packerwandelendoordegeestTijdens mijn hernieuwde ontdekkingstocht rond het werk van de heilige Geest stond ik gisteravond opeens weer met het boek ‘Wandelen door de Geest’ van Jim Packer in mijn handen. Het staat al jaren op de plank. Het minimale aantal onderstrepingen dat ik aantref, bewijst dat ik het nooit echt gelezen heb. Dat moet nu dan maar. En na een paar halve uurtjes kom ik tot het inzicht dat dit nog altijd een heel belangrijk boek is als het gaat om een gezonde theologische doordenking van de charismatische vernieuwing.

Vernieuwd verlangen

Naar mijn indruk is die doordenking ook erg actueel. Ik zie vrij breed een vernieuwd verlangen naar meer van de heilige Geest. En als je nog geen kennis hebt genomen van de leiderschapsconferentie ‘There is More‘ van 8 tot 10 september 2016, dan is het nu het moment om dat wel te doen.

Want die conferentie is duidelijk charismatisch geïnspireerd. Bewust formuleer ik niet: die conferentie zit in charismatisch vaarwater, want dan is het oordeel al bij voorbaat geveld. Het is een charismatisch geïnspireerde conferentie. Dat blijkt uit de nadruk op: ‘geestelijke vernieuwing binnen de kerk’, ‘intens verlangen naar een herleving in de kerk’, ‘geloof dat bekrachtiging van leiders en voorgangers door gebed en handoplegging van groot belang is voor het Lichaam van Christus’, beide hoofdsprekers hebben ‘een krachtige bediening, waarbij velen worden geraakt door Gods Geest’.

Charismatisch

Nu ben ik (theologisch en spiritueel) gevormd in een omgeving waar het woord ‘charismatisch’ bijvoorbaat (enigszins of erg) verdacht is. Dat is natuurlijk heel jammer, en het kost me nog aardig wat om daar los van te komen. Het schrijven van deze blogpost is een manier om daarin weer een stap te zetten. En het lezen van het genoemde boek van Packer is daarbij ook meer dan behulpzaam. En deze passage trof me vanmorgen, terwijl ik in mijn dagelijkse half uurtje fietsen op de hometrainer, verdiepte in enkele delen uit ‘Wandelen door de Geest’ (blz. 167):

Een van de belangrijkste vragen die men tegenwoordig in de evangelische beweging kan stellen, is of men vóór of tegen de charismatische vernieuwing is. Het is een kwalijke, polariserende, verdeeldheid zaaiende vraag, die ook kenmerkend was voor de gemeente van Corinthe. Gewoonlijk beantwoord ik die vraag door te stellen dat ik voor de Heilige Geest ben.

Dat antwoord neem ik graag over. Ben ik vóór of tegen de charismatische vernieuwing? Ik ben vóór de heilige Geest!

Een beweging uit God

Packer is in zijn boek beslist ook behoorlijk kritisch op bepaalde uitingen (en uitwassen) van de charismatische beweging. Maar hij stelt op basis van dé twee belangrijkste bijbelse ijkpunten (leer: gaat het om Christus in al zijn volheid? moraal: staat gehoorzaamheid aan Gods geboden en een zuiver leven centraal?) zonder reserve (blz. 180):

Als we deze maatstaven toepassen op de charismatische beweging, dan wordt onmiddellijk duidelijk dat deze beweging uit God is. Wat voor bedreigingen en in sommige gevallen misschien wel occulte en valse spiritualiteit we aan de periferie van de beweging ook denken te onderkennen (en welke opwekkingsbeweging heeft dit soort dingen als uitwassen niet vertoond?), het gaat in de beweging om de bevordering van het trinitarische geloof, de persoonlijke gemeenschap met de goddelijke Heiland en Here, die we in het Nieuwe Testament ontmoeten, om bekering, gehoorzaamheid en de liefde tot medechristenen, die in allerlei bedieningen tot uiting komt – met daaraan gepaard een ijver voor evangelieverkondiging waar menig degelijk kerkmens jaloers op zou kunnen zijn.

Vervolgens somt Packer twaalf positieve aspecten van de charismatische beweging op (blz. 180-186; de tien valkuilen mag je zelf opzoeken: blz. 186-192):

  1. Christus staat in het middelpunt
  2. Leven in de kracht van de Geest
  3. Emotie die tot uiting komt
  4. Een leven van gebed
  5. Vreugde
  6. Iedereen is volledig bij de eredienst betrokken
  7. In het lichaam van Christus heeft een ieder zijn taak
  8. Evangelisatiedrang
  9. Het werk in kleine kringen
  10. De houding tegenover de structuur van de kerk
  11. Leven in gemeenschap
  12. Edelmoedig geven

Ben ik vóór of tegen de charismatische vernieuwing? Ik ben vóór de heilige Geest en verlang er naar om hem en zijn werk beter en intensiever te leren kennen en ervaren.

Eer de Heilige Geest!

In het laatste hoofdstuk van zijn boek benadrukt hij twee cruciale overtuigingen:

  1. Te allen tijde is het de cruciale taak van de christelijke theologie zich een goed begrip van de Heilige Geest te vormen.
  2. Het eren van de Heilige Geest is momenteel de cruciale taak in christelijk discipelschap

En als uitsmijter dan nog dit citaat (blz. 231-232):

Als de bediening van de Geest weinig aandacht krijgt en we ons uitsluitend met andere dingen bezig houden, het verlangen naar het leven in de Geest zeer waarschijnlijk ook verwaarloosd zal worden. Dan vervalt de kerk, zoals dat in grote delen van de kerk ook nu al het geval is, of tot een routinematig christelijk farizeïsme, of tot de geestelijke tegenhanger van onverschilligheid en gezapigheid, of misschien tot een vermenging van beide.

De huidige kerk in het Westen laat duidelijk zien hoe belangrijk het is aandacht te blijven besteden aan de leer van de Heilige Geest. In de meeste gemeenten, zelfs in de meest rechtzinnige, valt helaas maar al te zeer een gebrek aan goddelijke kracht en levendigheid  te bespeuren. Het tegenwoordige verlangen naar kerkvernieuwing, wat ware vernieuwing dan ook moge betekenen (en het probleem is dat velen daar geen idee over hebben) vereist dat we de goddelijke Vernieuwer leren kennen.