Welkom! Op deze woensdag, de derde dag van onze vijfdaagse zomerschool, vind je op deze pagina weer nieuwe input en inspiratie voor jouw leerproces rond het ‘besef van Gods tegenwoordigheid’.

1

Lees uit ‘Besef van Gods tegenwoordigheid’ de ‘Geestelijke leefregels’ (blz. 73-88). Onderstreep de citaten of zinnen die je in het bijzonder aanspreken (of schrijf ze over). Deze leefregels zijn wat meer gestructureerd qua opbouw dan wat we tot nu toe gelezen hebben. Dit is de ‘inhoudsopgave’ van de ‘Geestelijke leefregels’:

  • Inleiding
  • Raadgevingen om geestelijk te leven
  • Hoe we God kunnen aanbidden in Geest en in waarheid
  • Eén met God
  • Gods aanwezigheid
  • Middelen om de tegenwoordigheid van God te vinden
  • De vruchten van Gods tegenwoordigheid

2

In het webinar dat je mee kunt maken om 10.30 uur (of later zelf terugkijkt) krijg je een toelichting bij enkele citaten uit de ‘Geestelijke leefregels’.

3

Luister naar een preek die aansluit bij wat broeder Laurens schrijft over het zoeken en vinden van de schat. Onderstaande audiopreek gaat over ‘De verborgen schat’. Ik hield de preek vorig jaar aan het einde van de zomer in de Koningskerk in Zwolle. Je kunt de preek terugkijken op YouTube of ook beluisteren als podcast.

4

In het webinar van gisteren verwees ik naar het boekje ‘De wolk van niet weten’ uit de 14e eeuw (ongeveer dezelfde tijd als Thomas a Kempis). In dat mystieke boekje, dat qua sfeer heel dichtbij ‘Besef van Gods tegenwoordigheid’ van broeder Laurens ligt, wordt de lezer aangemoedigd om te bidden met één enkele woord. Alle gedachten die er zijn kunnen losgelaten worden door steeds naar dit ene woord terug te gaan. Hieronder kun je een wat uitgebreider citaat (het is hoofdstuk 7 uit het boekje) lezen. Met ‘het werk’ wordt bedoeld: het zoeken van Gods tegenwoordigheid.

Het zevende hoofdstuk. Hoe men zich bij dit werk te gedragen heeft ten opzichte van alle gedachten, en in het bijzonder ten opzichte van al die gedachten die opkomen uit de eigen ongestadigheid en uit het natuurlijk verstand.

Zou er een gedachte bij je opkomen die zich tussen jou en die duisternis wil wringen, een gedachte die vraagt wat je eigenlijk zoekt en waarnaar je eigenlijk verlangt, antwoord dan dat je God zoekt: ‘Hem verlang ik, Hem zoek ik, niets anders dan Hem.’ Zou die gedachte dan vragen: ‘Wat is deze God’, antwoord dan dat het de God is die jou schiep, die jou verloste, en die, door zijn genade, jou geroepen heeft Hem lief te hebben. En zeg tot die gedachte: ‘Zelf weet jij volstrekt niets van Hem.’ En voeg er dan meteen aan toe: ‘Weg jij’ en vertrap hem uit liefde tot God. Ja, op deze manier moet je zelfs ook handelen, wanneer die gedachte heilig schijnt te zijn, en erop berekend je te helpen om God te vinden. Het is heel goed mogelijk dat hij je een heleboel prachtige en wondermooie verhalen te binnen zal brengen omtrent Gods goedheid, en je zal herinneren aan zijn zoetheid en liefde, zijn genade en zijn barmhartigheid. Als je maar naar hem wilt luisteren; verder vraagt hij niets. Hij blijft maar babbelen, en geleidelijk brengt hij je op het lijden van Christus. Dan zal hij je de wonderlijke goedertierenheid van God tonen; hij wil niets liever dan dat je naar hem luistert. Want dan gaat hij verder en toont jou je voorbije leven, en als je die ellende nog eens aanschouwt, ben je weer ver weg, terug op oude vertrouwde plekjes.

