Er is veel in beweging als het gaat om het zoeken naar nieuwe vormen van kerk-zijn en christelijke presentie in een postchristelijke en postmoderne samenleving. Naast  bijvoorbeeld ‘emerging church’, ’total church’ en ‘new monasticism’ dient nu ook ‘postmoderne devotie’ zich aan als een vernieuwend perspectief.

Als je deze drie termen zo naast elkaar zet, valt de Nederlandstaligheid van de derde op! Anders gezegd: veel nieuwe inspiratie komt van overzee, uit de Engelstalige wereld. Niet veel mis mee, wat mij betreft, hoewel er altijd een vertaalslag moet worden gemaakt naar de Europese c.q. Nederlandse context. Het mooie van het derde perspectief is dat het gaat om het zoeken van aansluiting bij een middeleeuwse spirituele vernieuwingsbeweging van eigen bodem. Dat is denk ik voor mijzelf ook een van de redenen waarom (post)moderne devotie zo’n aantrekkingskracht op me uitoefent.

De oorsprong van de term postmoderne devotie moeten we zoeken bij Mink de Vries die in 2009 het boek ‘Navolging NU. Postmoderne devotie’ het licht deed zien. Daarnaast was het Paul Abspoel die het initiatief nam om het postmoderne devote gedachtehoed verder te brengen via een weblog: postmodernedevotie.wordpress.com.

Een vraag die echter wel aan de orde gesteld moeten worden (en dat is niet direct een heel praktische vraag, maar meer een conceptuele): wat betekenen die twee begrippen ‘postmodern’ en ‘devotie’ precies en hoe verhoudt ‘postmoderne devotie’ zich tot moderne devotie? Ik kan me namelijk tot nu toe niet aan de indruk onttrekken dat de uitdrukking ‘postmoderne devotie’ niet meer is dan een aardige woordspeling op ‘moderne devotie’, maar dat er eigenlijk helemaal niets echt postmodern aan is en dat er dus ook nauwelijks een vernieuwend concept achter schuil gaat.

Om in deze vragen een antwoord te zoeken wil achtereenvolgens ingaan op de betekenis van de begrippen ‘devotie’ en ‘modern’, om vervolgens de vraag te stellen wat de kleur is van de begrippen ‘postmodern’ en ‘devotie’ in de uitdrukking ‘postmoderne devotie’. Daarna wil ik nadenken over de vraag hoe ‘de kunst van het hernemen’ (een uitdrukking van de filosofe Ilse Bulhof) ons kan helpen om te zien wat er nu precies gebeurt c.q. zou moeten gebeuren als we in de context van de 21e eeuw aansluiting zoeken bij een spirituele beweging uit de 15e eeuw.

Kortom, er komen nog een paar blogposts komen waarin ik probeer het concept ‘postmoderne devotie’ in beeld te krijgen.