jezusbeeldjaneiroDe voorbije zomer is voor mij een belangrijke periode geweest. Al langere tijd ben ik veel bezig met thema’s als spiritualiteit, spirituele vorming, karaktervorming en Christusgelijkvormigheid. Ja, en zeker ook met het thema discipelschap. Op deze website staan er al heel veel posts over.

Centrale focus

Toch was het het tot nu toe nog niet zo dat discipelschap de centrale focus was van mijn leven alschristen en mijn werk in de kerk. Nog altijd had ik, zie ik nu, een zekere reserve rond dit begrip. Discipelschap stond voor mij voor een bepaald evangelisch activisme waarmee ik me niet verbonden voelde.

Maar het hog woord moet er nu maar uit: het kan niet langer anders of discipelschap moet de centrale focus zijn van het leven in de kerk. Dat heb ik al wel eerder geschreven en gezegd, maar toch heeft dat in de afgelopen maanden een verdieping gekregen die er eerder nog niet was, vanwege die genoemde reserve (die onder de oppervlakte dus nog steeds aanwezig was).

Ontdekken

Achteraf zie ik dat ik eigenlijk al jarenlang datgene als focus had wat ik nu zonder enige reserve wil aanduiden met discipelschap. Het begin daarvan ligt in mijn boek uit 2004 ‘Jezus ontdekken. 33dagenboek’. Ik verwoordde daarin mijn ontdekking van Jezus als dé centrale Persoon om wie alles draait in het christelijk geloof (terwijl ik een groot deel van mijn leven tot dan toe geleerd had om te focussen op God, kerk, doop en verbond). Er volgden nog twee boeken die samen met ‘Jezus ontdekken’ een Jezustrilogie vormden: ‘Jezus aanbidden’ en ‘Jezus uitstralen’.

In de voorbije maanden kreeg ik uit twee verschillende GKV-kerken dat ze met mijn boek ‘Jezus uitstralen’ aan de slag gingen in het kader van een project rond discipelschap. Dat verraste me wat. Want het woord discipelschap komt geen één keer voor in dat boek. Ik heb het begrip zorgvuldig vermeden, juist omdat ik er geen verbinding mee had. Maar inderdaad, ‘Jezus uitstralen’ ging en gaat over discipelschap.

Spirituele vorming

Later ben ik intensief bezig geweest met spiritualiteit en spirituele vorming. Voor mij was dat wat anders dan discipelschap, maar ik zie nu hoe nauw spirituele vorming en discipelschap met elkaar verbonden zijn. Je zou kunnen zeggen dat het begrip spirituele vorming speciaal de aandacht vraagt voor het binnenperspectief van discipelschap terwijl het begrip discipelschap zelf zelf eerder aandacht vraagt voor het buitenperspectief. Daarnaast gaf ik veel aandacht aan het koninkrijk van God en aan Christusgelijkvormigheid. En ik heb nog steeds de indruk dat ik daarmee geen onbelangrijke thema’s aan de orde heb gesteld.

Discipelschapsgebod

Maar pas nu begint tot me door te dringen dat dit allemaal onderdeel uitmaakte van iets groters, iets breders: discipelschap. Of in de woorden van Jezus’ opdracht aan het einde van het Matteüs-evangelie:

‘Maak onderweg wie je ook maar tegenkomt leerlingen van mij door hen onder te dompelen in de naam van de Drie-enige (Vader, Zoon en heilige Geest) en door hen te onderwijzen dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie geboden heb.’

Deze Grote Opdracht is niet zozeer, zoals wel gezegd wordt, het zendingsbevel, maar het discipelschapsgebod. Ik geloof steeds meer dat dit hét centrale gebod van Jezus voor kerk zijn vandaag is.

(Lees deel 2)