Op zijn weblog schreef Remmelt Meijer een mooie bijdrage rond discipelschap: ‘Discipelschap tussen hype en urgentie‘. De moeite van het lezen waard!
Zelf zou ik dus het spoor van discipelschap nog wat verder willen uitdiepen door aandacht te vragen voor de benadering van Larry Crabb. In het bijgaande plaatje heb ik dat in beeld gebracht.
Samenvattend gaat het in de vier genoemde aspecten om het volgende:
- Spirituele theologie: dat we steeds diepgaander de waarheid die vrij maakt leren kennen.
- Spirituele vorming: dat we door alle pijn en mislukking in ons leven heen steeds meer op Jezus gaan lijken.
- Spirituele gemeenschap: dat we ons in alle kwetsbaarheid vanuit onze ziel met elkaar verbinden en samen leren dansen met de drie-enige God.
- Spirituele missie: dat we in ons dagelijkse leven met mensen omgaan zoals Jezus dat deed.
In nog wat uitgebreidere bewoordingen, ontleend aan Crabb zelf:
- Spirituele theologie | Een echte kerk entertaint haar leden niet op zondagmorgen of is alleen maar bezig die leden te inspireren met goede muziek of opwindende prediking. Een echte kerk weet dat ons zware tijden te wachten staan, en dat die voor velen al aangebroken zijn, zware tijden die een doel dienen in Gods volmaakte plan. Daarom moet dat plan bekend worden gemaakt. De liefde achter dat plan moet zichtbaar worden gemaakt. Een echte kerk verlangt er naar om de boeken van de Bijbel te kennen, om degene te kennen die er de auteur van is, om het verhaal te horen dat door de boeken wordt verteld en om het verhaal van een spirituele theologie te communiceren met haar leden.
- Spirituele vorming | Een echte kerk is niet tevreden als haar leden maar naar de diensten komen, tienden van hun inkomen afdragen, zich laten inzetten bij kerkelijke activiteiten, en morele en keurige levens leiden. Een echte kerk bidt Gods Geest, de Geest van heiligheid, om haar leden blijvend spiritueel te vormen totdat ze Jezus zien als hun alles overtreffende schat, hoe ze zich ook voelen, hoe anderen hen ook behandelen of hoe het in hun leven ook gaat.
- Spirituele gemeenschap | Een echte kerk waardeert het participeren in programma’s nooit hoger dan het aangaan van relaties in een gemeenschap. En ze ziet de verontrustende waarheid onder ogen dat betrokkenheid in kleine groepen te vaak een bijdrage levert aan niet meer dan het meedoen in een relationeel programma. Een echte kerk richt zich op spirituele gemeenschap, waar zielen zich met elkaar verbinden, waar schaamte afneemt, waar zonden aan de oppervlakte komen, waar mislukking genade ontmoet, waar irritaties verzacht worden, waar heilig verlangen groeit.
- Spirituele missie | Een echte kerk weet dat goed doen in deze wereld weinig verlossende kracht heeft tenzij degenen die goed doen Jezus kennen, op Jezus lijken en op de manier van Jezus relaties aangaan, in de kracht van Jezus, allereerst in hun gezinnen en kerken, en vervolgens ook in de cultuur om hen heen.
Ik denk dat deze benadering heel veel aanknopingspunten bevat voor een verdiepende bezinning rond discipelschap en kerk zijn.
Geef een reactie