Er zijn gelukkig veel boeken over Jezus en over leven met Hem geschreven. Hieronder vind je er een aantal die ik ken en die je verder kunnen helpen om te groeien in het kennen van Christus. Ik noem steeds de auteur en de titel (en de uitgever plus het jaartal) en geef dan een treffend citaat dat hopelijk uitnodigt om het boek te gaan lezen.

De twee eerstgenoemde boeken (van Alistar McGrath en John Piper wil ik heel in het bijzonder aanbevelen! De andere boeken worden op alfabetische volgorde van de auteurs genoemd.

Alister McGrath, Christus kennen (Kok Kampen, 2003).

Preken in de kerken van Oxford met grote studentenaantallen leken eerder nadruk te leggen op het belang van kennis van de bijbel in plaats van op kennis van Christus. Het bevorderen van bijbelkennis leek een doel op zich te zijn, waarbij studenten werden aangemoedigd bewijsplaatsen uit het hoofd te leren. Het bevorderen van een intieme, persoonlijke relatie met Christus leek op een of andere manier verwaarloosd te worden. ‘Weet wat er in je bijbel staat’ leek het hoogste doel van deze kerken te zijn. Het moet gezegd worden dat zij studenten afleverden die veel bijbelkennis hadden. Maar jammer genoeg hadden velen van hen die de meest onbeduidende bijbelverzen konden citeren om een of ander zwak theologisch argument te schragen, nooit kennis gemaakt met de tedere omarming van een liefdevolle Christus en zich nooit aan Zijn zorg toevertrouwd (blz. 14).

John Piper, Jezus zien en ervaren en intens van Hem genieten (Gideon Hoornaar, 2003)

Jezus, zoals Hij is geopenbaard in de bijbel, heeft een heerlijkheid – uitnemendheid, geestelijke schoonheid – waarvoor geen ander bewijs nodig is. Het is alsof we de zon zien en weten dat die licht is en niet donker, of honing proeven en weten dat die zoet is en niet zuur. Er is geen lange redenering nodig, van vooronderstelling tot conclusie. Je voelt direct aan dat deze Persoon waar is en dat zijn heerlijkheid de heerlijkheid van God is’ (blz. 12).

A. van de Beek, Jezus Kurios. De Christologie als hart van de theologie (Kok Kampen, 1998)

God zelf openbaart zich als een persoon die in ons leven verschijnt. We worden door Hem aangesproken. Dat is bedoeld met de zekerheid van het kinderlijk vertrouwen. Er is een relatie die niet stuk kan. Zelf spreek ik eerder van het vertrouwen en de ontmoeting van partners. Daarin ligt voor mij iets van de diepste persoonlijke band en van de vrijmoedigheid die volgens het Oude en Nieuwe Testament de relatie tussen God en mens kenmerkt. Maar ik kan me ook goed voorstellen dat men de vergelijking maakt met het kindschap: het is een relatie waarin duidelijk wordt dat we ons bestaan geheel aan de ander danken. En nog minder dan een partner de ander verlaat, laten ouders hun kinderen ooit los. Maar uiteindelijk zijn het slechts vergelijkingen voor de eigenlijke relatie, die voor zich zelf spreekt: die van Jezus Christus en mij. Het gaat om Hemzelf en niemand anders. Het gaat niet om mijn partner en niet om mijn ouders, het gaat zelfs niet om mijzelf, maar het gaat om Hem. Hij is in mijn leven gekomen en Hij laat mij nooit meer los. Hij is het die mij inderdaad rust en vetrouwen geeft. Deze God is de God die tot mij zegt ‘Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal U rust geven.’ Dat is de enige God die we kennen zegt Luther en ‘een andere God dan die welke voor mij gestorven is, neem ik niet aan’ (blz. 15).

John Bunyan, Komen tot Jezus Christus. Hoe zondaren tot Hem komen en waarom ze bij Hem welkom zijn (Groen Heerenveen, 1998)

Wat oefent de heerlijkheid die in Jezus Christus is, een aantrekkingskracht uit op het hart, als Hij zich openbaart! Hoe trekt zij degenen die Hem door de Vader gegeven zijn, naar Hem toe. Daarom gaven zij die in vroeger dagen tot Hem kwamen, dit als reden waarom zij tot Hem kwamen: “En wij hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de Eniggeborene van de Vader.” En de reden waarom anderen niet komen, maar omkomen in hun zonden, is dat zij het zicht op Zijn heerlijkheid missen (blz. 90).

