Een tijd geleden heb ik de stelling boven deze blogpost voor mijn rekening genomen (lees hier). De stelling klinkt ook best goed. De onderliggende gedachte is dat de kerk (als instituut) veel teveel aandacht voor zichzelf vraagt, waardoor datgene waar het Jezus om ging niet uit de verf komt: dat er leerlingen worden gemaakt.
En het is ook wel waar: de kerk is vaak erg met zichzelf bezig, Het institutionele van kerk zijn kan zoveel aandacht naar zich toe trekken, dat eenvoudig Jezus vertrouwen en volgen in het dagelijkse leven nog maar nauwelijks zichtbaar op de kerk-agenda staat. De westerse kerk heeft zeker niet altijd uitgeblonken in het gehoor geven aan Jezus’ discipelschapsgebod uit Matteüs 28: ‘als je onderweg ben, maak dan waar je ook bent van wie je ook maar tegenkomt leerlingen; dompel hen onder in de drie-enige en liefdevolle aanwezigheid van God en onderwijs hen hoe ze zich kunnen houden aan alle geboden die ik heb gegeven.’
Ik geloof inmiddels dat dé grote uitdaging aan (c.q. uitnodiging voor) de kerk dit is: ‘Church, start making disciples!’ Wie bezig wil met het maken van leerlingen moet er principieel voor kiezen om dat te doen in het kader van de lokale geloofsgemeenschap. Er gebeurt heel veel machtig mooi werk op dit gebied door parakerkelijke organisaties (zoals de Navigators, Nederland zoekt…, het EWV en ga zo maar door), maar dat is alleen maar nodig omdat de kerk hier inderdaad steken laat vallen. Heel lang al. Dat heeft als gevolg dat veel kerken een consumentistische sfeer ademen: ik ga op zondag naar de kerk om een goed programma te ondergaan waar ik lovend over kan spreken.
Scherp wordt het zo geformuleerd door Bill Hull in zijn boek ‘The Disciple Making Church’ (blz. 14):
What can be done about the last three generations of Christians who have been trained to evaluate their spiritual lives by how much they enjoyed the worship service?
Wat kan er gedaan worden aan de laatste drie generaties christenen die er in getraind zijn om hun eigen geestelijke leven te evalueren aan de hand van de vraag hoe mooi ze de kerkdienst vonden?
Hoe dan ook, de lokale kerk is de plek waar het discipelschap leerproces moet plaats vinden. Maar hoe gebeurt dat? Waar maak je een begin? In een paar blogposts ga ik de antwoorden doorgeven die Mike Breen, Bill Hull en Dallas Willard op deze vragen geven.
18/09/2014 op 18:34
Beste Jos,
Er is a veel materiaal beschikbaar, maar het gaat ook om het besef dat dit heel belangrijk is. Dat we beseffen dat Jezus volgen boven aan moet staan op de kerkelijke agenda en in ons dagelijks leven. We moeten elkaar beloven dat we hier werk van willen maken en elkaar willen ondersteunen bij het christen zijn in de dagelijkse praktijk ook die op de andere dagen dan de zondag. Een gezamenlijk verlangen geeft hierbij de juiste richting.
01/10/2014 op 01:00
Beste Jos,
Discipelschap is in jouw blog volgens Jezus: ‘leren hoe ze zich kunnen houden aan alle geboden die ik heb gegeven.’ Heb je daar zelf wel handvatten voor dan? Hoe kunnen we ons houden aan alle geboden die Jezus ons gegeven heeft?