bijbels-in-gewone-taal

Wat is het toch mooi dat de Bijbel in Gewone Taal er is! Het is puur genieten om er doorheen te bladeren en teksten op te zoeken die vertrouwd zijn en nu weer heel nieuw klinken.

Ik vind de verschijning van de Bijbel in Gewone Taal ook zo mooi, omdat Bijbellezen alles te maken heeft met discipelschap. Nu bedenk ik wel dat discipelschap geen gewone taal is. Discipelschap is een moeilijk woord en komt vast niet voor in de lijst van 4000 woorden. Dat is natuurlijk ook niet erg . Want nergens horen we dat we vanaf nu alleen nog maar gewone taal mogen gebruiken. Ook ongewone taal mag er nog steeds zijn, als je maar snapt dat je dan drempels opwerpt voor sommige mensen.

Tegelijk voelt ik me ook wel uitgedaagd door die Bijbel in Gewone Taal. Want nu die er is, kun je ook deze vragen stellen: Wat is preken in gewone taal? Hoe klinkt bidden in gewone taal? En hoe zou dit er uit zien: catechisatie (ook al geen gewoon woord) in gewone taal?

Maar laat ik terugkomen op dat discipelschap. In gewone taal is dat: Jezus volgen en vertrouwen in je dagelijkse leven. (Ik heb net even gecheckt op de schitterende site www.debijbel.nl of ‘dagelijks’ daar voorkomt, en dat blijkt het geval te zijn). Maar in wat minder gewone taal en wat uitgebreider omschrijf ik discipelschap zo:

Discipelschap is het leerproces van Gods kinderen waarin zij, geïnspireerd door Gods Woord en geleid door Gods Geest, in de context van hun dagelijkse omstandigheden, activiteiten en relaties, in groeiende Christusgelijkvormigheid gehoorzaam zijn aan Gods geboden en ook anderen uitnodigen om Jezus te vertrouwen en te volgen.

Het gaat me u even om dat zinnetje ‘geïnspireerd door Gods Woord’. Daarmee bedoel ik eigenlijk dat het nogal belangrijk is dat je als discipel, als leerling van Jezus, Bijbel leest en dat je dat ook leuk en inspirerend vindt. En juist hier zie de grote winst van de Bijbel in Gewone Taal. Voor heel veel mensen, met name jongeren en mensen die niet gewend zijn om in de Bijbel te lezen, zal de Bijbel in Gewone Taal een geweldige kans zijn om zélf te gaan lezen. Want de vertaling werpt nu geen drempels meer op. Het kán. Bijbellezen kán weer!

Misschien overdrijf ik een beetje. Maar we moeten ons denk ik niet vergissen in de omvang van de Bijbelontlezing onder de jonge generaties. Mij hoor je daar geen kwaad woord over zeggen, omdat de oudere generaties (waar ik me zelf gemakshalve ook al toe reken) onvoldoende hebben gedaan om het hun te leren en om hen erbij te helpen.

Daarom nog maar een keer: het kán! Bijbellezen kán weer! En het is aan de christelijke gezinnen en aan de christelijke kerken om nu de kans volledig te grijpen: ga er concreet mee aan de slag. Bied hulp aan. Ontwikkel nieuwe discipeline. Leg overal opengeslagen Bijbels in Gewone Taal neer. Neem elkaar mee in die oeroude maar op heel veel plekken weggesijpelde gewoonte van Bijbellezen aan tafel. En laat de catechese in de kerk de komende jaren veel aandacht geven aan weer samen leren Bijbellezen. Want het kán weer!

En zo is de Bijbel in Gewone Taal wat mij betreft een geschenk uit de hemel.

Zou het toevallig zijn dat de groeiende aandacht voor discipelschap in de kerken en de verschijning van de Bijbel in Gewone Taal samenvallen? Of zou er sprake zijn van hemelse participatie? In gewone taal: zou God een handje aan het meehelpen zijn vanuit de hemel om die Nederlanders uit te nodigen om weer echt dagelijks op Jezus te vertrouwen en hem te volgen?