Michael Green, Waarom zou ik me druk maken om Jezus? (Novapres Apeldoorn, 1997)

Waarom zou ik me druk maken om Jezus? Ik vond – en vind het nog steeds verbazingwekkend dat zoveel mensen vandaag de dag schouderophalend voorbijgaan aan de meest fantastische persoon die ooit geleefd heeft. Dat ze zonder blikken of blozen zeggen: ‘Nou en? Wat moet ik nou met Hem aan?’ Om iets te doen aan die apathische onverschilligheid heb ik dit boek geschreven (blz. 6).

P.H.R. van Houwelingen, Jezus stelt zich voor (Kok Kampen, 1998)

Jezus stelt zich voor, zodat mensen Hem herkennen. Hij geeft zelf de beslissende aanwijzing over zijn persoon. Dan is er eerst een flits van herkenning, gevolgd door een diepere erkenning. Zou deze niet de Gezalfde zijn? Ik geloof in de zoon van God. Juist in de ontmoeting met Jezus ontstaat een zeker vertrouwen. In relatie tot Hem groeit de overtuiging dat Hij het is: de Gezalfde, de zoon van God (blz. 12).

Gert Hutten, Jezus, de man die je niet kunt negeren. Twintig redenen om Hem te volgen (Groen Heerenveen, 2002)

Jij mag net als Jezus de tijd nemen om God te leren kennen en om te leren begrijpen wie je bent en wat je taak is. Jezus is niet gekomen om je het leven zuur te maken maar om van jouw leven een feest te maken (blz. 21).

Witness Lee, De allesomvattende Christus (Living Stream Ministry Anaheim, 2001)

Wij moeten beseffen, dat we geworteld zijn in Christus, zoals een plant geworteld is in de grond. We moeten Christus bezitten als alles voor ons, niet alleen in woorden of leerstellingen, maar in praktische werkelijkheid. We moeten beseffen, dat, net zoals de grond alles is voor de plant, Christus ook alles voor ons is. We moeten dit beseffen tot op het punt dat we Christus ook werkelijk ervaren (blz. 15).

Max Lucado, Net als Jezus (Novapres Apeldoorn, 2002).

God wil dat u net als Jezus wordt. Hij wil dat u net zo’n hart hebt als Hij. Ik ga nu iets heel gewaagds zeggen. Het is gevaarlijk om grote waarheden in één uitspraak samen te vatten, maar ik ga het toch proberen. Wanneer we Gods verlangen voor ieder van ons in één of twee zinnen zouden moeten verwoorden, dan zouden die als volgt kunnen luiden: God houdt van u zoals u bent, maar Hij laat u niets zoals u bent. Hij wil dat u wordt zoals Jezus (blz. 14).

Henk P. Medema, Wie zou Jezus zijn? Het evangelie voor postmoderne mensen na de verdwijning van God (Medema Vaassen 1999)

De apologetiek van de twintigste eeuw heeft afgedaan. Wie zijn eigen ‘christelijke’ gelijk wil halen uit het theologische systeem van het christendom, is op de verkeerde weg. Om te kunnen geloven in de eenentwintigste eeuw moeten we zeer weinig verwachten van de waarheid van de theologen, maar heel veel van de werkelijkheid van Christus en de waarachtigheid van zijn Gemeente. Het Woord en de Geest tonen Christus aan ons, de Geest en het Woord vormen Christus in ons (blz. 14).

Watchman Nee, Christus is alle geestelijke zaken en dingen. Het winnen van de allesomvattende Christus (Living Stream Ministry Anaheim, 2002)

Het is door Christus, dat wij tot de Vader komen. In Gods ogen is Christus – zijn Zoon – alles, wat met God te maken heeft. Om deze reden zei de Heer: “Ik ben de weg en de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.” God geeft ons uitsluitend Christus Zelf, niet vele andere dingen, die niets met Christus te maken hebben. Ten aanzien van geestelijke zaken, zien wij vaak louter dingen en wat we aanraken zijn ook louter dingen. Deze dingen zijn slechts uitdrukkingen en woorden voor ons, die geen enkele geestelijke waarde hebben. Dat de Heer onze ogen mag openen, opdat wij de Zoon van God mogen kennen. Het kenmerk en de wortel van het christen-zijn, alsook zijn diepte en rijkdom liggen besloten in de kennis van Gods Zoon (blz. 7).

