kruisDe 40dagentijd staat voor de deur. Vanaf komende woensdag staat voor (veel) kerken en christenen het dagelijkse leven met de Heer in het teken van het lijden en de kruisdood van Jezus Christus.

Als predikant heb ik ervoor gekozen om de morgendiensten waarin ik gedurende deze periode voorga in de Plantagekerk (op 9, 16 en 30 maart) in te vullen vanuit het thema ‘Het wonder van het kruis’ (naar de titel van een boek van Wilkin van de Kamp). En ik verklap maar meteen dat het in dat wonder om een drievoudig wonder gaat: vergeving, genezing en bevrijding.

Maar eerst moet ik me nog wat verstaan met het kruis. Want als ik eerlijk ben (en hier volgt de aangekondigde bekentenis) heb ik moeite met het kruis dat vaak zo zo’n huiselijk plekje heeft in de kerk. Want dat kruis is een afschuwelijk martelwerktuig. En dat kruis roept associaties op met: zonden, oordeel, hel, angst, pijn, zondaren, straf, bloed, offer en ga zo maar door. Het kruis staat in mijn beleving ook veel te vaak voor een erg versmald evangelie (smaller dan het evangelie van het koninkrijk): ‘Jezus is voor mijn zonde gestorven’. Want Jezus kwam zoveel meer doen hier op aarde. Zeker, mijn en onze zonden hebben een plek in de missie van Jezus, maar hij kwam ook om een nieuwe wereld te stichten, om de hemel op aarde te brengen, om overwinnaar te zijn, om mee te lijden met wat wij nu lijden, om mensen te genezen en te bevrijden, om hypocrieten op jun nummer te zetten, om walmende vlaspitten niet uit te doven en nog veel meer.

Ik heb dus moeite met het kruis. Ook als haast exclusief symbool voor het christelijk geloof. Geef mij maar het Christusmonogram (want ik houd erg van letters): een rho en een chi in elkaar gevlochten, de twee eerste letters van de eretitel van Jezus: Christus! Of nog mooier: een vis (dat teken is trouwens ook een ouder symbool voor het christelijk geloof dan het kruis). Prachtig vind ik die vis: Jezus Christus Gods Zoon Redder. Jezus is Heer!

Het kruis roept weerstand op. Niet alleen bij ongelovigen. Ook bij gelovigen merk ik dat. Ook bij mezelf.

En: ‘Jezus is voor mijn zonden gestorven aan het kruis.’ Is dat nu echt alles wat we te vertellen hebben in de 40 dagen die gaan komen?

Zo, dat waren wat eerste overwegingen riochting de preken die ik komende weken hoop te houden. Ik had het kruis natuurlijk helemaal niet zo hoeven te thematiseren in de jomende preken. Daar kies ik zelf voor. Want ik wil me als leerling van Jezus toch ook echt graag verhouden tot dat kruis dat zoveel weerstand oplevert. En ik wil graag iets proeven van de passie van Paulus als hij zegt: ‘ Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde’ (1 Korintiërs 2:2). En luister hier eens naar: ‘Maar ik – ik wil me op niets anders laten voorstaan dan het kruis van Jezus Christus, onze Heer, waardoor de wereld voor mij is gekruisigd en ik voor de wereld’ (Galaten 6:14).

Wat is nu toch dat wonder van het kruis? Hoe kan ik, hoe kun jij, hoe kunnen wij weer in verbinding komen met dat kruis? Dat lijkt me een niet onbelangrijke geestelijke oefening voor de 40dagentijd die op aanbreken staat.