Een paar weken geleden kwam ik in de wandelgangen van het gebouw van de ETF in Leuven Theo Visser tegen, kerkplanter. We raakten even aan de praat. Mijn pleidooi voor samen lezen, samen delen en samen eten kwam even ter sprake naar aanleiding van mijn nieuwe boek ‘Verlangen naar het goede leven‘. En opeens zei Theo: ‘Wij doen niets zonder tafel!’ Dat was een mooie aanleiding om hem te vragen daar iets over te schrijven als ondersteuning voor mijn pleidooi om de tafel in ere te herstellen in de kerk.

Door Theo Visser

We doen niets zonder een tafel! Dat is de slogan die bij LEEF! Rotterdam past. Kernwoord in onze nieuwe kerk is ‘community’. Dat is overal relevant, maar zeker in Rotterdam waar van de ruim 600.000 inwoners bijna de helft van de bevolking kampt met eenzaamheid.

“In het NT zie je Jezus meestal of op weg naar een maaltijd, of tijdens een maaltijd, of net weg lopend bij een maaltijd!”, zei een vriend van me ooit eens. Dat is misschien een klein beetje gechargeerd, maar het zegt wel wat. De maaltijd van de HEER, die vond in de vroeg christelijke context plaats aan… de maaltijd! De agapè-maaltijd.

Theo Visser

Om deze reden hebben we bij LEEF! de beslissing genomen alles rond een tafel te doen. Als we samen komen als missiegroep gebruiken we minstens een keer per maand samen een potluck maaltijd. Als we als kernteam een vergadering hebben sluiten we die af met een lunch. Als we als leiderschapsteam een avond bij elkaar komen beginnen we met een diner. Met al die culturen die Rotterdam rijk is genieten we van elkaars culinaire kwaliteiten.

Op zondag komt je binnen en wat zie je? Groepjes om een tafel die de viering beginnen om 11.30 met een brunch! En als de viering in die informele setting om de tafel klaar is nemen we als groep de tijd om samen na te denken hoe we wat we zojuist hebben gehoord in ons dagelijks leven handen en voeten kunnen geven.

Die maaltijd is niet alles. In het Koninkrijk van God is vrijgevigheid een belangrijke waarde. Omdat dit het karakter van onze God weerspiegelt. Als wij mensen uitnodigen bij ons thuis, vinden we het mooi daar uitdrukking aan te geven. En als je LEEF! heet dan vind je het gewoon leuk om het leven te vieren met een goed glas wijn. Met een consumptie ergens in de stad. Aan een tafeltje. Op een terrasje. En dan gaan we niet ‘dutch’ (de uitspraak die in het buitenland gebruikt wordt om aan te geven dat iedereen voor zich betaalt). Dan is het een eer om zelf de rekening te betalen.

Leven! Eten! Vieren! Genieten! We zoeken voortdurend naar creatieve manieren om daar uitdrukking aan te geven.

“En ze braken samen het brood!” Mijn Koerdische vriend vertelde me ooit dat dit in het Midden Oosten een manier is om uit te drukken dat je jouw ruzies zo snel mogelijk bijlegt. Op tijd beslecht. En dat vier je door samen aan tafel te zitten. Samen het brood te breken. Want dat doe je niet met mensen waar iets in de weg staat.

Samen aan tafel zitten als community laat zien dat we de ‘familie van Jezus’ zijn. En dat valt op. Als mensen binnen komen voelen ze de warmte. Zien ze dat we het goed hebben met elkaar. Dat we gewoon zijn. Dat we samen delen. Dat we onszelf zijn.

Samen aan tafel zitten – wat een prachtige metafoor voor het Koninkrijk van God!