Henri Nouwen, Jezus. Gedachten bij het evangelie (Lannoo Tielt, 2003).

Als je me op de man af zou vragen: ‘Wat betekent het voor jou geestelijk te leven?’, dan zou ik antwoorden: ‘Leven met Jezus in het centrum’ (blz. 15).

Juan Carlos Ortiz, Leven met Jezus van dag tot dag (Hoornaar 2000).

Is het verwonderlijk dat we niet méér groei zien bij Gods volk, als wij ons concentreren op ideeën en begrippen, in plaats van oip de levende Christus? Maar goddank, er zijn over de hele wereld mensen die niet tevreden zijn met deze gang van zaken. Ze zijn het moe om te proberen als Jezus te leven en zich voortdurend mislukkelingen te voelen. Ze kennen hun gebrek aan liefde en vreugde, en zij verlangen ernaar Hem meer te kennen, opdat ze levende brieven mogen zijn van Christus. We hebben een nieuwe generatie christenen nodig die weet dat de kerk zich richt op een Persóón die in haar midden woont. Jezus liet ons niet met een boek achter en de woorden: ‘Hier heb je de bijbel. Probeer erachter te komen wat erin staat, maar gebruik wel concordanties en commentaren. Aju.’ Nee, dat zei Hij niet. ‘Zie, waar twee of drie zijn vergaderd in mijn naam, daar ben Ik in hun midden'(Matth. 18:20). Hij liet ons niet als wezen achter. Hijzelf is ìn ons (blz. 15).

Gerrit Vink, Meer dan een naam. De namen van Jezus en hun betekenis voor vandaag (Novapres Apeldoorn, 1997)

Geen enkele naam van God is zonder betekenis, maar elk van zijn namen en titels draagt een klein steentje bij tot het kennen van de God van de Bijbel. Iedere naam van God geeft iets weer van het goddelijke karakter of noemt één van de goddelijke deugden of volkomenheden. Al die namen zijn als kostbare edelstenen, die tezamen een kleurrijk mozaïek vormen, waarin men de beeltenis van God kan ontdekken (blz. 12).

Dallas Willard, Heel je ziel en zaligheid. Worden als Jezus (Coconut Almere, 2004)

Geestelijke vorming in Christus is een geordend proces. Hoewel God temidden van wanorde Zijn werk kan doen, heeft dat niet Zijn voorkeur. In plaats van ons te richten op de bijzondere dingen die God zou kunnen doen, moeten we de normale manieren erkennen die Hij gekozen heeft om met ons samen te werken. Deze worden in de Bijbel duidelijk uitgelegd, vooral in de woorden en de persoon van Jezus. Hij nodigt ons uit onze loodzware, vermoeiende inspanningen om vroom te leven los te laten en het juk op ons te nemen van een groeiproces samen met Hem. Dit is een weg waarbij God zachtmoedig en nederig met ons omgaat, een weg die de ziel rust geeft. Het is een weg van innerlijke hervorming die laat zien dat het samen met Hem dragen van Zijn juk en Zijn last zacht en licht is (Matteüs 11:28-30). We hebben moeite om de goddelijke wereld en het leven daarin volledig binnen te gaan omdat we niet begrijpen dat de toegang tot dat leven een weg van diepgaande innerlijke hervorming is, en dat we de kleine stappen niet nemen die in alle rust zeker daarin zullen uitmonden (blz. 10).

Chris Wright, Jezus leren kennen door het Oude Testament (Novapres Apeldoorn, 1999)

Er zijn veel redenen te noemen waarom het Oude Testament zo fascinerend is om te bestuderen, maar de spannendste is wel dat het steeds weer mijn begrip van Jezus verdiept. Ik ben me er bij het lezen van Hebreeuwse geschriften voortdurend van bewust dat ik iets in handen heb dat me veel dichter bij Jezus brengt dan enig archeologisch voorwerp zou kunnen doen. Want dit zijn de woorden die Hij las. Dit zijn de verhalen die Hij kende. Dit zijn de liederen die Hij zong. Dit waren de wijsheden, openbaringen en profetieën die zijn hele visie op het leven, het universum en al het andere vormden. Hier vond Hij kennis van zijn God en Vader. Bovenal, hier ontdekte Hij zijn identiteit en het doel van zijn roeping. Kortom, hoe meer u zich verdiept in het Oude Testament, hoe dichter u komt bij het hart van Jezus (blz.9).