematiek heeft geschreven. Op mijn boekenplank staat ook een prachtig boek van Greg Ogden: ‘Discipelschap met impact. Groeien als leerling van Jezus in een triade’. Dit boek biedt naast een pleidooi voor een concrete vorm waarin discipelschapsgroei kan plaats vinden (de triade) ook een analyse van de discipelschapsmalaise: de meeste kerken zijn slecht in ‘het maken van initiatief rijke, zich vermenigvuldigende, volkomen toegewijde volgelingen van Christus’ (blz. 21). Ogden wijst acht oorzaken aan die ik hier maar gewoon even op een rijtje zet (in het boek besproken op blz. 39-58) omdat ze volgens mij erg leerzaam zijn. De discipelschapsmalaise komt
- omdat de voorgangers afgeleid zijn van hun voornaamste roeping ‘de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon’; ze zijn nu vooral programmaontwikkelaars, beleidsmakers, managers en zorgverleners;
- omdat we hebben geprobeerd discipelen te maken door programma’s in plaats van door relaties;
- omdat we het christelijke leven hebben afgezwakt tot de eeuwigheidsgarantie die we krijgen van Jezus, in plaats van als leerlingen van Jezus te leven;
- omdat we discipelschap hebben gemaakt tot iets voor superchristenen, niet voor gewone gelovigen;
- omdat leiders onwillig zijn om mensen op te roepen tot discipelschap omdat ze bang zijn mensen daarmee tegen het hoofd te stoten;
- omdat we een ontoereikend beeld hebben van de kerk als gemeenschap van leerlingen; we zijn teveel gericht op individuele gelovigen die gered moeten worden;
- omdat de meeste kerken geen heldere, voor iedereen toegankelijke route naar geestelijke volwassenheid presenteren;
- omdat er een algemeen gebrek is aan persoonlijke opleiding tot discipel.
Twee opmerkingen van mijn kant en voor de rest laat ik deze analyse voor zichzelf spreken:
- Oorzaak 1 herken ik helemaal; de bal wordt hier terecht gelegd bij de voorgangers van kerken. Daarom klinkt hier ook een sterk appèl in hun (en dus ook mijn) richting. Maar ook in de richting van kerkenraden: zorg dat voorgangers ruimte hebben om gericht te zijn op discipelschapsontwikkeling in de gemeente.
- De oorzaken 7 en 8 hangen nauw samen. Het is niet voor niks dat veel christenen hun toevlucht nemen tot parakerkelijke organisaties om dáár de toerusting te vinden die ze in de eigen lokale kerk missen.
13/09/2013 op 07:53
Dank u voor de integere reflecties over discipel-zijn en discipelschap.
Ik ben via de bediening ook al een hele tijd met dit thema bezig.
De 8 punten uit het boek van Ogden kunnen plaatselijk wat accentverschillen krijgen, maar globaal gesproken slaan ze wel de nagel op de kop.
De bevindingen van het omvattend sociologisch Reveal-onderzoek (Willow Creek Association) tonen ook meerdere raakvlakken met die 8 oorzaken.
Via de inzichten van dat onderzoek toetsen we nu wat de relevantie is van die (Amerikaanse) bevindingen en de aangedragen oplossingen voor Vlaamse christenen.
De eerste respons op het contact met Vlaams werkveld lijkt in elk geval de grote lijnen van de conclusies te bevestigen. We toetsen nu enkele (deel)oplossingen om te ondervinden of vanuit strategisch oogpunt de aangedragen oplossingen ook effectief bijdragen dat christenen zichzelf op termijn meer als discipel beschrijven dan vandaag het geval is.