discipelschapalalarrycrabbIn het plaatje dat de kern laat zien van waar het over gaat in Kerk 7.0 neemt het woord discipelschap een nogal prominent plaats in. De laatste tijd komt hier ook in protestantse kringen (na en naast evangelische kringen) steeds meer aandacht voor. En ik geloof dat dat terecht is. Dé opdracht die Jezus vlak voor hij aan het oog van zijn leerlingen wordt onttrokken meegfeet is: maak leerlingen! Dat klinkt primair als een missionaire opdracht: ‘ga er op uit, vertel mensen over mij en als ze luisteren doop hen dan.’ Maar je moet wel zelf eerst leerling zijn voordat je leerlingen kunt maken.

In veel protestantse kerken (of nog wat breder geformuleerd in navolging van Dallas Willard: in de westerse kerken van de laatste eeuwen en misschien nog wel langer) heeft discipelschap en groei daarin niet altijd in het brandpunt van de belangstelling gestaan. Je kunt zelfs spreken over non-discipelschap.

Er zijn twee citaten van Dallas Willard die wat mij betreft heel scherp aangeven waar het om gaat:

“Nondiscipleship is the elephant in the church. It is not the much discussed moral failures, financial abuses, or the amazing general similarity between Christians and non-Christians. These are only effects of the underlying problem. The fundamental negative reality among Christian believers now is their failure to be constantly learning how to live their lives in The Kingdom Among Us. And it is an accepted reality. The division of professing Christians into those for whom it is a matter of whole-life devotion to God and those who maintain a consumer, or client, relationship to the church has now been an accepted reality for over fifteen hundred years.”

En:

“Nondiscipleship costs abiding peace, a life penetrated throughout by love, faith that sees everything in light of God’s overriding governance for good, hopefulness that stands firm in the most discouraging of circumstances, power to do what is right and withstand the forces of evil. It short, it costs exactly that abundance of life Jesus said he came to bring (John 10:10).”

Nu kleven er aan het woord discipleschap ook wel wat bezwaren. Het kan wat ‘evangelisch’  en ‘activistisch’ klinken. En vandaag de dag past de uitdrukking leerling zijn’ wellicht wat beter in onze taal. Alternatieven als ‘geestelijke groei’ of ‘spirituele vorming’ ter vervanging van disicipelschap hebben zo ook hun nadelen. Daarom houd ik het nu toch maar even bij discipelschap. En ik hoop in de loop van de komende blogposts dit discipelschap, via Larry Crabb, een wat spirituelere en pastoralere kleur te geven dan doorgaans misschien het geval is.

Dit is de wereld die wat mij betreft wordt opgeroepen door het woord discipelschap: Jezus Christus die ons door zijn Geest vormt naar zijn beeld tot mensen, kinderen van God, die in heel hun leven hun Heer willen volgen in alle dingen (en de goede verstaander hoort hierin een echo van antwoord 86 uit de Heidelbergse Catechismus).

Een kerk waarin discipelschap niet voorkomt en waarin geen structurele en doelgerichte aandacht wordt gegeven aan discipelschap (eventueel met gebruikmaking van andere termen) moet zich sterk afvragen waar zij dan wél mee bezig is.