jurjenbeumer-biddenGisteren is de Haarlemse voorganger en auteur Jurjen Beumer overleden. Dat stemt verdrietig. Een bewogen man, hartstochtelijk begaan met mensen. Een man Gods, die ook door zijn publicaties anderen wilde inleiden en inwijden in Gods liefdevolle geheimenis.

We hebben elkaar in de jaren dat we tegelijk in Haarlem werkten enkele keren persoonlijk ontmoet. We deelden een passie voor spiritualiteit en de liefde voor het schrijven.

Via Jurjens dissertatie ‘Intimiteit & Solidariteit. Over het evenwicht tussen dogmatiek, mystiek en ethiek’ maakte ik in mijn studententijd kennis met een meer protestantse stroom in de mystiek. De drieslag dogmatiek-mystiek-ethiek is mij sindsdien zeer dierbaar geworden. Ik herken me nog steeds sterk in de beginzin van dat boek: ‘Het is de doelstelling van deze studie om aan te tonen dat er in de relatie dogmatiek – ethiek een derde ‘participant’ nodig is, te weten de mystiek. Je zou zelfs kunnen zeggen dat dat het ‘programma’ is dat onder mijn eigen nadenken en schrijven ligt.

Ik las ook Jurjen Beumers boek over Henri Nouwen: ‘Onrustig zoeken naar God. De spiritualiteit van Henri Nouwen’. Het was mede de aanleiding voor mijn geboeidheid door het werk van Nouwen.

En nu net heb ik even zijn mooie boek ‘Bidden. Het meest intiem gesprek’ erbij gepakt. Ook omdat de thematiek van het gebed me momenteel weer bezig houdt. Een kostbaar boek, uitnodigend, open, verrassend. Lees de eerste alinea van het Voorwoord:

“Dit boek wil een gids zijn in de wereld van het gebed en laat zien dat het gebed misschien wel de meest radicale daad van een mens is. Ieder onderdeel van geloof en religie vindt hier zijn kern. Alle theologie vindt hier haar grond. Nergens wordt de nood van onze samenleving dieper gepeild dan in het gebed en nergens wordt meer hoop gegeven.”

Jurjen Beumer laat een kostbare erfenis na in zijn publicaties. Onderstaand intiem gesprek aan het einde van zijn ‘Bidden’ spreekt van zijn en ons zoeken en vertrouwen:

Ik vertrouw

Wie omklemt de tijden,
wie weerstaat het niets,
wie voedt het binnenste
van al wat leeft,
wie staat borg voor
recht en vrede
wie trotseert de dood
door een Mens te maken?

Wie o wie, vertel het!
Bent U  het Onnoembare?
Ik twijfel, ik durf niet,
de afgrond dreigt
ik waag het – hink, stap,
ik spring naar U toe
ontmoet de geslachten voor
en na mij.

U laat niet vallen
wat uw hand begon.
ik vertrouw –
amen.