Inspiratiepagina Lectio divina (2)

Welkom op deze tweede van vijf inspiratiepagina’s over Lectio divina. Deze pagina’s zijn een vervolg op de online workshop over Lectio divina die gegeven werd op dinsdag 27 februari 2024.

1 Laat je inspireren door een uitgeschreven lectio divina

Schade aan je ziel

Marcus 8:36

Want wat zal het een mens baten
als hij heel de wereld wint
en aan zijn ziel schade lijdt?

‘Ik snap niet waarom je je wilt laten opsluiten,’ zei een vriendin vol onbegrip. Ik had net uitgelegd dat het idee van een kloosterleven mij meer en meer aantrok. ‘Je kan toch veel meer betekenen op de plek waar je bent?’ vervolgde ze. Ik had er niet goed een antwoord op. Hoe kon ik dat verlangen verklaren? Ik had een goede baan als pastor waar ik werd betaald om mensen te vertellen over het geloof. Het was ook nog eens een baan in een grote kerk, waar enige prestige aan kleefde. Een mooi resultaat van mijn harde werk om hoge cijfers te halen en een goed CV op te bouwen. Ik merkte echter dat ik in dat werk wel aan het geven was, maar dat mijn ziel niets ontving. Ik vertelde mensen over Jezus, maar kon me de laatste keer niet heugen dat we enig contact hadden gehad. Ik deelde uit, en werd steeds leger. Zelfs in die omstandigheden bracht ik schade toe aan mijn ziel.

Lectio

Ontzettend scherp zet Jezus hier de prioriteiten neer van het Koninkrijk van God. Je kunt blijkbaar je leven lang een droombeeld najagen: het winnen van de hele wereld. Je kunt zelfs het gevoel hebben dat je er in bent geslaagd. Als je echter je ziel verwaarloost, laat Jezus weten, dan heb je er niets aan. Jezus spreekt over schade lijden aan je ziel. Dat gebeurt niet alleen door verwaarlozing, maar ook door actief schade toe te brengen aan je diepste zelf. Om de confrontatie te verdiepen is de hele tekst in de vorm van een vraag. Een vraag die aan elke lezer opnieuw gesteld wordt.

Meditatio

Er is een gevoel van vervreemding dat ik maar al te goed ken. Dat is een gevoel dat opkomt wanneer ik woorden verkondig, die ik niet meer ervaar. Als ik een rol speel van iemand die ik hoor te zijn, maar ten diepste niet (meer) ben. Misschien wel nooit ben geweest.

Ik verkondig dat God iedereen accepteert zoals hij is, maar ik hekel mijn eigen verlegenheid en gebrek aan charisma terwijl ik spreek.

Ik werk hard als dienares van de kerk, maar mijn harde werk is toch net iets te vaak een voortvloeisel uit mijn ambitie en behoefte aan erkenning. Ook in het kerkenwerk kun je de beste willen zijn, de slimste, de diepzinnigste, degene met de meest succesvolle activiteiten.

En ondertussen lijkt er iets diep in mij te schreeuwen om aandacht.

Zelfs als zuster, inmiddels toch al enige tijd in het klooster, kan ik anderen vertellen over de geweldige zegeningen van de stilte. En onderwijl klinkt er dat stemmetje, dat vraagt: en mag het dan ook een keer stil zijn in je leven? Wanneer was de laatste keer?

Wat heb je eraan? Wat heb je aan alles wat je streeft te zijn? Om te voldoen aan het perfecte plaatje. Om bewondering te oogsten. Om erkend te worden. Om ergens de leegte niet te hoeven erkennen dat het leven ten diepste zinloos is, tenzij het geleefd wordt in God zelf.

Ik moet denken aan de woorden van een andere protestantse kloosterzuster, Minke de Vries: ‘Alle vrees en ontzetting voor de leegte mogen langzamerhand verdwijnen als je je overgeeft aan de liefde van God en die wilt doen en delen in het dagelijkse leven.’

Het is een weerspiegeling van de oproep van Jezus. Om de afwezigheid van God te compenseren, moet je de hele wereld winnen. Om vervolgens te ontdekken dat zelfs dát niet genoeg is. Kies je echter radicaal om als eerste in je leven de liefde van God te zoeken, dan voel je hoe je ziel heelt. Hoe zij volloopt. Als, in de woorden van de middeleeuwse abt Bernardus van Clairvaux, een waterbekken dat volstroomt met water, en dan, overstromend, geeft vanuit zijn volheid. Zonder zelf ooit leeg te raken.

Oratio

Mijn ziel heeft heel wat deuken en butsen opgelopen, God, maar toch bied ik haar aan U aan. Ik weet dat dit een geschenk is dat U nooit zal afwijzen. Ik vraag u, vul mijn ziel met liefde. Overspoel haar met uw genade. Maak haar heel. Laat haar stralen in een volheid, die alleen maar van U kan komen. Dan heb ik in U de hele wereld gewonnen.

Contemplatio

Wees stil, mijn ziel, en rust in God.

—

Bovenstaande tekst van Nadia Kroon is terug te vinden in: Jos Douma en Nadia Kroon e.a., Kijken en luisteren naar Jezus. 40 keer lectio divina, blz.150-152.

3 Kijk een webinar: Bijbellezen met je hart

Twee jaar geleden, in februari 2022, gaf ik een serie webinars over lectio divina, uitgebreider dus dan de online workshop van 27 februari 2024. Hieronder kun je het eerste webinar terugkijken.