Vandaag is het nieuwste nummer van de Nieuwe Koers verschenen. Het is een N.T. Wright special. Hij is dé theoloog van dit moment, zo zegt de cover.
Ik mocht een kleine bijdrage leveren aan dit nummer door iets te vertellen over Eenvoudig christelijk en het gebruik daarvan in de catechese (zie blz. 31-32). Ik vind dat boek vooral zo mooi omdat het me helpt om weer een totaalplaatje van christelijk geloven te vormen (zonder dat de boel overigens dicht wordt getimmerd).
Toen ik de structuur van dit boek (in drieën) wat nader ging bekijken, ontdekte ik dat er een parallel te trekken is met de structuur van de aloude Heidelbergse Catechismus. Ik zal eerlijk zeggen dat ik van de termen die gezicht geven aan die structuur minder gecharmeerd ben: ellende, verlossing, dankbaarheid. Er kleven een aantal minder wenselijke suggesties aan deze trits. Om er twee te noemen: 1) het woord ellende als eerste woord suggereert dat je éérst je ellende (versmald tot persoonlijke zonde en zonden) moet kennen voordat je verlost kunt worden, terwijl het mijn indruk is dat je eerst Christus moet leren kennen; 2) het woord dankbaarheid suggereert toch een soort tegenprestatie, hoewel dat zeker niet bedoeld is.
Toch kun je de klassieke trits ellende, verlossing en dankbaarheid terug vinden in de opzet van Wright ‘Eenvoudig christelijk’. Daarbij is de insteek en de kleur alleen heel anders. Om nu ook twee punten te noemen: 1) Wright laat ons niet starten bij de ellende, maar bij de verlangens die blijkbaar in alle mensenharten leven, verlangens naar gerechtigheid, spiritualiteit, verbondenheid en schoonheid, terwijl Wright tegelijk voortdurend benadrukt dat ons zoeken naar de vervulling van deze verlangen ons voortdurend bij de handen afbreekt; 2) niet ‘dankbaarheid’ maar het weerspiegelen van het beeld van Christus zet de toon van het derde deel waarin het nieuwe leven centraal staat.
Ik heb er dit overzicht van gemaakt (waarbij de gekleurde zinsdelen door mij zijn toegevoegd):
07/10/2014 op 12:23
Mooi samengevat/herkaderd!
In je bespreking viel mijn oog op je zin: “het mijn indruk is dat je eerst Christus moet leren kennen”. Ik stem daar van harte mee in. Pas door Hem zien we hoe armoedig (‘ellendig’) ons leven zonder Hem was en hoe rijk het leven met Hem is. Dat verschil wakkert dan ons verlangen aan (de Bijbel spreekt wel over onze dorst; 1) zodat we verder op zoek gaan / ons erin verdiepen (2) en er ook echt in binnengaan (3).