Het is al even geleden dat er in de wereld van de bloggers een stevige discussie werd gevoerd over ‘eat, pray, love’ als kern van kerk zijn. Aanleiding was destijds een spraakmakend interview in het Nederlands Dagblad (27 november 2010) met David Heek. Hij zei onder meer:

“Onrustige zielen willen thuiskomen bij God, maar dat niveau halen we niet in de kerk. En dan al die energie voor dat ene uurtje kerkdienst. Terwijl het daar niet om gaat. Kerk zijn is anders, draait om eenvoud. Kerk zijn is ‘eat, pray, love’. Eten, bidden, beminnen. That’s all”.

Een lange, vaak inspirerende en soms botsende, conversatie volgde. Je kunt er hier nog iets van terugvinden: www.etenbiddenbeminnen.wordpress.com. Nu is er de afgelopen tijd heel veel geschreven, gesproken en geconfereerd over de thematiek van discipelschap. Ik heb de indruk dat het grotendeels om hetzelfde gesprek gaat. Want waar gaan ‘eat, pray, love’ en ‘discipelschap’ over? Over de vraag hoe je, in alle eenvoud, in het dagelijkse leven Jezus kunt vertrouwen en volgen (en hoe de kerk daarbij behulpzaam kan zijn).

In de Plantagekerk hebben voor het nieuwe seizoen gekozen voor het gemeentethema ‘Verlangen naar het goede leven’. En we hebben daar drie ‘praktijken’ onder gehangen:

  • Samen lezen
  • Samen delen
  • Samen eten

Vorige week ontdekte ik het nieuwe initiatief van David Heek: De Bovenzaal. Kerk voor niet-kerkelijken. Op deze website vind je er meer over: www.debovenzaal.nl. Deze Bovenzaal werkt met drie waarden (en als vierde: ‘iedereen is maker’):

  • Eten
  • Lezen
  • Leven

En iemand anders attendeerde me op de overeenkomst die er is met een initiatief dat verbonden is met retraitecentrum De Spil, namelijk de LEV-groepen. Deze groepen werken met deze drieslag:

  • Leren
  • Eten
  • Vieren

LEV werkt ook graag met deze gevleugelde woorden: “We eten samen, ook al is het niet aan één tafel, we wonen samen, ook al is het niet in één huis, we bidden samen, ook al is het niet in één kapel.”

Het hoeft niet veel betoog dat er een sterke overeenkomst is tussen deze drieslagen. Inhoudelijk zit die overeenkomst volgens mij vooral hier dat er enkele ‘praktijken’ (dingen die je samen doet, in het gewone leven, in groepen, en ook in de kerk) worden aangewezen die de kern vormen van het leven met Jezus en die, door erin te participeren, een vormende waarde hebben, karaktervormend zijn.

Op de achtergrond staat – wat mij betreft in elk geval als het om de drieslag gaat die in de Plantagekerk is gekozen – de gedachte dat christelijk geloven niet allereerst een set overtuigingen is die je samen deelt, maar dat christelijk geloven eerder een set praktijken is die je samen doet. Dat is een vrij basale gedachte: geen set overtuigingen, maar een set praktijken als kern van christelijk geloven en leven en kerk zijn.

Ik geloof dat we het gesprek over discipelschap weer een stapje verder kunnen brengen als we ons ook nadrukkelijk gaan richten op die ‘praktijken’.

Nu is er voor mij vandaag een studieverlof begonnen (van drie weken). En het thema waar ik mee aan de gang ga is: ‘praktijken die karakters vormen’. Daar is veel over geschreven binnen de praktische theologie. Voor de geïnteresseerden volgen hieronder wat titels van boeken waar ik me de komende weken in hoop te verdiepen. De komende dagen en weken hoop ik regelmatig over deze thematiek iets te schrijven op dit weblog.

  • Dorothy C. Bass (Ed.), Practicing our Faith. A Way of Life for a Searching People
  • Dorothy C. Bass and Craig Dykstra (Eds.), For Life Abundant. Practical Theology, Theological Education and Christian Ministry
  • Dorothy C. Bass and Don C. Richter (Eds.), Way to Live. Christian Practices for Teens
  • David I. Smith and James K.A. Smith (Eds.), Teaching and Christian Practices. Reshaping Faith and Learning
  • James K.A. Smith, Desiring the Kingdom. Worship, Worldview, and Cultural Formation
  • Thomas G. Long and Leonora Tubbs Tisdale, Teaching Preaching as a Christian Practice. A New Approach to Homiletical Pedagogy