En opnieuw ligt er een inspirerend document op tafel. Van de scriba van de Protestantse Kerk in Nederland. En ik, als GKv-er, beschouw hem ook als mijn scriba. Want helaas maak ik dat in de GKv niet zo vaak mee, dat er inspirerende teksten verschijnen die voor de volle breedte van de kerk zijn bedoeld.
Back to basics. Dat is wat er moet gebeuren in de kerk. En heus, dat geldt niet alleen voor de PKN. Zijn de volgende woorden, die de opening vormen van ‘Waar een Woord is, is een weg‘,ook niet volop van toepassing op de GKv?
Toen Jezus ooit zijn leerlingen twee aan twee uitzond, gaf Hij hen de opdracht geen overtollige ballast mee te nemen. Geen geld, geen twee hemden. Wel sandalen voor onderweg (Vgl. Marcus 6:7-9).
In onze tijd krijgt het woord van Jezus ‘alleen sandalen voor onderweg’ nieuwe actualiteit. Als Protestantse Kerk dragen we nogal wat mee. Verworvenheden die we onderweg hebben opgedaan. Dat was onze manier om de weg van Jezus te gaan en op die weg hebben we veel van Gods goedheid ervaren. Tegelijk is onze gang zwaar geworden. Dat voelen we steeds meer. Het lijkt alsof we gevangen zijn geraakt in onze eigen kerkcultuur. We stralen voor velen uit een besturenkerk te zijn. Hoe kunnen we komen tot de lichtere gang waarmee Jezus ooit zijn leerlingen uitzond?
Ik werd vooral geraak door de heel korte en eenvoudige bewoordingen die gekoezen zijn om de basics te beschrijven. Plaisier doet dat aan de hand van de bekende drieslag (zegt hij in een voetnoot): believe, belong, behave. Lees maar mee en geniet:
- In de kerk hoor ik woorden die ik nergens anders hoor. Die woorden worden ‘evangelie’ genoemd, goed nieuws van God. Het zijn woorden die me aanspreken in de diepste kern van mijn leven. Ik word erdoor opgericht als ik als een verloren mens langs de weg lig. Ik word erdoor in mijn kracht gezet en krijg moed om te leven. Dat evangelie staat op naam van Jezus. Hij geeft me ziel en zaligheid. Daarom moet de kerk blijven. Als een plaats waar God geloofwaardig wordt en blijft. Als een ruimte om te leren geloven en in dat geloof verder te groeien.
- De kerk is een gemeenschap van mensen die elkaar aanvaarden in Jezus’ naam en die voor elkaar willen instaan. Alleen maar ‘ieder voor zich’ is armoedig. Alleen bij elkaar komen als ‘gelijkgezinden’ of vanwege een gezamenlijk belang is te weinig. De kerk is een plaats om samen te lachen en te huilen, om samen te eten en te drinken. Het maakt hier niet uit hoeveel je verdient, hoe je eruitziet, hoe oud je bent, wat voor kleren je aanhebt, of je alleen bent of samen. Er is iets dat die verschillen overstijgt, omdat je samen familie van God bent. Daarom ben je elkaar gegeven en sta je voor elkaar in.
- De kerk helpt me om te begrijpen wat ‘goed leven’ is. Voor mijzelf, maar ook voor de samenleving. Inzicht in het goede leven komt me niet aanvliegen. Er is zoveel chaos en verwarring in de wereld. Het leven is zo onoverzichtelijk. Wat moet ik doen? Waar moet ik me voor inzetten? De kerk is niet de plaats voor pasklare antwoorden, maar wel valt er vanuit de Bijbel en de christelijke traditie licht op de dingen van het leven. Ik krijg inzicht in wat het goede leven is, voor mijzelf, voor de samenleving en voor de schepping. Ik word vanuit de kerk de wereld ingestuurd om daar in woord en daad getuige te zijn en het in praktijk te brengen.
Het valt me op en spreekt me aan dat er een paar keer over ‘het goede leven’ wordt gesproken. Dat heeft er uiteraard mee te maken dat we in de Plantagekerk in Zwolle als gemeentethema hebben gekozen: ‘Verlangen naar het goede leven.’ En nu ontdek ik dat er nog een parallel te maken is.
In de Plantagekerken hebben we drie praktijken aangewezen die we extra aandacht willen geven. Ze lopen parallel met Woord en Sacramenten: samen lezen (Woord), samen delen (Doop) en samen eten (Avondmaal). En opeens zie ik dit:
- Woord > samen lezen > believe
- Doop > samen delen > belong
- Avondmaal > samen eten > behave
Steeds meer herken ik in deze drieslag een heel basale benadering, back to basics dus.
Hoe dan ook, ik vind Waar een Woord is, is een weg een hoopvol en inspirerend document. Ik zou wensen dat het ook in alle GKv-kerkenraden gaat dienen als inspiratiedocument op weg naar 2025.
Geef een reactie