Mijn studieverlof is voorbij. De tijd die rest tot de zomervakantie zal vooral gevuld zijn met de voorbereiding van kerkdiensten (twee doopdiensten), pastoraal bezoekwerk in de gemeente (ouderen, nieuwkomers, doopouders o.a.) en voorbereidingen voor het nieuwe kerkelijke seizoen dat na de zomer start. Tijd om een korte tussenbalans op te maken. Want er staat geen punt achter het studieverlof, maar een komma.
Leerpunten
Ik ga nu gewoon wat leerpunten opschrijven, waar ik niet van tevoren over nagedacht heb. Wat komt er bij me boven als ik mezelf de vraag stel: Wat heb je geleerd, ontdekt de afgelopen periode?
- Millennials bestaan, maar dé millennial bestaat niet. Uiteraard is er binnen deze grote groep van 20-ers en 30-ers ook heel veel diversiteit. Maar toch is het buitengewoon zinvol om op het spoor te komen van karakteristieken van deze groep en van de thema’s die hen bezighouden.
- Het gaat uiteindelijk vooral om een millennial mindset. Dat leerde ik van John Seel. Het gaat niet primair om een generatie, een leeftijdsgroep, maar om een mindset die bij de millennials op heel natuurlijke wijze aan de dag treedt. En die mindset is er één die de kerk kan helpen om terug te gaan naar de kern van geloven en leven. Millennials vormen niet een (of het) probleem voor de kerk, ze zijn een kostbare schat.
- De twintigers en dertigers zijn over het algemeen heel toegankelijke, liefdevolle, open, betekeniszoekende, twijfelende en pelgrimerende jonge mensen die meer dan enige generatie voor hen groot werd in een hyperpluralistische en hyperconnectieve wereld.
- Millennials zijn wereldverbeteraars, en dat bedoel ik heel positief. Ik vind het mooi om te zien dat millennials ‘aan’ staan als het gaat om de vraag: hoe kan deze wereld een betere plek worden en hoe kan ik daar een bijdrage aan leveren.
- Millennials zijn en-en denkers: inclusiviteit kenmerkt hen. Iedereen mag er zijn. Of eigenlijk: ze zijn en-en voelers, want het denken gaat niet voorop, maar de ervaring, de beleving.
- Millennials hebben geen nieuwe programma’s nodig van de kerk, maar zijn op zoek naar een ander soort mensen: mensen die iets van het karakter van Jezus laten zien en bereid om mee te pelgrimeren in een wereld waar heel veel moois en heel veel lelijks te vinden is en waar toch de hoop levend wordt gehouden dat er een betere wereld mogelijk is.
Ik zou nog wel wat door kunnen gaan nu, maar verwijs je graag ook naar alle eerder geschreven blogs die je hier bij elkaar vindt.
Karakteristieken
Hieronder zet ik in begrippen die allemaal eindigen op -eit of -eid op een rij welke karakteristieken het sterkst naar voren komen als we kijken naar millennials (de millenial generatie, maar dus ook: de millennial mindset). Ik geef er op dit moment geen verdere toelichting bij maar zet de woorden neer als spiegels (voor kerken, kerkleiders, kerkleden) om in te kijken.
- Inclusiviteit
- Authenticiteit
- Intergenerationaliteit
- Relationaliteit
- Spiritualiteit
- Openheid
- Participativiteit
- Intentionaliteit
- Connectiviteit
- Pluraliteit
Verlangens en thema’s
Wat me erg aanspreekt als het gaat om een antwoord op de vraag hoe de kerk voor millennials een plek kan zijn waar ze groeien in geloven, hopen en liefhebben, is een benadering waarin twee vragen centraal staan:
- Welke verlangens leven er bij millennials (en meer in het algemeen: bij mensen; want millennials zijn gewoon mensen)?
- Welke thema’s houden hen bezig in hun dagelijkse leven? Wat vinden ze belangrijk? Waar worstelen ze mee?
Zowel die verlangens als die thema’s vormen heel directe en vruchtbare aanknopingspunten om op de weg van christen-zijn en kerk-zijn aansluiting te zoeken bij de generatie van 20-ers en 30-ers.
De meest directe aansprekende rijtjes die ik ben tegengekomen zijn voor mij deze twee.
Bij millennialdominee David van der Meulen:
- persoonlijke ontwikkeling
- praktische spiritualiteit
- betekenisvolle relaties
Bij John Seel. auteur van The New Copernicans:
- het verlangen naar gerechtigheid,
- het verlangen naar spiritualiteit,
- het verlangen naar relaties,
- het verlangen naar schoonheid.
Kerk met een millennial mindset
Hoe kan de kerk een inspirerende thuisplek voor millennials zijn? Als we een antwoord willen vinden op die vraag is het uiteraard van belang om allereerst naar millennials zelf te luisteren. Ik heb online 11 persoonlijke gesprekken gevoerd (en opgenomen) waarin ik daar heel veel over hoorde, maar die gesprekken moet ik nog gaan terugluisteren. Ik hoop daar de komende maanden ruimte voor te hebben en dan ook belangrijke inzichten te delen. Deels herken ik uiteraard terug wat ik ook in boeken en andere bronnen tegenkom. Maar er zijn uiteraard ook meer unieke gedachten hierover te berde gebracht.
Pedant
De vraagstelling ‘Hoe kan ik als predikant en hoe kunnen wij als kerk millennials helpen om Jezus te volgen in hun dagelijkse leven’ vind ik achteraf eigenlijk een beetje pedant klinken. Misschien komt dat wel omdat ik geen millennial ben maar iemand van een oudere generatie (generatie X).
Helemaal door het lezen van het boek ‘The New Copernicans’ ben ik geneigd de vraag om te keren:
Hoe kunnen millenials de kerk helpen om te herontdekken wat de kern van kerk zijn is en om tot een vernieuwde en vernieuwende mindset te komen waardoor we samen weer meer op Jezus gaan lijken?
Daarvoor is het nodig dat we luisteren naar millennials, dat we kijken naar hoe zij in leven, geloven, hopen en liefhebben staan en dat we ons realiseren dat de toekomst van de kerk in de millennial generatie én in de millennial mindset nu al onder ons is.
Geef een reactie