En voor je weet waar je bent, zit je middenin een ongelooflijke verwarring. Hoe dat komt? Heel eenvoudig omdat je er vrijwillig in hebt toegestemd om naar die gedachte te luisteren, deze te beantwoorden, te aanvaarden en de vrije teugel te geven. Natuurlijk, toch was die gedachte goed en heilig, en eigenlijk zó noodzakelijk dat, hoe ongerijmd het ook klinken mag, niemand, man noch vrouw, kan hopen tot de beschouwing te komen zonder het fundament van veel van dergelijke heerlijke meditaties over de eigen ellende, over het lijden van onze Heer, en over de liefde van God en diens grote goedheid en heerlijkheid. En toch moet de meer gevorderde deze overwegingen loslaten en ze wegbergen, diep in de wolk van vergeten, wil hij tenminste ooit doordringen in de wolk van niet-weten, die hangt tussen hemzelf en God.

Als je daarom door Gods genade voelt, dat Hij je tot dit werk roept, en je bent vastbesloten eraan te beantwoorden, hef dan in nederige liefde je hart tot God. En richt je werkelijk op God zelf, die je schiep, je vrijkocht en je genadig tot deze levensstaat riep. Koester geen andere gedachte over Hem. Het hangt helemaal van jouw verlangen af. Een louter streven, gericht op God en op Hem alleen, is volstrekt voldoende.

Als je dit streven in één woord wilt samenvatten om het zodoende gemakkelijker vast te houden, neem daarvoor dan een kort woord, liefst van één lettergreep. Hoe korter het woord hoe beter, want dan lijkt het meer op de werking van de heilige Geest. Een woord bijvoorbeeld als ‘God’ of ‘liefde’. Kies een van deze woorden, of misschien nog een ander, als het maar niet meer lettergrepen heeft. En plant dit woord stevig in je hart, zodat het daar steeds aanwezig is, wat er ook gebeuren mag. Het zal je schild en je speer zijn in vrede en in strijd. Met dit woord zal je alle gedachten onder de wolk van vergeten wegdrukken. Zo zelfs, dat dit ene woord een voldoende antwoord zal zijn, als je ooit in de bekoring mocht komen om te gaan nadenken wat je nu eigenlijk zoekt. En als je soms door zou willen gaan met geleerde gedachten over de betekenis en de samenstelling van dat woord, houd jezelf dan voor dat je het helemaal hebben wilt, niet in stukken en brokken. Als je maar volhoudt zal die gedachte zeker verdwijnen. En waarom? Omdat je zodoende voorkomt, dat hij steun zoekt bij die behulpzame overwegingen waarover wij boven spraken.”

5

Ook vandaag weer een lied, uit het wat klassiekere repertoire: ‘Heilig, heilig, heilig’.

6

Stilte beoefenen is in de christelijke traditie altijd een belangrijke manier geweest om te groeien in het besef van Gods tegenwoordigheid. In de video-met-oefening van gisteren heb ik je een manier aangeriekt die ik zelf veel toepas. Hieronder kun je die video nog eens bekijken en er nog een oefening mee doen. (Er komt vandaag geen nieuwe video met oefening omdat we vanavond een online samen-moment hebben.)

7

Een van de manieren waarom de contemplatieve weg van het besef van Gods tegenwoordigheid kan worden gegaan is die van het Jezusgebed. Franz Jalics wijst deze weg bijvoorbeeld aan in zijn boekje over ‘De contemplatieve weg’. In een eerdere cursus ‘Stil, mijn ziel, wees stil‘ zat ook onderwijs over het Jezusgebed. Dat onderwijs kun je lezen als je op onderstaande button klikt. Het gaat om 5 lessen uit de genoemde cursus waarvan ik het onderwijzende deel bij elkaar op een pagina heb geplaatst.